Konuşmuyoruz
Ve ben gittikçe bağlanıyorum
Acaba benim aklıma geldiği kadar kendisinin aklına geliyor muyum?
Son günlerde dilimden şarkı eksik olmuyor, sesimden utanmamayı öğrendim evin içinde her saniye anırıyorum ama bana ne, içimden öyle geliyor...
Her gittiğim yerde onu özlüyorum, yanımda olsa diyorum.
Konuşmadıkça ve benimle ilgilenmedikçe sinirden kendimi yiyorum. Hayır aramızda ilişki de yok ki hesap sorayım "Neden mesaj atmıyorsun kimin yanındasın, ne iş görüyorsun gerizekalı?" diye...
Günlerdir bir şey yiyemiyorum, her an bir mide bulantısı, neymiş günaydın mesajı atacakmış!
Aşık olmak böyle mi? Neşeyse dibine kadar, hüzünse dibine kadar.
Yorulmaz mıyız?
Ha bu arada, Beni özlüyor mu acaba?
Özlesin,
Ben özlüyorum.
