Het Fantasiespel

Hoofdstuk 8

Chantal

Zodra we langs de open plek komen waar we vochten met de reuzenkobold wordt het bos al een stuk onheilspellender en donkerder. Als ik naar boven kijk zie ik waarom. Spinnenwebben. Grote spinnenwebben. Ik word er niet blij van. Ik ben al sinds ik een kind ben bang voor spinnen. Dit is geen goed teken. En dan verschijnt de eerste spin. De eerste spin wordt gevolgd door meer spinnen. Zodra ze in zicht komen verstijf ik volledig. De rest ziet dat ik niet schiet. Julia pakt mijn schouders beet. 'Chantal! Luister naar me! Je moet je angsten overkomen! Als je niet tegen die spinnen gaat vechten gaan we allemaal dood!'

Ik krijg het voor elkaar een paar keer te knipperen. Dan slaat Julia me in het gezicht. De verstijving verdwijnt, vervangen door woede. Ik pak mijn boog en schiet pijl na pijl. Meerdere spinnen vallen dood neer het moment dat mijn pijlen ze raken. Het resultaat is dat ze alle drie maar een spin hebben om te doden. Als ze daarmee klaar zijn komt Anouk naar me toe. 'Je hebt het gedaan! Je hebt je grootste angst overmeesterd! Goed gedaan!'

Ik knik zwakjes. Dan haal ik mijn pijlen weer op. Net als eerder zijn ze onbeschadigd. Als ik alle pijlen heb verdwijnen de spinnen. Maar niet alles verdwijnt. Hier en daar blijven er delen van de spin achter. Jullia verzamelt die. 'Het is niet veranderd sinds de laatste keer dat we hier waren. Dit is spinnen-pantser. Het is geweldig tegen alles behalve pijlen en wapens waarmee direct gestoken word. Helaas moeten we het wel naar een van de mensen in het dorp brengen die het kan veranderen in een harnas.'

De volgende serie spinnen komt dan van boven. Ze omsingelen ons, dus gaan de meiden om me heen staan terwijl ik probeer zoveel mogelijk spinnen neer te schieten. Zodra de eerste vijf spinnen in mijn buurt zijn en de meiden bezig zijn om elk een spin te bevechten pak ik mijn zwaard er ook bij. Ik moet mijn angst overwinnen. De spin is erg sterk, waardoor ik een paar keer bijna zelf eraan ga. Dan zie ik mijn kans: ik douw mijn zwaard in de kop van de spin. De meiden kijken toe hoe ik mezelf met het zwaard als handvat op de rug van de spin slinger en nog een tweede keer het zwaard in de spin ram, nu de spin dodend. Als ik zie dat ze allemaal naar mij kijken schaam ik me een beetje. De reactie van Anouk helpt niet. 'Houd jezelf maar bezig met boogschieten, want je bent verschrikkelijk met zwaardvechten.'

Ik laat mijn hoofd zakken terwijl we verder lopen. Na een paar minuten tikt Julia me aan. 'Let op, de baas van de tweede ronde zou nu moeten verschijnen.'

Vanuit de dikke laag spinnenwebben boven ons hoofd verschijnt ineens een spin. We rennen weg van de plek waar we verwachten dat de spin land, en kijken hoe de spin land. Dan pas zie ik het mensenlichaam dat in plaats van de kop aan het lichaam vast zit. Het lichaam is net als dat van ons vrouwelijk, maar de huid is blauw en lijkt harder. Ook het hoofd is anders: waar de mond hoort te zitten zit de mond van een spin. In tegenstelling tot eerder zie ik nu een balkje verschijnen boven het wezen. Er staat ook een naam bij. Ik lees die hardop. 'De Spinnen-koningin.'

Ik heb nu een hekel aan dit gebied. De Spinnen-koningin trekt een boog van haar rug af en haalt ergens pijlen vandaan. Die begint ze op ons te schieten. Als een gek splitsen we op. Waar we net stonden slaan de pijlen in, en uit de pijlen komen netten. Ik had al een gemeen trucje verwacht. Als een idioot begin ik op haar te schieten. Ik kan niet de nauwkeurigheid van eerst terug brengen, maar ik schiet tenminste niet mis. Het is nu Julia die het gevecht afmaakt. Net als bij de reuzenkobold verdwijnt het lichaam van de Spinnen-koningin in een rookwolk en verschijnt er een kist. Julia pakt de kist uit. Na elk voorwerp even vast gehouden te hebben komt ze naar me toe. 'Ik weet dat je bang voor spinnen bent, en dat dit een enorme uitdaging voor je was. Daarom heb ik besloten om een van de voorwerpen uit de kist aan jou te geven. Dit is de spinnen-boog. Het is net zo nauwkeurig als de boog die je nu gebruikt, met een paar aanpassingen. Deze boog heeft meerdere strengen, waardoor je vijf pijlen tegelijk kan afschieten. De pijlen hebben met deze boog ook een bijwerking: bij het inslaan ontwikkelen ze een net dat uitslaat om de pijl heen, waardoor het doelwit vertraagt wordt.'

Ik pak de boog aan. De statusvergelijking zegt precies hetzelfde. Daarom activeer ik de boog. Vanaf de boog komen ineens twee kleine spinnen, die met spinnen-rag de boog aan mijn arm binden. Als ik de boog in de pijlenkoker stop blijven de draden zitten, maar ze zijn niet zodanig strak dat de boog meteen weer de koker uit komt zetten. 'Ik hoef me tenminste niet meer zorgen te maken dat ik mijn boog verlies.'

Julia kijkt me vragend aan. Ik wijs naar de draden om mijn arm. Daar lacht ze om. 'Dat is een van de trucjes die de spinnen materialen gebruiken. Ze zijn dubbel gebonden. Wil je nog weten wat mijn voorwerpen zijn?'

Nieuwsgierig kom ik kijken. Ze heeft een paar rare beeldjes van spinnen en een soort masker met een kroon erop. Julia legt het uit. 'Voor onze spullen af werden gepakt had ik ook de Spinnen-koningin verslagen. Ik wist wat ik zou krijgen. Die twee spinnen-beeldjes zijn voorwerpen waarmee ik de vechtspinnen kan oproepen. Die helm is pas echt geweldig: ik kan met die helm eens per dag voor een minuut of tien de Spinnen-koningin worden met alle voordelen en nadelen. Je zal het zometeen bij het gevecht met de derde en laatste baas ook wel zien.'