The Songwriter [H.S.]

8.

"Ο μέτριος  cappuccino σας." μου χαμογέλασε η σερβιτόρα αφήνοντας τον καφέ μου προσεκτικά στο τραπέζι. Της χαμογέλασα και στράφηκα στο σημειωματάριό μου. Ο Jeffrey μου ζήτησε να έχω μέχρι το μεσημέρι έτοιμα δύο καινούρια τραγούδια, και ένιωθα αρκετά πιεσμένη. 

Κοίταξα το ρολόι τοίχου στο μικρό καφέ της γειτονιάς μου και είδα πως κόντευε δέκα η ώρα. Αναστατώθηκα λίγο, καθώς έπρεπε να είμαι στο στούντιο στις δέκα ακριβώς, και φρόντισα να τελειώσω γρήγορα τον καφέ μου, αφήνοντας ένα γενναιόδωρο φιλοδώρημα. Στην εξώπορτα συγκρούστηκα με κάποιον άλλο με αποτέλεσμα να πέσουν όλα μου τα χαρτιά κάτω. Ξεφύσηξα νευριασμένη και έσκιψα να τα μαζέψω.

"Συγγνώμη γλυκιά μου- Grace;!" άκουσα μία φωνή και κοκάλωσα ενώ μάζευα τις παρτιτούρες μου. Σηκώθηκα με αργές κινήσεις αποφεύγοντας να κοιτάξω τη γυναίκα μπροστά μου.

"Γεια σου Linda- κυρία Andrews." διόρθωσα τον εαυτό μου κοιτώντας το πάτωμα.

"Τι συμβαίνει Grace; Έχουμε να μιλήσουμε σχεδόν ένα χρόνο! Θέλω να μάθω τα νέα σου, έχεις χρόνο για έναν ακόμα καφέ;" μου είπε και κούνησα αρνητικά το κεφάλι μου, χωρίς να την κοιτάζω. Την άκουσα να ξεφυσά και μου έπιασε το χέρι.

"Grace, έχεις κόψει κάθε επικοινωνία με εμάς και τον υπόλοιπο κύκλο του γιου μου. Νόμιζα πως εκτός από μητέρα του αγοριού σου, ήμουν και φίλη σου. Πίστευα πως δεν μας ένωνε μόνο ο Zach." μου είπε θλιμμένα και σήκωσα τα μάτια μου να την κοιτάξω. Διάολε, του έμοιαζε τόσο πολύ.

"Λυ- λυπάμαι." ψιθύρισα απλά και την έσπρωξα ελαφρώς για να βγω έξω απ' το καφέ. Ένιωσα δάκρυα να συσσωρεύονται στις άκρες των ματιών μου και τα σκούπισα ελαφρώς, καθώς σήκωνα το χέρι μου να φωνάξω ένα ταξί.

"Grace!" άκουσα πάλι τη φωνή της μητέρας του Zach και ασυναίσθητα γύρισα. "Το Σάββατο έλα να δειπνήσεις μαζί μας, σε παρακαλώ." μου είπε και τα κουρασμένα της μάτια έλαμψαν. Κούνησα το κεφάλι μου.

"Δεν καταλαβαίνεις Linda; Να έρθω εκεί και να κάνουμε τι; Ότι είμαστε χαρούμενοι και μπορούμε να αφήσουμε πίσω μας το χαμό του Zach; Προσπαθώ να τον ξεχάσω, αλλά δεν είμαι έτοιμη ακόμα να βρεθώ σε χώρο με ανθρώπους απ' τον κύκλο του."

"Και τι θα κάνεις Grace; Θα κόψεις κάθε επικοινωνία μαζί μας όπως έκανες και με τους δικούς σου όταν έχασες την αδερφή σου; Ή μήπως θα μας αναγκάσεις να μετακομίσουμε σε άλλη πόλη όπως έκαναν οι γονείς σου;" μου φώναξε η Linda και έμεινα να την κοιτάζω. Ένιωθα λες και μου είχαν ρίξει ένα δυνατό χαστούκι. Ποτέ δεν είχα ακούσει κάποιον να μου λέει την αλήθεια έτσι όπως είναι.