အ႐ွင္​့ရဲ႕ ၾကင္​ယာ​ေတာ္​

အပိုင္​း ~~~ ၁၁

ျခံ၀င္​းက်ယ္​ႀကီးထဲမွာသီခ်င္​း​ေလးတ​ေအး​ေအးနဲ႔သစ္​ရြက္​
​ေႂကြ​ေတြကို လွဲက်င္​း​ေနမိသည္​....

" ဆယ္​ဟြန္​း ကို ၿမိဳ႕​ေတာ္​က အ​ေကာင္​းဆံုး သမား​ေတာ္​
နဲ႔ ကုသ​ေပးမယ္​.... ပတ္​၀န္​းက်င္​အသစ္​မွာ အသားက်​ေအာင္​ ​ေနႏိုင္​ဖို႔အတြက္​ ... မင္​း ကူညီရမယ္​ .... အလုပ္​
လုပ္​​ေပးရမယ္​ .... "

ခ်န္​း မွာၾကားခဲ့တဲ့အတိုင္​း ပိုင္​႐ွင္​မ႐ွိတဲ့ အိမ္​​ေတာ္​ႀကီးထဲမွာ ​ေန႔စဥ္​​ေန႔တိုင္​း ပန္​းပင္​​ေလး​ေတြကို ျပဳစုရင္​း အမိႈက္​
သ႐ိုက္​​ေတြကို လွည္​းက်င္​းဖယ္​႐ွားရင္​း​ေအးခ်မ္​းစြာ ​ေန
ထိုင္​ခြင္​့ရ​ေနသည္​.....

အလုပ္​တစ္​ခုဟု တာ၀န္​​ေပးခဲ့​ေပမယ္​့ စိတ္​သက္​သာရာ ရ
​ေအာင္​ တမင္​စီစဥ္​​ေပးထားရံုသာျဖစ္​ၿပီး ပင္​ပန္​းတဲ့အလုပ္​
မ႐ွိခဲ့​ေပ.....ထို႔အျပင္​ ဟြန္​းနီး ကို ျပဳစု​ေစာက္​​ေ႐ွာက္​ဖို႔ လူ
တစ္​​ေယာက္​နဲ႔ အ​ေစခံတစ္​​ေယာက္​ပင္​ သပ္​သပ္​ထားခဲ့
​ေပးတာ​ေၾကာင္​့ တကယ္​ပဲ သူ လုပ္​ရသည္​့အလုပ္​က ပန္​း
ပင္​​ေလး​ေတြကို ​ေရ​ေလာင္​းရံု သစ္​ရြက္​​ေျခာက္​မ်ား လွည္​း
က်င္​း​ေပးရံုသာ......

" သခင္​​ေလး ...သခင္​​ေလး ...လူနာသတိရလာပါၿပီ ...."

အ​ေျပးအလႊား​ေအာ္ဟစ္ရင္း ​ေျပးလာ​ေသာ ​ေကာင္​​ေလး
ရဲ႕စကား​ေၾကာင္​့ ဘတ္​ဟြန္​း လက္​ထဲက ​ေရခြက္​ကို ​ေျမ
ျပင္​​ေပၚ ပစ္​ခ်ကာ အိမ္​ထဲအ​ေျပး၀င္​လာခဲ့လိုက္​သည္​......

" ဟြန္​း .... ဟြန္​းနီး ..... "

အံ႔ျသ၀မ္​းသာစြာလွမ္​း​ေခၚလိုက္​​ေတာ့အိပ္​ယာ​ေပၚမွာ ထိုင္​
​ေန​ေသာ ဟြန္​းနီး က အခန္​းတံခါး၀ဆီ လွည္​့ၾကည္​့လာကာ ျပံဳးျပလိုက္​ရင္​း .....

" မင္​းသား ..... "

ကြၽန္​​ေတာ္​ တုန္​ရင္​​ေန​ေသာ ​ေျခလွမ္​း​ေတြနဲ႔ ဟြန္​းနီး အနားကို အ​ေျပးသြားလိုက္​မိသည္​ .....။ အနည္​းငယ္​ ျဖဴ
​ေဖ်ာ့​ေန​ေသး​ေပမယ္​့ ဟြန္​းနီး ရဲ႕ ႏႈတ္​ခမ္​း​ေတြက ​ေသြး
​ေရာင္​လႊမ္​း​ေန​ေလၿပီ မဟုတ္​ပါလား .....