SİL BAŞTAN

2.Bölüm

Bir sonbaharmiydi yaprağı dalından koparan yada bir ilk baharıydı yaprağa can veren sedes almayı isteyen bızmıydık  yoksa zorunda olduğumuz içinmi nefes alıyorduk neden her zamn bir şeylere bizim isteğimiz olmadan veya şöyle söyleyeyim zorunda kalarak yaşamamız gerekiyor.

Neden...

Neden ben istediğimde ailemi bulamıyorum.
Neden her sesimi duyurmak istediğimde dahada derine batıyordum neden neden neden ...
Hep bir neden bir keşke hep bir çıkmaz sokak boş ve kirli bir çıkmaz sokak
Gözlerim kapanmadan önce son gördüğüm şeyler hala aklımda ama yüzlerini göremedim belki o kız benimdir diye düşünüyorum ama belkide degilimdir bir tanıdık sima görürdüm belki ama sadece belki .
Arda baş ucumda uyuya kalmış sanırım baya uyumuşum cunku arda öyle hemen uyuyacak bir tıp değildir bende onu rahatsız etmemek adına yavaşça tekrar gözlerimi kapattım ve tekrar gözümün önüne o iki çocuk geldi bir şeyleri çözmeye çalışıyordum acaba bunlar nerde ve iyicene düşününce ardanın beni daha öce götürdüğü tepe sanki burası şehrin her yeri sanki ayakları altındaymış gibi tabi ya Yarın uyandığımda ilk yapmam gereken şey oraya gitmek oldu iyide bu çocuğun elinde bir gül var onada dikkatli bakınca o gülün bir saksı içerisinde olduğunu fark ettim iyi de ne yapacaktı o gülü keşke daha fazlasını hatırlayabilsem keşke...

###

-Arda lütfen biraz hızlı ol benim okuldan önce oraya gitmem lazım lütfen

-kızım tamam dedikya bir hırka alıyım geliyorum sende al malum hava daha tam anlamıyla düzelmedi ilk bahardayız sonuçta yılın en çok yağış aldığı aydayız

-Üfff tamam hadi ben aldı zaten bekliyim seni arabada

-Tamam

İki dakka gerden arda kapıyı kapatarak yanıma geldi ve arabayı sineye başladı benim ne için oraya gittiğimi bilmiyor sordu ama sadece biraz hava almak istediğimi söyledim o da anlayışla karşıladı ve beni oraya götürdü.
Sanki şu an o hayali tekrar yaşar hobiydim gözünün önüne hayal meyal gelen görüntülerle birden karşımda tam da çocuğun olması gereken yerde bir gül ağacının olduğunu fark ettim geçen geldiğimizde açmadığı için fark etmemişim demekki ama şimdi kip kırmızı açan güle hayranlıkla bakmaya başladım ve gözünün önüne bu sefer gülü diken çocuk hemen yanına başka bir şey gömdüğünü de gordum ama bunu ardaya belli etmemek için şimdi bakmayacaktım daha sonra tek başıma gelip bakmak için kafama not etmiştim .

-Özlemin bittiyse artık gidebilirmiyiz malum son denemiş ve geçmemiz gereken bir lise ve kazanmamız gereken bir üniversitemiz  var .

-Ok

-Ok

Daha sonra arabaya bindik ve okula doğru yol aldik
Okulun kapısından girerken dün kafami sıraya çarpan kızı gordum kizsamiydim yoksa gidip ona teşekkür mü etmeliydim bilemedim sonrada boş verip sınıfa doğru gittim ben derslerde hicbir şekilde konsantre olamıyordum hep o çocuklar geliyordu gözümün önüne acaba benim kardeşlerim de olabilirlermiydi veya bizzat kendim bunu anlamam için bütün yap-bozları  tamamlamam gerekiyordu ve inanki Her şeyin duzelmesinden başka hiçbir şey istemiyordum belki hiç olmasını istemeyeceğim bir geçmişim olabilir belkide çok güzel bir hayatımda olmuş olabilir hep gazetelere bakıyordum ama kayıp ilanı bile veren yoktu bunlarda bana belki ailemin olmadığı fikrine kapılmami sağlıyordu yinede umut kesilmez .

