The Lost Vampire And The Secret World

/4/

Sa DINAMI-RAMI nga naman ng tao o studyante dito sa Calypso University ako pa talaga pinaka minalas at napiling daldalin ni Cathy. Kung may choice lang talaga ako lumipat na ako ng upuan.

She's been talking to me for almost an hour. At may 2 hours kaming klase ng Arts together. Isang oras pa ang titiisin ko para maka raos sa dalawang period na pinagsama. Pero at least last period na ito for today.

Syempre as usual same classes kami ni Gray. Para kaming tinadhana no? At hindi lang yun, nasa klase din namin si Damien at Yumiko na naging dahilan ng pagiging madaldalin ni Cathy.

Honestly, wala akong close friend sa Campus and I want to keep it that way pero this year I think mag babago yun with Cathy being so daldalera.

"Pero alam mo Selena nahihiwagaan talaga ako dyan kay Damien" bulong ni Cathy kaya napatingin ako sakanya ng wala sa oras.

"Ano ibig mong sabihin?" Tanong ko while tapping my pen.

We have 1 week for preparation kung ano idadrawing namin sa canvas na related sa Supernatural stuff and I'm thinking drawing a bloodsucker like me. Pero syempre kailangan namin ilagay ang meaning at kahalagahan nito as well as ang Facts niya.

"Kasi ng pupunta ako ng cr kaninang umaga naka salubong ko siya.." Sabi ni Cathy then I rolled my eyes.

And yet she continued to speak in a low tone "He seems angry and I saw his eyes changed color pero I'm not sure if namamalik mata ako or what ever" she sighed.

Changed eye color?

Napatingin ako sa gawi ni Damien na naka yuko halatang umidlip sa klase kasabay naman ng pag titig sakin ni Yumiko na may halong inis.

What the actual fudge? Am I seeing right?

"Maybe you should try avoiding them or anything about them" suggest ko kay Cathy na halatang napapa isip.

"I dunno Selena, my part kasi sakin na I want to get to know them and find out anything about them" sabi niya, as if naman friendly yung mag kapatid. Parang bipolar nga si Yumiko, kanina naka ngiti sayo ngayon naman naka simangot na. Si Damien naman tahimik parang akala mo mute na ewan. Buti pa si Gray perfect from head to toe and from outside to inside.

"Maiba tayo Selena" sabi ni Cathy sabay ngiti ng malaki sakin. Here we go again. She never runs out of topic does she?

"Napapansin ko di mo na masyadong ini-stalk si Gray?" Tanong niya at na patawa ako ng konti.

"Its been 2 days since the class has begun for this year Cathy and I think wala pa ako sa mood maki pag habulan kay Gray besides I have a lot of shit to do first" dahilan ko which is part true and a lie as well.

Para kasing may pumipigil sakin na kulitin siya at mas alamin nalang ang dahilan ng pag dating ni Damie at Yumiko sa University namin.

Napahawak naman ako bigla sa kwintas ko at pinaglaruan ang pendant.

"That's a nice necklace you have there Selena" sabi ni Cathy na parang kumikinang ang mata. It looks like she's fascinated with jewelries.

"Of course, it has a value to me" sabi ko ng may halong mapait na ngiti.

"Can I try it on?" Tanong niya at na pasimangot ako.

"No"

"Pleaseeeeee" she pleaded and I rolled my eyes.

"No" I snapped.

"Fine, pero in the future I want to borrow it and take a selfie with it. It's so eye catcher kasi" sabi niya at na pa tango nalang ako ng wala sa oras.

I really don't trust anyone to touch what is mine unless si Nanay Cora or Tatay Guido ang hahawak.

Its not that I don't trust her its just I have this feeling I should keep my necklace closer, lalo na't may nag tatangkang nakawin ito sakin. That man from either my vision or dream or what ever. I need to protect myself for now and my Family as well. Who ever that man is I will find out and kill him.

Kill? Kaya ko nga ba pumatay ng tao para sa sariling kapakanan ko o hanggang salita lang ako?

'Pero nagawa mo ngang manakit ng tao maka tikim lang ng dugo diba?' sabi ng konsensya ko. As if naman hindi ko pinagsisihan yun.

*ringgggggggggg*

Nag ring na ang bell signaling na tapos na ang klase. Napansin kong wala na tabi ko si Cathy, mukhang tinakasan na naman ako ng bruha. Nag labasan na lahat ng studyante at teacher sa classroom maliban saming apat ni Damien, Gray, Yumiko at ako.

"Damien, tumayo kana may sunod pa tayo na klase. Puyat kasi ng puyat tch" rinig kong sambit ni Yumiko habang kinakalabit kapatid niya na halatang antok na antok at puyat.

Napa baling naman ang tingin ko kay Gray ng napansin kong tinititigan niya ako. Ayiee, in loved na ata sakin si Papa Gray ko. Pero syempre kathang isip ko lang yun. Pero agad naman niya iniwas ang tingin niya sakin.

Palabas na sana ako ng classroom ng bigla akong harangin ni Yumiko. Ano bang meron sa babaeng to?

"Hoy, Selena I just want to tell you that he is only mine and will always be" sabi ni Yumiko sabay banga sakin. Alam ko sino tinutukoy niya at hindi ako nag kakamali na si Gray ang ibig sabihin nya.

Aba nga naman kala mo ma ala-anghel ang kaniyang ugali yun pala demonyita. As if naman papayag ako mapa punta sakanya si Gray. I'm a Vampire and she's just a pathetic human to me. Anong laban niya diba? Ano nga ba? There is more of her than meets the eye.

"Wag mo pansinin sinabi sayo ng inutil kong kapatid" bulong ni Damien sabay lakad palayo.

What the fuck just happened?

*******************

"I think I need some fresh air. Parang ang toxic ng araw na to" sabi ko kay Cathy sabay labas ng gate ng school. Uwian na kaya naman nag mamadali ako pumuntang gubat. Feeling ko kasi mag e-explode na ako ngayong araw and anytime soon.

Pano ba naman patirin ba naman ako ni Yumiko during lunch time kanina sa harap ng maraming tao. I look so damn pathetic and I know Gray saw it. Nakakahiya na ewan. Pasalamat talaga si Yumiko mabait ako kundi I already ripped her head off from the f*cking body.

"You know for a girl like you, you shouldn't be here" rinig ko na may nag salita sa likod ko. Agad naman akong napa talikod ng de oras para tignan kung sino ang tao na yun.

At kung minamalas ka nga naman, para bang huminto ang mundo ko pati tibok ng puso ko.

Siya yung lalaki na nakita ko sa vision ko at sa rooftop ng school namin.

"Ano bang kailangan mo sakin at lagi mo akong sinusundan?" marahas na taong ko. Pero sa kaloob looban ko natatakot ako.

"Gusto mo ba talaga malaman?" tanong niya at napatigil naman ako.

Gusto ko nga ba malaman? Ano bang mapapala ko kung aalamin ko. Wala namang mawawala sakin kung aalamin ko diba?

"O-oo" pilit kong sagot.

"Long story short. I need to protect you princeps noster" sabi niya at biglang ngiti ng nakaka inis na ngiti.

"Protect m-me from what? I am capable of protecting myself" I hissed at napatawa siya ng bahagya.

"Can you really?" sabi niya habang naglalakad palapit sakin.

"Kaya mo ba talga protektahan sarili mo kung pinapahanap ka ng Hari ng demon para patayin" sabi niya at ramdam kong bigla ako ng namutla.

"D-Demon?" nanginging kong sabi sabay ng pag dilim ng paningin ko.