Amnesia Heart (Completed)

Special Chapter <3 :

A/N:

At dahil masaya ako heto po ang ipinangako kong special chapter. :] Tulungan nyo naman po ako, kailangan ko po ng mga votes para sa mga story ko. At since PANSAMANTAGAL PO AKONG MAWALA SA WATTPAD kaya mapapadalas na din ang paguupdate ko sa mga ON-going stories ko bago ako mawala, maaring three to five months from now tapos na ang lahat ng story ko dito at maiiwan sa kaibigan ko ang account na to. Please help me na maabot yung minimum votes na kailangan ko,and kung pwede nyong ipromote ang stories ko feel free to do so, and i will return the favor. At  MARAMING MARAMING SALAMAT PO sa pagbabasa at pagvote , gusto ko din pasalamatan sila tito Gomer, ate Charmaine at best Carl sa support nila sakin. I am so bless to have you all at lalo ang mga readers. A million thanks! daldal ko eto na nga oh haha..

WARNING SPG ALERT ! HAHAHAHAHA!

----------------------

 "ARRRAAAAAAAYYYYY.. dahan dahan nasasaktan ako!" Naiinis na sita ko kay Marco.

"iayos mo kasi, masakit talaga sa una." mahinahon nyang paliwanag.

"Arrrrraayy araaay! masakit talaga.." naluluha kong sabi habang pinipigilan ang kamay nya.

"Ayaw mo na?" nanghihinayang na tanong nya habang nakatingin sa mga mata ko.

"isa na lang ha?pag hindi ko talaga kaya saka na lang okay ba yun?" parang bata kong paliwanag.

ngumiti na sya at umayos na ulit kami ng upo.Nakaharap ako sa kanya at pumikit na..

"AAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHH!!!!!!!!!!!!!!!" isang nakabibinging sigaw ko.

"Hoy kayong dalawa dyan hina hinaan nyo naman! Aba nakakahiya sa mga nagtatrabaho dito sa sala nyo! " bulyaw ni Mimi na nasa labas ng kwarto namin. pero dinig na dinig ko ang tawa ng mga kasama niya sa labas. 

MGA ISTORBO! bakit ba kasi ngayon nila naisipang gawin ang interior ng sala namin!

Kinusot ko ang naluluha kong mata ng lumabas sa kwarto namin.

" Sorry na Mhie." yumakap agad sa likuran ko si Marco.

" Aba! at dito pa kayo nagusap ng ganyan sa harapan namin ha! tibay talaga ng dalawang to di na nahiya!.." pangaalaska pa ni Vand na naglalagay ng mga bumbilya sa chandelier namin.

" Ano bang nakakahiya kung pagusapan namin ang pagbubunot ng kilay? " inosente kong baling sa kanya.

Ang sakit talaga eh, bakit ba kasi kalat kalat tong kilay ko ang pangit pa naman tingnan!

Rinig ko ang pag hagalpak ng tawa ni Mieza kay Vand.

" Kadumi dumi kasi ng isip mo eh ayan tuloy BOOM Panes ka kay Iza hahaha!" pangaasar nito sa nakangising si VAnd.

"Akala ko pa naman gumagawa nanaman kayo ng bata..HAHAHAHA!" dugtong ni Vand.

Sinipa ko nga ng malakas ang  tinutungtungan nyang hagdan..

sa sobrang lakas ay nalaglag sya...

nalaglag sya sa mga bisig ni Marco XD..

Nagkatitigan ang dalawa...

Pero biglang binitawan ni Marco si Vand dahilan para tuluyang masubsob ito sa tiles..

"Fafa Marco naman!"malanding angal ni Vand..

"HAHAHAHAHA! Grabe!!!!! Umamin na kayo sino bading sa inyo.." Nangaasar naming tawa sa kanila..

"Kilabutan nga kayo sa sinasabi nyo.. Kadiri..Iwww" umasim na muka ni Marco.