When My Heart Got Crazy About You [Completed]

Part 6

RODLYN is sweating in bullets infront of the whole Creative Department. More than fifty pairs of eyes are on her. She was just done with her report about her proposed layout for the next month's proposed theme. At nasisigurado niyang ang pawis na namumuo sa kanyang noo ay hindi para sa lahat ng tao sa loob ng conference room kundi sa isang partikular na pares na mga mata ng isang lalaking hindi nagpatulog sa kanya kagabi.

Oops! Hindi pa nga pala niya sinasagit ang tanong ni Xaniel kagabi. Ikaw ba naman yayain ng ultimate crush mo for a date?! Natulala lang naman siya at mukhang medyo nailang sa kanya si Xaniel kaya agad na nagpaalam ito sa kanya at umuwi na pagkatapos nitong ubusin ang tinimplang kape.

Mabilis siyang nag-bow sa harapan matapos ang palakpakan ng mga katrabaho niya. Sinadya niyang maglakad sa kaliwang bahagi ng conference room dahil sa kanang bahagi nakaupo si Xaniel.

Everyone was packing when she heard her phone rang. Huminto siya sa gilid ng kuwarto at kinuha ang kanyang cellphone sa bulsa ng suot na pants.

Another project. Mr. X e-mailed us. 250 meters wall in Joseph's street near Stevens Station. This coming Saturday. All in. How about you? Confirm your participation. Waiting.

The message was from her co-league, Jun Wang. They are members of International Group of Artists based in Singapore. Tumatanggap sila ng art projects at halos silang lahat ng members ay nakikilahok. Jun Wang is her messenger if ever someone rented their services and this one is another.

Nakagat niya ang pang-ibabang labi habang binabalik ang kanyang cellphone sa bulsa. Napabuntong-hininga siya habang isa-isang bumabati sa kanya ang mga ka-workmates niya na papalabas na ng conference room.

Isa lang naman ang tumatakbo sa isip niya: paano siya magpapaalam sa head niya para makapag-leave siya? O nga pala, si Xaniel ang head niya. Isa pang nakakapagpakabog ng dibdib niya ang isipamg iyon.

"Something bothering you?"

Bigla naman siyang napasinghap nang marinig niya ang baritonong boses na iyon. And before she could notice, Xaniel is already infront of her. At nang ipalibot niya ang paningin sa buong conference room, silang dalawa na lang pala ang naiwan. Ganoon na ba kalutang ang isip niya?

"Are you okay?" tanong ulit ni Xaniel. And he was straight looking on her eyes, with pondness?

Mabilis na napatango siya. "O-oo. O-okay lang ako." Inayos niya ang pagtayo para hindi naman siya magmukhang hindi propesyonal sa harapan ng crush niya, este, boss niya.

"Do I still need to wait for your answer? Or just pretend that I did not ask you?" ani Xaniel.

"Ha?" takang tanong naman niya.

Nagkibit-balikat lamang si Xaniel. "I think you just forgot about it. Well, I will not force you to answer and say yes."

Akmang tatalikuran na siya ni Xaniel nang magulat siya sa sarili nang kusang umangat ang kamay niya at kumapit iyon sa matipunong braso ng binata. Mula sa kanyang kamay na nakadikit sa balat ni Xaniel ay dumaloy ang kaba hanggang sa bumalot sa buo niyang katawan at ang kunot na mukha ni Xaniel ang tumambad sa kanya.

"Is it about the date?" lakas-loob niyang tanong. At kung may premyo lang ang kakapalan ng mukha baka first place siya. Well, kung crush mo ang mag-aalok, why not? At isa pa, isang Xaniel Moratalla kaya ang nagyaya sa kanya!

"Yes," sagot naman ni Xaniel. "Are you open for a date with me?"

Kagat-labing tumango-tango siya. Bahala na. Bakit naman hindi niya tatanggapin? Malay natin, this will be the chance that Xaniel could notice her. At bakit ba siya aalukin ni Xaniel ng isang date kung hindi siya attractive? Oops, medyo umaangat ang bangko.

"Great," masigla ang boses ng binata. "This Saturday? After work?"

Bigla siyang napabitaw sa pagkakahawak sa braso ni Xaniel sa sinabi nito. Saturday? Biglang lumihis ang pag-aalinlangan sa kanyang mga mata.

"Hindi ka ba free?" nag-aalalang tanong ng binata. "We have other days?"

Napabuntong-hininga siya. Inipon niya na lahat ng kakapalan ng mukha na mayroon siya. "May art project kasi kami ng mga kagrupo ko sa IGAS. Papaalam na rin sana ako kung puwedeng mag-leave sa Saturday. One day lang naman iyon. Someone rented our service." Mariin niyang naipikit ang mga mata at nahiling na sana pumayag ang binata.

"Okay."

"Talaga?" Paninigurado niya pero bakas na ang kasiyahan sa kanyang mukha.

Tumango-tango si Xaniel. "Yes. Hindi ko pipigilan ang hobby mo dahil lang sa nagtatrabaho ka na dito sa DBS. You are still an artist and you can still accept offers if that would make you feel better."

Isang matamis na ngiti ang umalpas mula sa kanyang mga labi. "Salamat!" At kung puwede lang ay nayakap na niya nang mahigpit ang guwapong binata.

"If that so," ani Xaniel. "I will fetch you on Sunday. 7 p.m. sharp."

She was still feeling gladness when she noticed Xaniel was leaning and before she could step backward, his lips landed on her right cheek and that made her feel blitzed. She was not ready for that, hell!

Xaniel smiled at her sweetly, after that kiss in the cheek. "See you, then." He was about to get outside the conference room when he turned again on her. "By the way, nice proposal. I'll think about it to be our July's theme." And before he finally got outside, he winked at her.

Shit! Her heart is beating faster! What was that mean? What was that mean!

Nasapo niya ang magkabilang pisngi. Hell, her cheeks are not that red! Isang malakas na buntong-hininga ang ginawa niya upang pakalmahin ang sarili. Hindi niya inaasahan ang pagpapakilig na iyon ng kanyang ultimate crush. Baka sa susunod, hindi na kayanin ng kanyang puso.

Oh before she forgot, may date sila sa Linggo. Another heart thromping!