Vlinders en meer feestjes ~ Koen

408 7 0
                                    

Nu ik Tineke naar huis rij lijkt het allemaal zo onrealistisch. Alsof alles enkel een droom was. Maar het is geen droom. Het is allemaal levensecht en alleen al die gedachte doet me glimlachen. 'Wat zit jij nu te grijnzen?' Vraagt Tineke aan mij. Ik leg mijn hand op haar been. 'Mag ik niet blij zijn met alles wat er gebeurt is?' Ze knikt. 'Tuurlijk mag je dat! Ik ben zelf ook super gelukkig.' Al pratend rij ik haar naar huis.

We komen bij Tineke thuis aan en ze vraagt me of ik nog even wil binnenkomen. 'Ja, waarom niet?' Antwoord ik haar terwijl we samen binnengaan. 'Wil je iets drinken?' Vraagt Tineke wanneer ik eenmaal in de zetel zit. Ik knik. Het is  echt fantastisch om te weten dat Tineke voor mij hetzelfde voelt als ik voor haar. Ik begin er spontaan van te glimlachen.  Hoe leuk zou het zijn om samen met haar naar familiefeesten te gaan? Terwijl ik verder droom over een potentiële toekomst met Tineke, staat ze intussen voor mijn neus met een glas drinken. 'Hallo!? Tineke voor Koen!' Ze zwaait met haar hand voor mijn gezicht.

Ik schrik op uit mijn gedachten en neem vlug mijn drinken aan. Tineke komt naast me zitten. 'Waar zat je net met je gedachten?' Ik leg mijn arm om haar heen. 'Wel ik dacht eraan dat het leuk zou zijn moesten we samen naar de gebruikelijke familiefeestjes kunnen gaan maar dat is uitgesloten aangezien we het nog even tussen ons willen houden.' Ik zie haat even nadenken. 'Misschien is het niet zo onmogelijk als het lijkt.' Ik kijk haar verbaasd aan. 'Hoe denk je dat te doen dan? Nu maak je me nieuwsgierig!' Ze lacht even en legt dan haar plan uit.

'Misschien kunnen we doen alsof we gewoon vrienden zijn enzo want dat hebben we nog eens willen doen. We moeten alleen uitkijken met kusjes.' Ik knik even. 'Ja, dat zou kunnen werken! Maar mag ik dit dan niet meer doen?' Ik druk mijn lippen op de hare en zij woelt met haar hand door mijn haar. Mijn lippen lossen en ik kijk haar uitdagend aan. 'Klopt, dit mag je dan niet meer doen.' Zegt ze met een grijns. Ik kijk haar sip aan. Ze wrijft even over mijn kin. 'Karakter Koentje, karakter.' Fluistert ze in mijn oor. Het maakt me gek. Wat ik nu het liefste wil is Tineke.

Ik begin haar te kussen en de kussen worden steeds heviger. Dan duwt Tineke me even terug. 'Wat is er? Vind je het niet f-' Ze sust me even. 'Tuurlijk vind ik het fijn Koen! Ik wilde gewoon vragen om hoe laat we bij jou familie moeten zijn voor het feestje.' Ik denk even na en kijk dan op de klok. 'Euhm, eigenlijk zouden we daar om half 1 moeten zijn.' Het is nu twaalf uur dus veel tijd om ons om te kleden is er niet. 'Ach, hou anders gewoon hetzelfde van gisteren aan. Je bent zo al mooi genoeg!' Tineke knikt even maar rent dan in paniek de trap op. Ik laat haar maar even gaan en ga terug even in de zetel zitten.

25 minuten later is Tineke nog steeds niet terug beneden. 'Tin? We moeten nu wel echt gaan vertrekken!' Roep ik naar boven terwijl ik mijn jas en mijn schoenen terug aandoe. Tik, tik, tik. Ik hoor iemand met hakken de trap afdalen. Ik draai me onmiddellijk om en zie halverwege de trap een beeldschone Tineke staan. Ze lacht even.'En? Bevalt het uitzicht je?' Hierdoor moet ze nog harder lachen en ik kan mijn ogen niet van haar af houden. 'We moeten nu wel echt gaan vertrekken.' Zeg ik haar. Ze knikt. 'Weet ik toch!' Ze geeft me nog vlug een kus en stapt in de auto.

We zijn net bij mijn ouders aangekomen en het is precies half 1. Het was gelukkig niet ver van Tineke haar huis tot bij mijn ouders. Anders waren we zeker te laat gekomen! We stappen uit en ik neem de cadeautjes uit mijn koffer. Die had ik er voor de zekerheid laten in liggen omdat ik al zo een idee had dat ik tot 's avonds niet thuis ging zijn. Intussen heeft Tineke al aangebeld en net wanneer ik aan de deur kom, zwaait deze open. 'Koen! Wauw, je bent eens op tijd!' Ik zie hoe Tineke in de lach schiet en zelf moet ik ook wel wat grinniken. 'Ah, Koen! Je hebt nog iemand meegebracht!' Mijn moeder kijkt me nieuwsgierig aan. 'Ja, mama. Dit is Tineke, mijn partner op het werk en tevens ook mijn beste vriendin.' 'Aangenaam mevrouw!' Zegt Tineke en ze steekt haar hand uit maar mijn moeder negeert dat volledig en geeft haar een dikke knuffel.

Ik zie Tineke haar verbaasde gezicht en ik moet mijn best doen om ook niet in de lach te schieten. 'Kom binnen!' Zegt mijn moeder als ze Tineke eindelijk heeft losgelaten. We hangen onze jas op en ik loop naar de kerstboom om mijn cadeautjes erbij te leggen. Blijkbaar is de rest van de familie er ook al dus ik stel Tineke aan iedereen voor. We gaan allen aan tafel zitten. 'Koen? Kan je even komen helpen?' Vraagt mijn moeder. Ik sta recht en loop naar de keuken.

'Zeg eens!' Ik kijk haar verbaasd aan. 'Wat moet ik zeggen? Ik moest toch komen helpen?!' Ze schudt haar hoofd. 'Koen toch! Ik ken je veel te goed. Ik doorzie elke leugen hoewel ik moet toegeven dat ik dit niet zag aankomen..' Is ze nu aan het praten over wat ik denk dat ze aan het praten is? Ze ziet me denken en ze knikt. 'Ik heb het over jou en Tineke.'

Pam pam paaaamm 😏 Kleine clifhanger hehehe 😊 Hoe lang kan Kineke nog geheim blijven?

It's Christmas time ~ De BuurtpolitieWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu