Who's that Girl?

CHAPTER 6√

Stephanie's POV

Sinimulan ko na nga ang pagtatype.

(Love is everything. Age, size, color, ability it doesn't matter when it comes to love. Love can do anything, it makes people drive crazy for being madly in love into someone. Love chose itself to be one of top priority of couples. But love can be sometimes a blessing or a disastrous kind of event that happens in every one. Either no one will be ready to encounter to love or to be loved it's up to them to whom they will choose because they are the only one who can write and make their own story - a love story actually.)

Yan yung tinype ko. Nang matapos na ay sinabihan ko agad si Cris na tapos na ako.
"Okay so ipapakita mo yan sa akin within 5 seconds then kukunin mo agad ang cellphone. Game?"- he asked.
Whuttt... 5 seconds. Parang grabe naman yun.
"S-Sure ka na ba sa 5 SECONDS?" namamangha kong tanong ko sa kanya mukhang hindi niya kasi kakayanin.
"Sige 3 seconds nalang" muntik naman akong nahimatay dahil sa sinabi niya.
"Ok 5 seconds nalang"- pagsang-ayon ko at ipinakita na sa kanya ang mga tinype ko at nagsimula na akong magbilang...

1

2

3

4

5.... At agad kong inilayo sa kanya ang cellphone.
"Ano nasaulo mo ba lahat?"- I said at tumingin sa kanya. Napatingin naman siya sa akin at......

"Love is everything. Age, size, color, ability it doesn't matter when it comes to love. Love can do anything, it makes people drive crazy for being madly in love into someone. Love chose itself to be one of top priority of couples. But love can be sometimes a blessing or a disastrous kind of event that happens in every one. Either no one will be ready to encounter to love or to be loved it's up to them to whom they will choose because they are the only one who can write and make their own story- a love story actually." Napanganga ako sa mga salitang sinabi niya. Whatdaheck. Memorize niya lahat ng yun?? Tao ba siya?

"OH ANO NANINIWALA KA NA? TSSS..... Ayan tuloy nagulat ka ng wala sa oras!" sabi niya at nagmaneho na uli.
Habang ako nanigas dahil sa pangyayari.
"PA-A-ANO M-O NAG-AW-A YUN?" tanong ko.
"TSS.. JUST LIKE WHAT I'VE SAID BEFORE I CAN THINK CRITICALLY..

OH ANDITO NA PALA TAYO. BUMABA KA NA" he said. At bumaba ako.

Tss... Sa mall lang pala kami.
"Tara pasok na tayo." Sabi niya sabay hawak sa kamay ko. Kanina pa akong wala sa sarili ko at ito na naman ngayon dinagdagan niya pa. Haysst.. bat kasi ang ganda ko.

"What do you want? Gusto mo ba ng damit, sandal, sapatos, pagkain o.........

....

....

...
..
.

...

... AKO?" sabi niya dahilan para manlamig ako at mabalik ang isip ko sa akin. Ahhmm..pwede lahat!! Wahahah

"AHH EHH... " utal kong pagpapahayag.

"Ano?"

"AHH Gusto ko ng damit" sabi ko at nag nod naman siya.
"Ayaw mo ba sa akin" pagbibiro nito.
"Shut up" Maglalakad na sana uli kami ng biglang tumunog tiyan ko. Waaaaaaaahhh..
"Sayo ba yun?"- tanong niya
"Hindi ah baka sa'yo yun?" sabi ko.

Tsaka iniiwas ang tingin sa kanya. Nagulat ako dahil bigla niyang hinablot ang kamay ko at alam niyo para akong mamatay dahil yung lakad ba naman niya takbo ko na. Lth!!! Dahil sa ang bilis nang pangyayari di ko namalayan na andito na pala kami sa loob ng isang food resto. Tsss.. itsura palang napakamahal na ng mga bilihin dito. I look at Cris and he gestured me to sit down. Tsss magpapatumpik pa ba ako?? Whahaah agad naman akong umupo at siya rin ganon rin ang ginawa.
"Waiter"- sabi niya at lumapit naman kaagad ang isang waiter.
"GOOD MORNING SIR AND MA'AM. BY THE WAY HERE'S THE MENU!"- sabi nung waiter at ang lapad-lapad ba naman ng ngiti.. shemay ang gwapo ni Mr. Waiter.
Tinignan naman ni Cris ang menu at wala pang 3 segundo ibinaba na niya ito.
"AHH.. I would like to order 2 PIECES OF CHICKEN ALA CREME . 2 PIECES OF BLACK FOREST CUPCAKES. 2 SOFTDRINKS AND ALSO 2 MACHERONI ALLA PENE. That's all"- he said while ako napanganga paano niya... Oo nga naman yung utak niya daw, kung makapag-isip kritikal daw.
"AHH Sir it cost 1,485."- what the ba't ang mahal ano ba'to restaurant ba tawag dito.
"Ahh ok" Sabi niya at sabay iniabot ang napakaganda niyang credit card.

