Het Fantasiespel

Hoofdstuk 9

Chantal

Een korte wandeling later komen we het bos uit. Dankbaar kijk ik naar de zon. Die dankbaarheid verdwijnt als sneeuw voor de zon als ik het geklap van vleugels hoor. Een drietal kleine snelle draken verschijnen in de lucht, razendsnel dichterbij komend. Nu ben ik helemaal klaar met dit gebied. Ik wil net de boog van mijn rug pakken als de draden die mijn boog aan mijn arm binden ineens strak trekken. De boog vliegt in een, nou ja, boog naar mijn hand. Tijd voor verbazing heb ik niet echt, want de draken gaan al over in de aanval. Ik schiet een pijl af naar een van hun. De pijl raakt een van de draken. De wond valt mee, maar de pijl maakt zoals Julia al zei meteen draden waardoor de draak naar de grond stort. Denise staat meteen klaar met haar zwaard om het af te maken. Julia en Anouk proberen ook op een van de draken te schieten. Ik werp Anouk mijn oude boog toe. 'Anouk! Probeer deze!'

Anouk activeert de boog en schiet er meteen een van de draken mee neer. Nu ik Anouk gered heb schiet ik zelf de derde draak neer. Anouk kijkt dankbaar naar de boog. 'Je hebt zojuist mijn leven gered met die boog. Bedankt. En hier heb je de boog weer terug.'

Ze houdt de boog voor me. Ik duw de boog weer terug naar haar. 'Gebruik jij hem maar. Ik heb niks aan een tweede boog. Bij mij zou het alleen maar plek in mijn rugzak innemen.'

Ze vliegt me daarmee om de nek. 'Bedankt! Bedankt voor de boog en alles wat je voor ons doet! Je bent geweldig!'

Nu komt er weer een systeemmelding binnen. Ik zeg dit tegen de rest. 'Meiden, weer een melding. Wedden dat ik nu level twintig ben?'

De meiden lachen. Dan open ik de melding. En ja hoor, ik ben level twintig. Er staat dat ik nu bij het kantoor een gilde mag aanmaken en mensen ervoor mag uitnodigen. Ik mag nu ook wapens kopen van handelaren, en ik mag krachten gebruiken. Als beloning krijg ik een grotere pijlenkoker, waardoor ik nu meer pijlen kan meenemen. Dan besluit ik de doos te openen. Ik roep het uit. 'Krijg nou wat!'

In de doos zit een tweede doos, met daaromheen pijlen met een kristallen punt, een groot mes, een ketting en een kleine staf. De pijlen stop ik meteen in mijn nieuwe koker, naast mijn oude pijlen. Het mes gesp ik om. Dan bekijk ik de staf. Volgens de beschrijving is het voor magie, en deze is geschikt voor kleine dingen zoals vuurballen en ijsschichten. De ketting heeft de beschrijving dat het de magie van de staf versterkt. Die doe ik maar om. De tweede kist doe ik in mijn tas. Gek genoeg past alles erin. Met moeite sla ik de tas weer op mijn rug. 'Laten we gaan, meiden.'

Vol goede moed lopen we door naar de vulkaan in de buurt. Voor een klein lavameer komen we tot stilstand. Daar staat een bordje. Ik lees op wat er op het bord staat. 'Een drakenjong heeft hitte nodig om uit te komen. Hoe heter het vuur, hoe sterker het jong. Dit lava geeft de sterkste jongen.'

Ik heb even nodig om er uit te komen. Julia slaat me voor het hoofd. 'Leg dat ei in het meer, ei.'

Verontwaardigd wrijf ik over de achterkant van mijn hoofd. Dan haal ik het ei uit mijn tas en leg ik het in het lavameer. Vanuit het niets begint het meer te koken en komt er een zwarte draak uit het meer zetten. De draak valt ons zonder pardon aan. We splitsen weer op, zodat het vuur van de draak ons niet allemaal tegelijk uit kan schakelen. Julia zet haar helm op en zegt een serie rare woorden. Ineens krijgt zij het onderlijf van een spin en heeft ze net zo'n boog in haar handen als ik. Door de twee spinnen-bogen is de draak al snel bedekt met een dikke laag witte draden. Hierdoor heeft Denise de mogelijkheid om dichtbij te komen en tekeer te gaan tegen de draak. Helaas halen haar steken weinig uit. Dan bedenk ik me dat ik de kristallen pijlen heb. Ik pak er een uit mijn koker en schiet die af. De pijl ketst af op het pantser van de draak. Nog twee pijlen. Helaas hebben die hetzelfde effect. De draak is ondertussen aan het grommen en de draden bijna kapot. Ik zoek als een bezetene naar een zwakke plek. Mijn oog valt op het oog van de draak. Ik leg aan, trek de streng naar achter en schiet. De pijl zoeft door de lucht, spinnend, waarna het een misselijkmakend geluid maakt wanneer het zich in het oog van de draak boort. De draak laat zijn kop vallen en verdwijnt in een wolk mist. Ik roep het uit. 'Yes! We hebben het gebied verslagen!'

Dan zie ik het drakenei, dat te ver het lavameer in is gegleden voor mij om het eruit te pakken. Ik raak in paniek. 'Het ei! Het is buiten bereik!'

Julia kalmeert me. 'Rustig. Er is waarschijnlijk wel een oplossing voor. Misschien zit er iets in de kist.'

natuurlijk. Ik heb de draak gedood, dus is de kist voor mij. De adem wordt me ontnomen als ik de kist open. De kist is best groot, en tot de rand toe gevuld met spullen. Als ik alles eruit haal kan ik precies zien wat erin zit. Ik kom een harnas tegen dat eruit ziet als drakenschubben, inclusief zwaard, staf en helm, een drietal drakeneieren, een cape die er best mooi uitziet en een paar armbanden. Ik geef alle drie de meiden een drakenei. Ik wil net beginnen met het harnas aan Anouk te geven als Julia zegt: 'Trek het zelf aan. Jij hebt de draak verslagen, dus dat harnas, die cape en die armbanden zijn van jou.'

Het harnas ziet eruit alsof het voor een man is. Toch druk ik op activeer. Zodra ik dat doe verschijnt een ring van wit licht om me heen dat van beneden naar boven trekt. Waar de ring overheen trekt wordt ik omhuld door het pantser. Als het om me heen zit leg ik mijn hand erop. Dan zie ik iets waar ik van schrik. Ik ben nu vuurbestendig.