Vandaag is het kerstavond. Koen en ik hebben dienst en Koen is aan het mopperen. 'Ja, lap! Da's ook altijd hetzelfde hé! Wij moeten weer werken met kerst terwijl de rest zich al kan voorbereiden op het feest..' Ik grinnik zacht. 'Allé Koen! Zo erg is da nu ook weer ni hé! Wij moeten de zaal tenminste niet versieren.' Hij kijkt even naar mij en knikt dan. 'Ja, daar heb je gelijk in.'
Altijd hetzelfde met Koen, lach ik in mezelf. Elke keer dat we moeten werken met een feestdag loopt hij weer te mopperen. Toch weet ik dat hij zijn job niet zou kunnen missen. Hij doet het met heel zijn hart. Als hij maar mensen kan helpen.
Zonder het door te hebben dwaal ik met mijn gedachten steeds verder weg totdat Koen mij tot de orde roept. 'Tineke?! Koen voor Tineke? Seg waar zit jij met je gedachten?' Ik begin te blozen. 'Nergens hoor!' Hij schiet in de lach. 'Ja tuurlijk! Je antwoordt niet op mijn vragen en als ik aan je vraag waar je met je hoofd zit dan wordt je zo rood als een tomaat.' 'Er is echt niks, Koen.' antwoord ik hem.
Hij kijkt me recht in de ogen. 'Ik ken jou toch Tineke! Ik kan zo zeggen wanneer je liegt of wanneer je.. nu ja.. iets voelt.' Ik kijk hem raar aan. 'Hoe bedoel je dat?' Ik voel dat ik weer wat begin te blozen maar ik probeer er niet te veel aandacht aan te schenken. 'Koen?' Wanneer ik hem aankijk zie ik dat hij ook bloost. 'Ik bedoel gewoon dat ik meestal weet hoe jij je op dat moment voelt..' We kijken elkaar even recht in de ogen en ik verdrink bijna in zijn ogen. Ja, ik Tineke Schilebeeckx ben verliefd op mijn collega Koen.
'Wat voel ik dan nu als jij me toch zo goed kent?' Vraag ik hem, nog steeds blozend. 'Wel volgens mij ben je verliefd. Je bent nogal afgeleid de laatste tijd en als ik vraag wat er is dan wil je het nooit vertellen.' Ik ben even in shock. Hoe kan hij dat nu weten? 'Euhmm..' Ik twijfel even om het hem te vertellen. 'En wie is het? Ken ik hem?' Hij vuurt de vragen op mij af nog voor ik iets kan zeggen. Ik besluit er niets over te vertellen en ik zeg vaag iets over een man die ik op een feestje heb ontmoet. De rest van de rit kijkt hij wat zuur en moppert hij nog net wat meer dan anders totdat we over het kerstfeest voor het korps beginnen te praten.
'En? Wie breng jij mee vanavond?' Vraag ik hem. 'Oh, niemand.' Zegt hij luchtig. 'Ik kom gewoon alleen. De collega's zijn ook goed gezelschap.' Zegt hij al lachend. 'Ja, das ook waar.' Antwoord ik al lachend. 'En jij?' Vraagt hij me nog. 'Ook met niemand. Ik ben het helemaal eens met jou! De collega's zijn ook goed gezelschap!' Ik glimlach naar hem.
'Hé!' Zegt Koen plots. 'Ik heb een idee!' 'Aiai, de Koen heeft een idee!' Zeg ik terwijl ik hard begin te lachen. 'Jaja lach maar. Deze keer is het echt een goed idee! Daar ben ik zeker van.' Beantwoordt hij mijn lachbui. Tussen het lachen door kan ik hem nog net vragen wat zijn geweldige idee dan wel is. 'Awel, omdat we toch allebei niemand meebrengen dacht ik dat we misschien samen konden gaan.' Ik stop met lachen. 'Eigenlijk is dat nog niet zo een slecht idee.' Bedenk ik me.
'HA! Ik zei het toch! Mijn ideeën zijn geweldig!' Ik schiet weer eens in de lach. 'Hahaha, Koen toch. Maar goed voor deze keer moet ik je gelijk geven.' 'Alleen maar deze keer?' Vraagt hij me met puppyoogjes. Oh My God.. Die ogen. Ik kijk vlug weg voor ik helemaal begin te zwijmelen. 'Ja Koen, soms zijn je ideeën nog ni zo slecht.' We praten nog wat verder over het feest terwijl we verder patrouilleren.
We worden plots opgeroepen voor een heftige ruzie en we snellen er naar toe. 'Mannen! Wat is er hier aan de hand?' Roep ik wanneer we bij de ruziemakers aankomen. Dan herken ik een van de mannen. 'Aziz! Wat doe jij hier jong?' 'Ah hiersie! Ons Angelina'ke!' Ik rol met mijn ogen. Dat is de bijnaam die Aziz mij altijd geeft. Ik ben 'Angelina' en Koen is 'Brad Pitt'. Dat is al zo sinds de eerste dag dat we hem tegen kwamen op patrouille. Net zoals het feit dat hij mij blijkbaar ziet zitten. 'Awel Tineke, wilt gij nu ni me mij op date?' Ik schiet in de lach. 'Wat denk je ervan om eerste eens even uit te leggen wat er aan de hand is hé.' Hij knikt en legt de situatie uit. '... awel ja, en zo zit da hier dus eh Tineke.'
Wanneer ik me omdraai om Koen te roepen komt Aziz snel wat dichter bij mij staan. Als ik Koen heb geroepen sta ik dan ook oog in oog met Aziz. 'Allé Tineke! Nu da ik u zo goe geholpen heb verdien ik toch wel een beloning hé?' Ik zet vlug een paar passen achteruit. Doordat ik zo gehaast ben struikel ik over mijn eigen voeten en val ik achterover. Ik voel dat ik wordt opgevangen door iemand en wanneer ik rechtsta en me omdraai in die persoon zijn armen kijk ik recht in twee ogen.
Twee hemels blauwe ogen die recht in de mijne kijken. Zo dichtbij..Hopelijk vinden jullie het leuk dat ik dit jaar een kerstspecial maak! Het is ook mijn bedoeling om hier na de kerstperiode mee verder te gaan. Feedback is dus zeker welkom!

JE LEEST
It's Christmas time ~ De Buurtpolitie
Fiksi PenggemarEen kerstspecial met het hele korps! Koen en Tineke moeten werken met Kerstmis maar 's avonds is er een feest voor het hele korps! En er kunnen wel eens wat dingen gebeuren wanneer iedereen wat glaasjes op heeft...