BRAT - Short Story ( FINISHED )

Chapter Twelve - DRUNK

Hello.... My story is going to end and I'm so sad... 

I'll miss Alia... jejeje

Now!!! Here we go....

Jaran.....

JAIRUS'S POV

Hay nakahinga ako ng maluwang ng makalayo ako kay Alia. Muntikan na yun ah. Lokang babae kase, kung anu-anong ginagawa at sinasabi. Hindi ko pala pinansin kung sinong tumatawag. Huminga ako ng malalim. Hinaplos haplos ko ang masakit kong panga na sinipa niya, ng biglang tumunog na naman ang phone ko.

-----------------------Ring ring ring---------------------------

Unknown no.

"Hello, who's this?"

"Hello, It's me, Camille." umiiyak niyang sabi. Why is she crying?

"I need to talk to you. Please, I'll be going at you place." umiiyak pa rin siya.

"Maybe nextweek. I need someone to talk to. I don't want to disappoint my parents."

Binaba na niya ang phone niya. Bakit kaya? Alam kong may matinding problema na naman siya kaya siya tumawag sa akin.

Fast forward na ha!!! Jejejeje Please play the music at the right.. thank you!!

Itong mga nakaraang araw, medyo busy ako sa pamamahala ng business namin pero kahit ganun, may nilalaan pa rin akong oras para kay Alia. Papunta ako sa kumbento para kausapin si Janice, akala ko kasi magbabago na si Alia pagkatapos ng may mangyari sa kanya pero hindi pala, walang nangyari, pero kahit hindi maganda ang pakikitungo niya sa amin, trinatrato namin siya na parang prinsesa. Hindi na ako nagdalawang isip na ituloy yung plano ko na ipatingin siya sa isang psychiatrist.

Nakarating na ako sa lugar na tinutukoy ni Jairus, hindi nga siya nagkamali, kumbento talaga  ito. Kina-usap ko muna yung head ng kumbento.

"Nandito po ba si Janice?" tanong ko. Kinilatis niya muna ako. Parang nagtatalo kung magsasabi ba ng totoo or hindi.

"Sino ka at anong kailangan mo sa kanya? Pasensiya na pero hindi kasi pwedeng basta magpapasok ng bisita dito." sabi niya.

"Ah sister, kaibigan ko po si Janice at kailangan ko ng tulong niya." sabi ko. May dinial siya. Sumagot yung kabilang linya at nagtanong yung madre sa akin.

"Anong pangalan mo iho?"

"Jairus Kenner Scotti, schoolmate and friend niya."

"Ano daw ang kailangan mo sa kanya?" tanong niya habang nakikinig sa kabilang linya.

"Magpapatulong sana ako."

"Sige hintayin mo daw siya." sabi niya at tumayo palabas. Maya maya nandito na si Janice. Medyo pumayat ito at malungkot. Kahit pa nakangiti siya, nakikita moh sa mata yung lungkot. Parang si Jacob din.

"Napadalaw ka. Pasensiya na at sobrang higpit nila dito." nakangiti niyang sabi.

"Oo nga eh. Hindi na ako magpaligoy ligoy pa, I need your help Janice, please."

"Ano ba yun, anong kinalaman sa akin.?"

"I need a psychiatrist, it's about my wife, she needs your treatment." halatang nagulat siya sa sinabi ko.

"Wow congrats ha, may asawa ka na pala. But what do you mean, anong treatment?"

"Don't get me wrong, hindi siya baliw pero kailangan niyang i guide sa mga ginagawa niya. It has something to do with her behaviors. "

"Alam mo naman sigurong hindi ko na prinapraktis ang propesyon kong yan."

"Yes I know but I just want to try baka sakaling magbago ang isip moh." nanlumo ako. "Promise, babayaran naman kita, you just need to try."