Married to Park Jimin | Completed

One

Point of View: Stephanie

Tok! Tok!

"Hey! Stupid tanghali na, magluto kana ng almusal ko" sigaw ng asawa kung walang jams ngunit may abs. Tanghali na pala, gutom na gutom na siguro ang mahal kong asawa.

"Wait lang Bhebe Jimin, mag-aayos lang me" sigaw ko. Minadali ko naman ang pagt-toothbush at hilamos at agad ng bumaba. Naabutan ko naman ang mahal kong asawa na nanonood ng tv.

Tinignan ko lang siya sandali at dumiretso na sa kusina. Ang gwapo talaga ng asawa ko. 

Nag-luto lang ako ng simple at nag-sangag ng kanin. Ilang minuto pa ay natapos nadin ako sa pag-luluto.

"Bhebe Jimin, handa na ang almusal natin!" sigaw ko sakanya. Agad naman siyang lumapit at naupo sa upuan. 

"Tigilan mo ang pag-tawag sakin ng Bhebe" seryosong sabi niya ng hindi natingin sakin. 

"Ayaw mo?" tanong ko sakanya 

"Halata ba? Kung oo? Oo ayaw ko, Hindi kaba nadidiri sa pagtawag mo sakin!" sabi niya at tinuloy ang pag-kain

Napasimangot naman ako, Hindi paba siya natatapos sa regla niya "Okay!" sumagot nalang ako kahit na labag sa loob ko.

Ilang sandali lang ay umilaw ang phone niya na nakalapag sa mesa. Tiningnan naman niya ito at binasa, Tumayo na naman siya.

"Teka, Hindi pa ubos pag-kain mo. Aalis kana agad? Saan ka pupunta?" sabi ko habang habol habol siya sakanyang pag-lalakad. 

Pero para lang akong nakikipag-usap sa hangin dahil kahit a,e,i,o,u wala akong narinig sakanya. Hindi naman siya pipi at lalong hindi siya bingi.

By the way, Ako nga pala ang nag-iisa at walang ng iba pa na si Stephanie Paula Park, 19 years old and Married to Park Jimin. Kinasal kami last year lang, Kaya naman hindi pa kami masyadong close sa isa't isa, Madalas kaming magkailangan kapag may regla siya at mainit ang ulo niya. Hindi din kami natutulog sa isang kwarto kasi hindi daw siyang sanay na may katabing dyosa, Ayan tuloy di ko nahahawakan yung abs niya. Pero okay lang yun, Mahahawakan kodin yun balang araw kapag gabi na, Ang mahala ay imporatante, Mahal ko siya at Mahal niya ako. Hihihi.

Napansin ko naman na nag-vibrate yung phone ko kaya naman tininganan ko kung sino ang natawag sakin. 

Calling J-hope the horse...

"Hey! Why?"

"Nasaan na asawa mo? Late na naman siya sa practice" tss, galit na naman tong kabayo. Baka sipain niya ang asawa ko, Sisipain ko siya papuntang mars.

"Waley na siya! Gumora na papunta diyan" 

"Ah! Sige, salamat" 

"Okay! Pupunta nalang ako diyan mamaya. Dadalhan ko kayo ng foods"

"Okay! Sige ibaba kona, mag-hahanda lang ako" 

Hindi na naman ako sumagot at hinintay na baba-an niya ako. 

Hinanda ko naman lahat ng lalagyan ko ng pag-kain nila. Meron silang tagi-isang lalagyan ng mga pag-kain dahil sa tuwing magpra-practice sila ay ako na ang nag-dadala sa kanila ng pag-kain. Mas masarap kasi ang lutong bahay kesa sa labas. Tsaka mas masustansya. 

✘ ✘ ✘ ✘ ✘ ✘ ✘  

Ilang oras akong nag-handa ng pag-kain ng BTS at ngayon ay nandito na ako sa tapat ng studio nila. Nag-pahinga ako sandali dahil nakaka-pagod mag-buhat.