HERŞEY SENİNLE GÜZEL

5.Bölüm (düyün günü)

Sonzamanlarda genc kadın hic iyi hisetmiyor, mide bulantıları artınca Burağında zoruyla doktora gitmeyi kabul etmişti. Genc kadın hastane koridorunda onu yanlız bırakmayan burağa icten ice minet duyordu, kısa zamanda tanıştıkları halde burak zeynepe elinden geldikce dostluk yapmaya derdine ortak olmaya calışmış. Genc kadın hastane koridorunda bir oyana bir buyana dolanırken, zeynep otururmusun şuraya başım döndü, burak doktor geliyor.
Doktor; zeynep hanım endişelenecek birşey yok, lakin hamilesiniz.

Zeynep; na...nasıl hamilemiyim?

Doktor; tebrik ederim buda sonuclarınız iyi günler.

Doktor zeynepin eline tutuşturduğu kağıda inanamayan gözlerle bakarken, burak da enaz zeynep kadar şaşırmıştı zeynep daha fazla dayanamayıp kendini koridordaki sandalyelere attı. Genc kadının dudaklarının arasından peydah olan hıckırık sesi gözyaşlarının usul usul yanaklarından akmaya başladı, burak arkadaşının bu haline gönlü razı olmuyordu elinden gelse ömer yerine hapise girmeye razıydı, lakin kızı vardı. Genc adam zeynepin kolarından tutup ayağa kaldırdı. Ağlama zeynep biliyorum emreyle evleneceksin yarın ama bunu saklamak zorunda deyilsin git kemale söyle bizim cocuğumuz olacak de.

Burak kemal beni affedermi sanıyosun söylermisin ben yarın başka bir adamın karısı olucam karnımda sevdiğim adamın cocuğuvar... kelimeleri zar zor boğazından cıkmıştı genc kadının. Ve...ve o emre kemalin bebeğini taşıdığımı örenirse ne yapar bana biliyomusun, zordu herşey zeynep kendi karanlığında boğulurken burak ona cağre olmak istiyordu lakin gücü yetmiyordu genc adamın.

Ah be zeynep ah be güzelim keşke izin versen izin versende gidip şu emre pezeveng'in ağzını burnunu kırsam.

Gen adam kolarıyla sarıp sarmalarken arkadaşını onun bile yüreyi kaldıramasken zeynepin nasıl dayandığını merak ediyordu.

.
İnsan ya kendi mutluluğunu düşünmeli, yada deyerli olan insanların mutluluklarını düşünmelidir...

Zorlu bir gündü zeynep icin sonunda evlilik günü gelip catmıştı ne diye bilirdi genc kadın. Dolbında asılı olan gelinliğe baktı nede cok isterdi zeynep sevdiği adamla evlenirken giymeyi zeynep gözlerindeki yaşları silerek gelinliği dolaptan cıkardı giymese ne olurdu emre yinede polise gidermiydi zeynep kendini yatağına atınca kapı caldı. Gelen annesiydi, kızım hadi daha giyinmemişsin birazdan insanlar gelecek, giymesem olurmu anne? Zeynepim güzel kızım evleniyosun bu evliliğe pek razı olmasamda deyince zeynep sıkıntıyla tutuğu nefesini geri bıraktı yüreyi cenaze eviyken nasıl giyerdi gelinliği gözleri doldu genc kadının ömer icin canını bile verecekti bunuda yapmalıyım.

Giydiği gelinliğe boy aynasından bakarken genc kadın,kemal vardı zeynepin aklında sevdiği adamı iliklerine kadar isterken neydi bu.eli boynundan kayıp karnında durdu fısıltıyla konuştu genc kadın, canım bebeğim seni bütün kötülüklerden koruyacağım belkide babanda bizi korur... canı yanıyordu zeynepin zeynep hala boş gözlerle gelinliğine bakarken kapı caldı iceri burak ve melek girmişti.

Zeynep ablaa cok güzel olmuşsun.

Zeynep nezaman meleği görse kendi kücüklüğü aklına geliyor ve mutlu olmasına sebep oluyordu.

Canım meleğim sende cok güzel olmuşsun, zeynepin gözleri burağı bulunca buruk bir tebesüm etti burak herzaman olduğu gibi yine yanlız bırakmamıştı arkadaşını.

Burak zeynepe göz kırpıp meleğide alıp dışarı cıktı.
Emre yolda burağı körünce sataşmadan duramadı doğruya emre bu. Bakıyorumda müsakbel karımı benden önce sen görmüşsün.

Burak meleği kucağına alarak hadi kızım gidelim deyip gitti emreye cevap vermedi bile cünkü eyer cevap verirse elinden bir kaza cıkması an meselesitdi ve zeynepi bu gün hic üzmeye niyeti yoktu.