''Green Teaေလးအရင္ေသာက္လိုက္
ျပီးမွဆက္လုပ္''
စာႀကည့္ခန္းထဲအလုပ္ရႈပ္ေနေလေသာ
Hanေခါင္းေလးကိုတစ္ခ်က္ပုတ္ကာ…
Green Teaခြက္ကိုသူခ်ေပးလိုက္သည္။
''အင္း…ေက်းဇူးပဲHun''
ခါတိုင္းဆိုသူ႕ေခါင္းပုတ္ရင္
ရန္ျပန္ေတြ႔တတ္ေသာHanဟာ
အခုေတာ့သူ႔ကိုဘာမွျပန္မလုပ္သည့္အျပင္
ေက်းဇူးတင္စကားေတာင္ေျပာလိုက္ေသးသည္။
''Hanက်ေနာ္နဲ႕ပန္းျခံဘက္လမ္းေလ်ွာက္သြားမလား''
မ်က္မွန္အဝိုင္းႀကီးတပ္ထားေသာHanက
Laptopဆီမွအႀကည့္မလႊဲဘဲေခါင္းခါျပသည္။
''ခဏပဲေလ…Hanရဲ႕
တစ္ေနကုန္ထိုင္ျပီးအလုပ္လုပ္ေနတာ
အေညာင္းမိေနေတာ့မယ္''
''Hun~ah
နွစ္ကုန္ပိုင္းဆိုေတာ့အလုပ္ေတြရႈပ္ေနလို႔ေလ
ေနာက္မွေနာ္''
Hanသေဘာအတိုင္းပဲေပါ့
သူဘာတတ္နိုင္မွာတဲ႕လဲ
ဘာမွဆက္မေျပာေတာ့ဘဲ
သက္ျပင္းတစ္ခုကိုသာHanမသိေအာင္
ႀကိတ္ခ်လိုက္ရပါသည္။
''Hanရယ္လိုက္ခဲ႕စမ္းပါေနာ္
အဲ႕ျပဇာတ္ကတအားမိုက္တာ…
အတူတူႀကည္႔ရေအာင္က်ေနာ္လက္မွတ္ျဖတ္ထားတယ္''
''ဘယ္ေန႕လဲHun''
''မနက္ျဖန္ညေန6နာရီ…''
''ဟာ…Hunမနက္ျဖန္ဆိုရင္ေတာ့ငါမအားဘူး
အေရးႀကီးProjectအတြက္စီစဥ္ရဦးမွာ''
''တစ္ခါတစ္ေလပဲHanရယ္
Hanနဲ႕အတူသြားႀကည့္ခ်င္လို႕
လက္မွတ္ကိုေတာင္သူငယ္ခ်င္းဆီက
အကူအညီေတာင္းဝယ္ထားရတာ
နွေမ်ာစရာႀကီး''
''အဲ႕ဒါဆိုလဲတစ္ျခားတစ္ေယာက္နဲ႕
သြားလိုက္ေလ''
Hanရဲ႕ခပ္ေပါ့ေပါ့ေျပာလိုက္ေသာ
စကားတစ္ခြန္းေႀကာင့္သူ႕ရင္ထဲမ်က္ခနဲ…
''Han…က်ေနာ္လက္မွတ္ကိုနွေမ်ာလို႕
ေျပာေနတာမဟုတ္ဘူး
က်ေနာ္Hanနဲ႕အတူသြားႀကည့္ခ်င္တာမို႕ေျပာေနတာ
HanကCEOပဲဟာ
အလုပ္တစ္ရက္ပ်က္လဲဘာအေရးလဲ''
''Hun~ဘယ္လိုေျပာလိုက္တာလဲ
ငါကုမၸဏီပိုင္ရွင္မို႕အလုပ္သြားခ်င္သြားမယ္
ပ်က္ခ်င္ပ်က္မယ္ဆိုတဲ႕စိတ္ဓာတ္မ်ိဳးကိုHanအမုန္းဆံုးပဲ''
YOU ARE READING
A LOVE THAT WE NEVER NOTICED
Romanceစီးပြားေရးကိုသာနားလည္ျပီး အခ်စ္ကိုဘာမွန္းမသိတဲ႕Luhanဆိုတဲ႕ေကာင္ေလးရယ္ ဆရာဝန္ေလးSehunရယ္ နားလည္မႈနဲ႕တည္ေဆာက္ထားတဲဲ႕ အိမ္ေထာင္တစ္ခုကိုတည္ေထာင္မိေသာအခါ...
