"Inlove agad? Di ba pweding ayoko lang sa mga tulad niya."
"kung ayaw mo lang sakanya edi sana kanina ka pa nakalimot sa nangyari sa classroom niyo. Sofie, kinukulong mo ang sarili mo sa lalaking nasa panaginip mo. Bakit di mo nalang aminin sa sarili mo na nagmahal ka sa isang lalaking na hindi katulad sa lalaking nasa panaginip mo kasi Sofie kung ipagpapatuloy mo ang lahat ng to'? Ikaw at ikaw lang rin ang magsisisi sa huli."
Kanina pa kami nagsasagutan ng pinsan ko kasi kanina ko pa sinasabing HINDI AKO INLOVE SA LALAKING yun pero ayaw maniwala ng pinsan ko at kung ano ano pa ang ina-advice saakin.
"Haysst! Ewan ko sayo Couz. Pwedi lumayas kana at ako'y matutulog na."
Pagtataboy ko rito, totoo namang gusto ko ng magpahinga. Eh kasi naman ang daming nangyari ngayong araw at kahit alam kong mahihirapan akong makatulog ay pipilitin kong ipahinga ang utak ko.
"Ang sama mo talaga sakin! Cge goodnight"
****
"Ehhhh... Gwen, ikaw nalang magbigay sakanya nito. Cge na please?"
Kasalukuyan naming pinagtatalonan kung sino ang magbibigay ng invitation na to'sa class president namin. Eh ayoko naman na ako ang magbigay kasi nga tinaray-tarayan ko siya ng huli naming pag-uusap eh.
"Hoy! Wag mo nga isali ang girlfriend ko diyan sa kalokohan mo baka mamaya niyan eh agawin niya pa ang girlfriend ko sakin."
"Oww... Possessive ng boyfriend ko and I like it."
"Shempre, ikaw ang buhay ko eh"
"I love you Babe"
"I love you too Babe"
Aba't ngayon pa nila naisipang ipahayag ang kaninang mga damdamin? Sa panahong may kinakaharap kaming delima? Sa panahon na hindi namin alam KUNG SINO ANG MAGBIBIGAY NG INVITATION NA TO SA CLASS PRESIDENT NAMIN.
"Hoy! Kung makapaglampungan kayo diyan, tandaan niyong may kaibigan kayong single sa harapan niyo."
"Eh kasi naman girl, ginagawa mong big deal yang pagbibigay ng invitation. Eh ang kailan mo lang naman gawin ay pumunta sakanya at ibigay yang invitation and then tapos."
Tama nga naman si Gwen, bakit ba ako nagkakaganito? Eh kasi nakakatakot ang class president namin? O may iba pa? Ilang linggo ko ng iniiwasan ang president namin kasi... Kasi.... Aisst naman eh! Hindi ko alam! Okey! Basta ayaw ko siyang makausap.
"Hindi ganon kadali yun!"
"Eh ano ba kasi talaga ang problema at hirap na hirap kang ibigay yang invitation na yan?"
Tanong naman nitong bestfriend ko. Wala naman talagang problema, nakita ko lang namang siyang lumabas ng classroom kasama ang isang babaeng gulo-gulo ang itsura, na akala mo'y narape. ANONG PROBLEMA DUN DIBA?
"Wala"
"O'cmon Sofie, kilala ka namin at hindi ka magkakaganyan kung walang problema o nangyari."
Bigla akong natahimik at nagpababalik-balik ang tingin ko sakanilang dalawa. Isang buntong hiniga ang aking pinakawalan bago ko ikweninto ang nangyari sa classroom at matapos ang aking pagsasalaysay na may kasamang mga comment ay ito ang reaction nila.
"Why so affected? Mukhang tama ang hula ko noon, may gusto ka nga sa class president niyo."
"Sabi ng hindi ko nga gusto si Mr. President. Gwen naman, alam mo namang nakakatakot ang lalaking yun."
"Kahit na hindi man ako sang'ayon diyan kay Mr. President ay masasabi kong tama ang girlfriend ko. Hindi ka maapektohan kong wala kang nararamdaman para sa kanya."
