Ongniel İle Hayal Et

299 17 28
                                    

Daniel sömestır tatili boyunca başka bir şehre gitmişti. Tek başınaydı ama gittiği şehirde bir arkadaşı vardı ve onunla kalıcaktı.

Otobüsten indiğinde derin bir nefes aldı. Otobüs onu yormuştu. Arkadaşını arayıp konum göndermesini istedi. Konum gelince bir taksiye binip arkadaşının evine gitti.

~~~~~

Bu sırada Seongwoo çalıştığı marketin son düzenlemelerini yapıyor, kutuları depoya yerleştiriyordu. Cidden yorulmuştu.

Son olarak marketin kapılarını kapattıktan sonra evinin yolunu tuttu. Gece olmuştu. Hep evine geç geliyordu. Her ne kadar yorulsa da ses çıkarmıyordu.

Evine geldiğinde üstünü değiştirip duşa girdi. Saçlarını kurutup yatağına yattı. Ailesi başka şehirdeydi yani tek yaşıyordu. Ama kendi geçimini sağlayabiliyordu.

Yatağına yatıp biraz telefonuna baktıktan sonra kendini uykunun güzel kollarına bıraktı.

Sabah erkenden kalkıp marketi açması gerekiyordu. İstemeyek yatağından kalktı ve yüzünü yıkadı. Her gün bunu yaşamak bazen cidden bıktırıcı olabiliyordu.

Üstünü değiştirdikten sonra cüzdanı ve telefonunu alıp evden çıktı.

Markete geldiğinde marketin önünde bir genç yani Daniel bekliyordu. Merakına yenik olup sordu Seongwoo.

"Marketin açılmasını mı beklediniz?"

Daniel başını olumlu anlamda salladı.

"Evet, ekmek alıcağım"

Seongwoo şaşkınca gözlerini açtı.

"Beklemek yerine bakkala gidebilirdiniz"

Aynı zamanda kapıyı açmaya çalışıyordu.

"Ben marketten almak istiyorum. Hem, siz neden merak ettiniz ki? Ne gerek vardı yani?"

Seongwoo derin bir nefes aldı. Bu olay çok da abartılmazdı değil mi?

"Sadece merak etmiştim"

Dedi ve açmaya çalıştığı kapıyı sonunda başarıp açtı. Kenara çekilip Daniel'ın geçmesini bekledi. Daniel da derin bir nefes alıp içeri girdi. Girerken gözü Seongwoo'ya takıldı. Kafasını sallayıp içeri girdi.

İçeri girdiğinde etrafına bakındı.

"Ekmekler ne tarafta?"

Seongwoo gülümsedi. İşinin en önemli tarafı da buydu. Müşterileri güler yüzle karşılamak.

"Şu tarafta"

Eliyle göstermiş, aynı zamanda da ekmeklerin yanına gitmeye başlamıştı. Daniel Seongwoo'nun amacını anlamıştı ki konuştu;

"Ben hallederim"

O an duraksadı Seongwoo. Amacı sadece Daniel'a ekmeklerin yerini göstermekti. İçindeki şaşırma ve birazda kırılma duygusuyla geri döndü.

Yeni müşteriler geliyor ve Seongwoo iş arkadaşı gelene kadar marketi geçirmeye çalışıyordu. Bu cidden yorucuydu.

Birden şunu farketti. Onun daha adını bilmediği ve 'genç' diye hitap ettiği Daniel hala marketten çıkmamıştı. Ama şuan ona bakamayacak kadar yoğundu.

Kasa boşaldıktan sonra marketi gezmeye başladı. Önündeki son rafı geçtikten sonra gördüğü şeyle şaşkınca duraksadı.

Daniel, üstünde marketin üniforması, müşterilere yardım ediyordu. Müşteriler kasaya gidince kasaya koştu ve müşterilere yardım etti.

WANNA ONEHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin