Hoofdstuk 6

2 0 0
                                    

~ Julia

'Wakker worden'
'Julia!' Hoor ik vaag.
Mijn ogen gaan langzaam en moeilijk open. 'Het is al 4 uur geweest en je ligt nog steeds in bed.'
Ik mompel wat.
Opeens krijg ik het heel koud. De dekens zijn van me afgetrokken. 'Doe normaal!' Schreeuw ik. Als ik mijn ogen opendoe zie ik mijn vader voor me staan.

'Er staat iemand aan de deur voor je'

'Wie dan?' Verbaasd sta ik op.

'Een jongen' Mijn vader loopt de kamer uit.

Wie zal dat nu zijn? Max? Nee. Ik heb hem zeker al 1 week niet gesproken. Hij heeft me geeneens proberen te bereiken. Maar wie dan wel?'

Ik hoor voetstappen naderen op de trap.
'Julia?' Zegt een stem aan de andere kant van mijn slaapkamerdeur. Ik herken zijn stem.

Shit shit shit. 'Wacht even!'
Ik trek snel een sweater aan en doe mijn haar in een staart. Snel spray ik nog een luchtje op.

'Kan ik binnenkomen?'
'Uh, ja'

De deur gaat langzaam open.
Het is Noah, Max's kamergenoot.

'W-wat doe jij hier?' Vraag ik verbaasd
'Ik wilde weten hoe het met je was, Max is ook bezorgd.' Hij doet de deur dicht en gaat zonder schaamte op mijn bed zitten.

'Max heeft geen intresse in mij getoond sinds.. je weet wel'
'Iedereen handelt de dood van iemand anders Julia, hij had waarschijnlijk even wat tijd voor zichzelf nodig.'
'Hoezo wilt hij mij niet meer spreken?' Vraag ik.
'Je weet toch dat Luna de ex van Max is he?'
'Ja.' Mijn stemt slaat om.

Zijn woorden doen me pijn.

'Ze hebben best lang een relatie gehad, en nu ze opeens dood is? Ik zou ook niet meer kunnen functioneren' Noah aait over mijn been.
'Waarom kwam je hier?' Ik trek mijn been voorzichtig weg.
'Ik wilde je zien.' Noah staart me aan met zijn donkerbruine ogen.
'Je ziet me' zeg ik nerveus.
Noah lacht. 'Jij bent me er eentje'
Er valt een stilte.

Waarom moet hij helemaal naar mijn huis komen om dit te vertellen?

'Ben je klaar?' Vraag ik, nu geirriteerd.
'Denk t' Hij haalt zn schouders op.

Ik sta op.
'Ik wilde me eigenlijk net gaan klaarmaken' lieg ik.
'Oh, oke' Antwoord hij droog.
Hij trekt de deur langzaam open en kijkt mijn kamer nog een keer rond. 'Doei Julia, fijne dag' Hij geeft me een knipoog en loop zo mijn kamer uit.

Wat? Wattefuck?

Ik plof weer neer op mijn bed en trek de dekens over me heen, denkend aan wat er net is gebeurd.

Ik val weer langzaam in een diepe, diepe slaap..

BedrogWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu