အခ်စ္နဲ႔ေတြ႔တဲ့လူေတြတိုင္းဟာ ေျပာင္းလဲသြား
တတ္ၾကတယ္ဆိုတဲ့ စကားကို ဆယ္ဟြန္း လက္
ခံလိုက္ရေတာ့ မလိုပင္ ထင္မိသည္......အခုရက္ထဲမွာ မင္းသားငယ္ ရဲ႕ မ်က္ႏွာေလးက သိ
သာစြာပင္ လန္းဆန္းတက္ႂကြလာခဲ့သလို အျပံဳးႏုႏု
ေလးေတြကလတ္ဆတ္လြန္းေနသည္ကို သတိ
ထား မိေနသည္ ......ခ်န္း လာတဲ့ ရက္ေတြမွာ မင္းသားငယ္ ရဲ႕ မ်က္၀န္း
ေတြမွာ ထက္ဟပ္ေနတဲ့ ၾကည္ႏူးေပ်ာ္ရႊင္မႈေတြက
ဖံုးဖိမရေအာင္ သ္ိသာလြန္း ေနတတ္သလို ......ခ်န္း မလာတဲ့ ရက္ေတြမွာဆိုရင္ေတာ့ စိတ္ကူးေတြ
လြင့္ေျမာရင္း တစ္ခါတစ္ရံ သတိမဲ့စြာ တစ္ေယာက္
တည္း ျပံဳးလိုက္ ေခါင္းေတြ ညိတ္လိုက္ အေယာင္
ေယာင္ အမွားမွားေတြ လုပ္လိုက္နဲ႔ မသိမသာ အိမ္
တံခါး၀ဆီကို ေငးေမွ်ာ္တတ္ေသးသည္....." ဟြန္းနီး .... ငါတို႔ ေစ်းတန္းဘက္ လမ္းေလွ်ာက္
ၾကမလား ....."" ေကာင္းပါၿပီ မင္းသားေလး ... ကြၽန္ေတာ္ အျပင္မွာ ေစာင့္ေနပါ့မယ္ ..... "
ဦးၫႊတ္ရင္း ေျဖလိုက္ေတာ့ ဘာတံု႔ျပန္သံမွ မၾကား
ရတာမို႔ ဆယ္ဟြန္း မ်က္လႊာပင့္ကာေမာ့ၾကည့္
လိုက္လွ်င္အလိုမက်စြာ ၾကည့္ေနတဲ့ မင္းသားေလး
ကကေလးတစ္ေယာက္လို ေျခေဆာင့္ကာ အိပ္ခန္း
ထဲ ကို ျပန္၀င္သြားတာမို႔ ......." မင္းသားေလး .... အျပင္မွာ ေစာင့္ေနမယ္ေနာ္...
အ၀တ္အစားကို အသင့္အတင္ပဲ ၀တ္ဆင္ခဲ့ပါ... လူ ေတြအရမ္း သတိထားမိမယ့္ အ၀တ္ေတြ မ၀တ္
လာပါနဲ႔ ..."" မသြားေတာ့ဘူး .... မသြားဘူး .... ေခၚေတာ့ မင္း
သားေလး .... မင္းသားေလး နဲ႔ .... ေနရာတကာ စည္းကမ္းေတြအမိန္႔ေတြ စည္းကမ္းေတြခ်ည္း ေပး
ေနတာပဲ ... မင္းက ခမည္းေတာ္ထက္ ေၾကာက္ဖို႔
ေကာင္းတယ္ ... အဲ့ဒါကို သိရဲ႕လား ဟြန္းနီး ..."
YOU ARE READING
အ႐ွင့္ရဲ႕ ၾကင္ယာေတာ္
Fanfictionကြၽန္ေတာ္ လိုခ်င္တာ အ႐ွင္မင္းႀကီးရဲ႕ မိဖုရားေနရာကိုမဟုတ္ဘူး အဖိုးထိုက္တန္တဲ့ေရႊေငြရတနာေတြမဟုတ္ဘူး ျမင့္မားတဲ့စည္းစိမ္ဂုဏ္ထူး ေတြကိုမဟုတ္ဘူး ကြၽန္ေတာ္ တကယ္လိုခ်င္တာက အ႐ွင္မင္းႀကီးရဲ႕ အခ်စ္ေတြအားလံုးကို ပိုင္ဆိုင္ခြင့္ ~~~~~~~