###

Arda ile okul bittikten sonra dışarda yemek yemek için sözleştik ama ben okulun kapısının önünde yarim saatir bekliyorum ve ardadan bir ses seda yok zaten sabah beni okula bıraktıktan sonra birdaha hiç görmedim sınıflarımız ayrı olabilir ama arda her tenefüs benim yanıma gelir sıkılmamı engellerdi belkide benden sıkılmıştır artık cunku bir yıldır hep benim istediğim her şeyi yapıyor sırf ben yemiyorum diye sabahları benim için yumurta yemiyor alışkanlıklarından bile vaz geçmeye başladığını söylüyor arda kendi dediğine göre çok çapkın bir erkekmiş ve her gece eve kiz atan bir tıkmış ama ben geldikten sonra hiç eve kiz attığına şahit olmadım yani haftada bir sabaha karşı eve geliyo sorduğumda ise isim vardı diyor biz ardaya aynı yatakta yatmıyoruz hatta aynı odada bile kalmıyoruz odalarımızın her birinde anahtar var Ve yedekleri necbur olmadık sürece kullanmıyoruz  ben bunları düşünürken arda siyah jipi ile tam ayaklarımın ucuna değecek şekilde durdu ve benim binmem için kornayı çaldı ilk baş şaşırsam da ardanın olduğunu far ettiğimden sonra kapıyı açıp içeri girdim ardanın yüzüne baktığımda saçları dağınık gözleri hafif kısık bana bakıyordu cunku yaklaşık 50 kere onu ardım ve acıyınca yetiş oluyorum diye mesaj attım ondan demekki uykudan uyanmış ve uyandığı gibi üstüne sadece hırka alarak gelmiş

-kızım sen kafayı mı yedirecen bana as kalsın kaza yapıyorum yetiş oluyorum ne

-ya bende seni elli kere aradım bir kerede cevap versen ne olurdu sanki

-Sence Sen aradığımda ben ne yapıyordum bir düşün tabikide uyuyordum dün uyuyamadım bende seni okula bıraktıktan sonra tekrar eve gidip uyudum ne var yani

Yuh o saaten beri uyuyorsun ve ben attığımda bile duymadın öyle mi
Ona kısık gözlerle baktım nasıl bir insan o kadar saat uyuyabilir hem ben onu tanıyordum onun uykusu o kadar hafiftir ki biri parmak uçlarında yürüse bile far eder ve uyanır acaba bur sefer bana neden yalan söylüyor neyse bende fazla kurcalamak istemiyorum cunku bana ne onun hayatı sonuçta iyi ve kötüyü ayırt edebilecek yaşta sonuçta ben düşüncelere dalmışken geçtiğimiz sokak bana çok tanıdık geliyordu iyide biz ardaya hiç böyle bir yere gelmemiştik ki belkide ben öyle sanıyorumdur .
Yarim saatlik bir araba yolculuğu sonrasında arda beni cok şık bir yere  götürdü o kadar güzel ki küçük ama sıcak bir ortama sahip rengarek koltuklar yuvarlak cam masalar etrafında çerçevelenmiş ve son derece güzel bir aurasu olan bir yerdi burası ben masaya oturduğumda yanımıza bir garson geldi ve ne yemek istediğimizi sordu arda ac olmadığını bir kahve istediğini söyledi ben de ac değildim ama canim sanattandır franboğazli pasta çekmişti bende onu istedim ve yanına portakal suyu garson isteklerimizi yazdıktan sonra gitti arda çoktan telefonu ile oynamaya başladı bende kitabımda en son kaldırım yeri açarak okumaya başladım.
Benim yüzüm kapıya bakıyor arda ise tam karşımda oturuyordu ilk bahar olduğu için yamur karadenizde çok yağar ve bayağı soğuk olur kapı aniden açılınca içime bir ürperti girdi ilk baş soğuktan olduğunu sandım ama benimle göz göze gelen bir çocuk ve ilk başta beni gördüğünde sanki gözlerine inanamıyormuş gibi tekrar kapatıp açmış ve en sonunda tam emin olduktan sonra bize doğru yaklaşmaya başlamış gözleri çok tanıdık geliyordu ama ben kime bekleyeceğimi bir turlu bulamıyordum ve çocuk dışarda çok yakışıklı duruyordu bize doğru daha yaklaştığında tek bir şey söyledi.

-BÜŞRA