Isa pa tong bestfriend ko eh! Bakit ba yan ang parating sinasabi nila? Noong nakaraan si couz ngayon naman silang dalawa.
"Haysst! Ang kulit niyo naman eh! Sabi ng hindi ko siya gusto, okey?"
"Cge nga kung hindi mo siya gusto then ibigay mo yan sakanya, as in, now na."
Ngiting aso namang tumingin saakin ang bestfriend kong si Xyviel. Gagong to' pinagkakaisahan nila ako ng jowa niya.
"Is it for me? Ms. Vergara?"
Halos matumba ako sa panginginig ng aking tuhod ng marinig ko ang sinabi nito sa kaliwang tenga ko. Hindi man ako lumingon ay alam na alam kong siya ang nagmamay-ari ng nakakabighaning boses na ito.
Kalma Sofie... Bakit ba kasi kinakabahan ako? Wala naman akong ginagawang masama diba? Wala naman akong kasalanan sakanya right?
Pero bakit ganito ako kung kabahan.I close my eyes and then prepared myself to face him. One... Two... Thre----
"Can we talk Sofia?"
Napalingon ako ng wala sa oras, ng banggitin nito ang pangalan ko'y may kung anong humaplos sa puso ko. Halos lahat ng tao ay Sofie ang tawag saakin at siya ang tanging tao na nagtangkang tawagin akong Sofia.
"Wala tayong dapat pag-usapan maliban sa ini-imbitahan ka ng mga magulang ko na dumalo sa birthday ko."
Ibinigay ko rito ang invitation at agarang naglakad papalayo sakanya. Ayaw ko siyang maka-usap. Hindi ko mawari ngunit sa tuwing nakikita ko ito ay naaalala ko ang nasaksihan ko sa classroom. Arrggh! Anong nangyayari sakin?
"SOFIA MARIETTA VERGARA!!"
Galit na galit nitong sigaw kaya gulat akong napalingon dito. Ano bang problema nito? Kailangan niya ba talagang sumigaw? Di ba niya alam na ang daming tao rito sa canteen.
"Ano bang problema mo't isinisigaw mo ang pangalan ko?"
Naiinis ko na rin saad sakanya. Hindi ko alam, pero hanggang ngayon ay bumabalik ang alalala ko sa nakita ko sa classroom at naiirita ako.
Hindi ito nagsalita bagkos ay hinila ako nito papalabas ng canteen at dinala sa gazebo ng school.
"Uulitin ko, ANO BANG PROBLEMA MO?"
"Hindi ko alam."
"Ha? Anong hindi mo alam? Nababaliw ka na ba?"
Nabaliw na ata! Sisigaw sigaw siya tapos hindi niya pala alam kong bakit siya galit? Imbis na mas magalit ay may konting ngiti sa puso ko dahil sa ang cute nitong maguluhan. Simula ng nakakasama ko ito ay iba ibang expression at emotion ang nakikita ko sakanya at palagi itong nagbibigay saakin ng ngiti.
"Oo nababaliw na nga siguro ako kasi HINDI KO MAINTINDIHAN ANG SARILI KO. Ilang linggo mo na akong iniiwasan and it bothers me. Aisst! Nevermind, bahala ka kung hanggang kailan mo ako balak iwasan pero sinasabi ko sayo. Walang nangyari saamin ng babaeng nakita mo. Oo, she tried to have sex with me but I swear to God, I didn't allow her to do so. Arrrgh! Fuck it! Why do I even have to explain myself to you."
Pagkatapos niyang magsalita habang nakatalikod saakin ay iniwan niya ako rito sa Gazebo. Napakamot ako sa ulo at nakangiting napailing. Biglang naglaho ang inis nanararamdaman ko ng sabihin nitong walang nangyari sakanila ng babaeng yun.
Unti-unting nanlaki ang mga mata ko ng may marealize ako.
"OH MY! Shit! I-I think I'm falling but---but what about the man of my dreams? No! I must stop this, and serve my heart to my destined man."

YOU ARE READING
Someone like you
JugendliteraturI always see him but only in my dreams.. Is it possible for him to exist in the real world?