Habang naghihintay kami sa orders namin....

"Ahh Cris ba't mo pala iniiwasan si sino ba yun? Si Loreign ba yun? Ahh basta ba't mo yun ginawa?" tanong ko sa kanya.
"Actually I told her no I mean we've broke up and now she is forcing me to came back to her life. But i can't do that anymore cause I just don't like her just like before" he explained. Tss.. foolish love.
"Ahhhhhhhhh okay" tipid kong sabi. Hmpft. Wala akong maisip na itanong o sabihin man lang.
"By the way pagkatapos nito punta tayo doon sa shop na iyon( sabay turo sa isang shop na kaharap lang ng resto sa loob na mall na ito) may bibilhin lang ako, I mean tayo" he said sabay kindat. Nalaglag naman panty ng lola ko. Di joke lang. I rolled my eyes nalang at nakita kong napangiti naman siya.
"Excuse me sir and ma'am here are your orders" the waiter said.
"Thank you" sabi ko.

Nang nailapag na nang maayos ang pagkain sa mesa tinignan ko muna ito tsaka iniisip kung saan ang una kong kakainin. Di pa kasi ako nakakain ng ganitong pagkain at isa pa taong bahay lang kaya ako. Asside from tinatamad ako. Discrimination talaga meron ehh just like this time. Maraming tao ang tumitingin sa area namin. Ba't ba ganun di ba sila mabubuhay kung hindi sila makapanlait?

"Kainin mo ito Steph oh itong CHICKEN ALA CREME, masarap yan pero mas masarap naman ako." ang hangal nito ang sarap dalhin sa Burj Khalifa at saka ihulog ang hangin kasi talaga ehh.

Kumuha naman ako nang chicken ala creme at tinikman ito. And yes he was really right ang galing niyang mag-suggest napakahusay sa sobrang galing niya pwede na siyang maging chef. Chef ng mga taong walang kalasa-lasa sa buhay. Hamakin niyo walang kalasa-lasa itong ini-recommend niya. Kung tutuusin mas kakain nalang ako sa bahay kaysa naman dito.

"Ano ba yan napakamahal naman nito ngunit wala namang kalasa- lasa" reklamo ko dito.
Napatawa naman ng bahagya si Cris.
"Ano yang tinatawa- tawa mo diyan" tanong ko habang nakataas yung isa kung kilay na hindi naman halata dahil sa buhok kung binagyo sa sobrang kalat.
"Napaka mo talaga alam mo ba kung bakit tinawag yang CHICKEN ALA CREME? Kasi bago mo yan kainin dapat lagyan mo yan ng sauce" explain niya. Now i know.

Iniabot naman niya sa akin ang sauce na sinasabi niya. At nilagay ko ito sa chicken. At tinikman uli. And yes he is really right this time. Shemay ang sherep. Kaya binabawi ko na yung sinabi ko kanina. Wahhahahaah.

Pinagpatuloy lang namin yung pagkain namin at habang kumakain napadpad ang mata ko sa isang taong naging dahilan rin kung bakit nasira ang araw ko!
Dali- dali akong nagtago kumbaga para hindi ako makita pero i think i am too late for it.
.....

Binulungan ko naman si Cris na andyan si Loreign and now nag-iba ang aura niya. Biglang tumayo si Cris atsaka hinila rin ako patayo. Huhuhu. Sayang ang food.

Palapit nang palapit naman sa amin si Loreign. Habang kami naman iniba ang direksyon ng patutunguhan hanggang sa nakalabas na kami sa resto at saktong iniluwa rin ng pinto ng resto si Loreign.
"Pinahirapan mo pa talaga ako." Loreign said to Cris
"Sinabi ko bang sumunod ka? Atsaka layuan mo nga ako wala na tayo, tapos na tayo okay?" Sabi ni Cris at ewan ko ba bakit ang hilig ni author ng hilaan. Hinila ako ni Cris palayo sa babaeng iyon at sa huling pagkakataon nakita ko ang mukha ni Loreign na para bang gusto na akong patayin.

Nagpupumiglas ako sa pagkakahawak ng kamay ni Cris sa akin. Napaka weird lang kasi sa akin na hila- hilain ako.

"CRIS!!! Ok ka lang ba?" Nag- aalalang tanong ko sa kanya matapos kasi naming nakita si Loreign parang wala na siya sa mood niya parang sira narin araw niya.
"AHH YES!! IM DEFINITELY OK! KAYA HALIKA NA AT PUMUNTA NA TAYO DOON SA SHOP"- energetic na sabi nito pero alam ko na napaka plastic niya lang. Pero this time hindi muna ako manghihimasok sa mga problema niya. At isa pa lalaki siya kaya alam kong kaya niya yan.