AŞKIN ESİRİ

AŞK ÇOCUĞU NEREDE?

Resim: Simay

Onu riske atamam.. Ama gitmezsem ve ya ona bişey olursa? Vicdan azabından kahrolurum.
Şuan yapabileceğim en iyi şeyin uyumak olduğuna kadar verip yatağıma uzandım. Kafamdaki düşünceleri susturup uyumam 1 saatimi falan almıştı sanırım..

SABAH
Yataktan bi türlü huzurlu kalkamadığım doğru evet. Of of.

Odanın içinde dört döndüğümü gören annem "manyak mısın kızım sen?" bakışı attı ve;
"Kızım zaten iyice bir deri bir kemik kaldın az daha dolanırsan şurada sadece iskeletini bulmaktan korkuyorum. Bi düzgün dur."

Yüzümü yıkadım ve kendi kendime odamda dolanmaya başladım. "Okula gitmemeliyim."
"Okula gitmemeliyim." "Okula gitmemeliyim." "Ok-" ve kendimi iç sesimle baş başa buldum.
"Ne yapıyorsun Simay kendine gel. Ya ona bişey olursa? Kalk gitsene okula."

Of doğru ne yapıyorum ben? Hemen hazırlanmalıyım.

OKULA VARDIĞIMDA
Kapının önündeki güvenlik henüz daha gelmemişti çünkü saat aşırı erkendi. Burak ve Emir sabahın köründe dipdibe kavga ediyorlardı. Uzaktan izliyordum. Çünkü eğer yakınlarına gidersem Burak' a zarar gelebileceği düşüncesi beni korkutuyordu.

Burak tam yumruğunu kaldırdı ki Emir, Burak'ın bileğini sertçe itti.
Emir sırıttı ve:
"Sen kaşındın Aşk Çocuğu." Dedi.
Bu sözleri söylemesiyle arkasında yaklaşık 50 kişinin toplanması bir oldu.

Burak gülerek;
"Sende haklısın seni adam yerine koymam hataydı."

Burak'ın arkadaşları arasından görenler Burak'a destek,yardım için geliyorlardı.O an yüzümde bir tebessüm oluştu. Umarım sana birşey olmaz Burak.

Emir'in arkasındaki 50 kişi ve Burak'ın tayfa kavga ediyorlardı ama bildiğiniz normal kavga değil resmen ortalık terör alanına döndü. Burak'ı gözümle takip ediyordum ama kaybettim bir türlü göremedim.
Off çıldırıcam nerede bu çocuk yaaa! Bir süre sonra güvenlik geldi hepsini ayırdı. Bi dk,bi dk,bi dk? Ne?! B-Burak! Burak nerede ya?
Oraya doğru koştum.

"Burak nerede Ömer?"

" A-a burdaydı."

" Buradaydı ne demek ya? Çıldırıcam nerede bu çocuk yaaaa?!" (Dolan gözlerimi silip bana doğru şaşkın bi tiple bakan Emir'in gırtlağına yapıştım.)

"S-sen! Ona naptın? Nerede o söylesene?!!"

"Ya ben nereden bileyim çocuk ışınlandı belkide korkma korkma birkaç saat sonra yazar sana Aşk Çocuğun."

"Lan bak kim olduğunun hiç önemi yok havalara girme! Mesele Burak olduğunda gözünün yaşına bakmam kimsenin! Beni daha tanımıyorsun birşey yaptıysan seni burada parçalarım."

"Ya kızım bi saçmalama artık be! Dayak yiyecegini anladı kavgadan kaçtı işte çocuk ne var bunda anlamayacak?"

"Lan senin a*k! Burak benim için dayaktan öleceğini bilse gitmez be! İftira atma bari g*t!

Emir sırıtarak;
Demek ki sandığın gibi değilmiş tatlım. Sana demiştim. Seni en çok ben seviyorum diye. Inanmadın.

"Senin-"

Ömer beni durdurdu. Bi kenara çekti ve;
"Yenge bi sakin ol. Şuraya otur ben bi bakınacağım etrafa. Al şu suyu da iç."

Ömer gitmişti. Emir de bana gülümseyerek okuldan içeri girdi. Gerçekten çıldırmak üzereydim. Nerdesin Bal, Nerdesinn..

Ömer geldi;
"Bulamadım. Polise gitsek kayıp ilanının üstünden 1 gün geçmedi arama yapmazlar. Offff Beklemek zorundayız!"

"Ne beklemesi ya ne diyosun sen ya! Ya ona bişey olduysa?"

Bunu söylerken etrafı bulanık görmeye başlamıştım.

HASTANEDE
Gözlerimi açtığımda annem başımdaydı.
"A-anne benim Burak'ı bulmam lazım çıkar şunları! (Serumu falan)"

"Saçmalama Simay!"

"ANNE ÇIKAR DIYORUM!"

"SIMAY SUS! HANGINIZE YETISELIM COCUGUM OTUR OTURDUĞUN YERDE BIDE SENLE UĞRAŞMAYALIM! BURAK ARANMAYA BASLAYACAK YARINDAN ITIBAREN SAKIN OL ARTIK BU GECE HASTANEDE KALIN DEDILER HABERIN OLSUN."

"OOOOOFFFF TAMAMMMM!"

SABAH
Hastaneden taburcu oldum.

Polisler her yerde Burak'ı arıyorlar. Ve benim, onun en sevdiği tek değer verdiği insanın, yapabileceği tek şey BEKLEMEK. Hayatımda ilk defa kendimi bu kadar çaresiz hissettim. Neredesin Bal, Neredesin?