The Songwriter [H.S.]

6.

«Δεν πιστεύω να 'σαι καμιά πρωτάρα στο ποτό.» μου είπε ο Harry έχοντας τα χείλη του πολύ κοντά στο αυτί μου, τόσο που η ανάσα το γαργαλούσε το λαιμό μου. Ανατρίχιασα και του χαμογέλασα ειρωνικά.

«Σε πληροφορώ πως έχω πιει περισσότερα μπουκάλια Bourbon απ' όσες συναυλίες έχεις κάνει.» του απάντησα και τον είδα να μου χαμογελά στραβά. Μου έκλεισε το μάτι και κατέβασε ένα σφηνάκι.

«Αν πιεις πάνω από 15 αυτή τη βραδιά θα σου γνωρίσω έναν πολύ καλό μου φίλο.» μου είπε ανάμεσα στη μουσική.

«Δεν δέχομαι προξενιό.» του φώναξα για να με ακούσει. Αυτός και ο Nigel γέλασαν και ο Nigel ήπιε ένα σφηνάκι μονορούφι. «Επίσης, προτιμώ να μην το παρακάνω απόψε. Πέρασε ο καιρός που μεθούσα και ξεχνούσα τα πάντα.» τους είπε και πέρασα μια τούφα απ' τα μαλλιά μου πίσω απ' το αυτί μου.

«Έλα τώρα Grace, είσαι 24 ετών, δεν τελείωσε η ζωή σου ξαφνικά.» άκουσα τον Harry να λεέι. Πού να 'ξερε.

«Συμπληρώνουμε ο ένας τον άλλον. Χωρίς εσένα είμαι μισός, κενός, σχεδόν αδειανός. Η ζωή μου είναι ανιαρή, ακόμα και η ζωγραφική μου είναι αδιάφορη. Γιατί να ζω χωρίς νόημα, χωρίς στόχους; Να το ξέρεις Grace, αν σε χάσω θα σταματήσω να περνάω απ' την πλατεία εδώ δίπλα, θα σταματήσω το ποτό, διάολε, μέχρι και τη ζωγραφική θα μισήσω. Θα μου λείπει η έμπνευση, το κίνητρο, ο άνθρωπός μου.» μου είπε ο Zack ενώ είμασταν ξαπλωμένοι στον καναπέ και μου χάιδευε τα μαλλιά.

Σήκωσα το κεφάλι μου και τον κοίταξα με δάκρυα να κυλούν στα μάγουλά μου. Εκείνος μου χαμογελασε, με τα μάτια του να λάμπουν.

«Ποτέ κανείς δεν μου έχει πει τίποτα τόσο όμορφο. Και εμένα Zack, η ζωή μου και εμένα δε θα' χε νόημα, δεν θα είχα το σωστό άτομο να πίνω μαζί του μπύρες, να του γράφω τραγούδια, γαμώτο, μέχρι και το σεξ δεν θα' ταν έτσι.» είπα και αρχίσαμε να γελάμε και οι δύο.

«Αυτό όσο περίεργο και αν ακούστηκε, το λατρεύω.»

«Πιείτε εσείς για 'μένα.» τους είπα τελικά, και τους χαμογέλασα αμήχανα. Ο Harry απλά ανασήκωσε τους ώμους του και πήρε στα χέρια του ένα ακόμη ποτήρι.

«Πάντως θα μου το χρωστάς, να ξέρεις.» μου είπε και τον βάρεσα φιλικά στον ώμο. «Επίσης, έχασες τη χρυσή ευκαιρία να γνωρίσεις τον Mick Jagger.» συμπλήρωσε και τον κοίταξα με γουρλωμένα μάτια.

«Είσαι φίλος με τον Mick Jagger; Harry αν είναι δυνατόν, ξέρεις όλη την βρετανική showbiz!» αναφώνησα και εκείνος γέλασε, πίνοντας άλλο ένα σφηνάκι.