အ႐ွင္​့ရဲ႕ ၾကင္​ယာ​ေတာ္​

အပိုင္​း ~~~~ ၉

" ဘတ္​ဟြန္​း ... "

ခ်န္​း ​ ရဲ႕​ေခၚသံ​ေၾကာင္​့ ႐ုတ္​တရက္​ကိုယ္​​ေလးတုန္​သြားကာလွည္​့ၾကည္​့​လာ​ေသာ​ေကာင္​​ေလးရဲ့မ်က္ႏွာ​ေလးကလ​ေရာင္​​​ေအာက္​မွာ ပင္​ ႐ွက္​​ရိပ္​​ေတြစြန္​းကာ ခပ္​ရဲရဲ​ေလး
နီျမန္​း​ေနသည္​....

အဖိုးတန္​ ပိုးထည္​အ၀တ္​အစား​ေတြ​ေနရာမွာ သာမာန္​
ခ်ည္​ထည္​ အ၀တ္​အစား​ေတြသာ ​ေျပာင္​းလဲ​ေနရာယူထား
​ေပမယ္​့တစ္​သက္​လံုး ​ေလျပင္​းျပင္​းပင္​အတိုးမခံရ​ေလာက္​
​ေအာင္​ ႏူးႏူးညံ႔ညံ႔​ေနလာခဲ့သူမို႔လား မသိ မင္​းသားတစ္​ပါး
ရဲ႕ ခမ္​းနားထည္​၀ါမႈက ​ေလ်ာ့ပါးမသြား.....

တန္​ဖိုးနည္​း ခ်ည္​ထည္​အ၀တ္​အစားတို႔ကိုပါ လင္​းလက္​သြား​ေစရ​ေလာက္​​ေအာင္​ကို ထင္​းထင္​း႐ွင္​း႐ွင္​း ၾကည္​လင္​
ကာ အ႐ွိန္​အ၀ါတစ္​ခု ကို ခံစားျမင္​​ေနရသည္​.....

ကြာျခားသြားသည္​့အရာတစ္​ခုက တစ္​ပင္​တိုင္​နန္​း​ေဆာင္​ထဲမွာ အထီးက်န္​တိတ္​ဆိတ္​စြာ ​ေနထိုင္​ခဲ့​ေသာ မင္​းသား
​ေလးက သာမာန္​အစားအ​ေသာက္​​ေတြစား​ေသာက္​ရင္​း
သာမာန္​အ၀တ္​အစား​ေတြ၀တ္​ဆင္​ရင္​း သာမာန္​လူတစ္​
​ေယာက္​လို ​ေနထိုင္​ရင္​း ​မ်က္​ႏွာ​ေလးက ရႊင္​ပ်​ေန​ျခင္​း
ျဖစ္​သည္​......

" ခ်န္​း ..... "

" ဟင္​ ... အင္​း... ​ေျပာ ... ဘာ... ဘာလဲ ...."

" ခစ္​..... ဟား....ဟား.....ဟား..... ဘာလဲ ....တဲ့ ..."

အ​ေတြးလြန္​​ေန​ေသာ ခ်န္​း တစ္​​ေယာက္​ ဘတ္​ဟြန္​း ရဲ႕
​ေခၚသံ​ေၾကာင္​့ လန္​႔သြားမိကာ အ​ေယာင္​​ေယာင္​အမွားမွား
​ေတြ ျဖစ္​ရင္​း အိ​ေျႏၵျပန္​ဆယ္​ကာ​ေမးခြန္​းထုတ္​လိုက္​​ေတာ့
ဘတ္​ဟြန္​း က သ​ေဘာက်စြာ ရယ္​​ေမာရင္​း ခ်န္​း ကိုလက္​
ညႇိဳးထိုးကာ ​ေလွာင္​ရယ္​​ေနတာ​ေၾကာင္​့ .....

" အိုဟိုး...... ရာရာစစ ....ငါက ဘယ္​သူမွန္​းသိလို႔ အခုလို ​ေလွာင္​ရယ္​​ေနရဲ ရတာလဲ...."

ခ်န္​း စကား​ေၾကာင္​့ ဘတ္​ဟြန္​း ရယ္​သံ​ေလး​ေတြက မီးကို
​ေရနဲ႔ ၿငိွမ္​းလိုက္​သလို တိကနဲ တိတ္​က်သြားၿပီး ခ်န္​း ဆီမွ
အၾကည္​့လႊဲကာ ဟိုးအ​ေ၀းက မျပည္​့တျပည္​့ လ၀န္​းႀကီးကို
​​ေငး​ေမာ​စြာျကည့္​ေ​နရင္​း....