BRAT - Short Story ( FINISHED )

Chapter Three

Hello dear friends... eto na naman po ulit ako.. Sorry ha kasi medyo maikli lang siya.. Thank you for understanding..

Please comment, become fan.. thank you.. Please.. jejeje desperada na ako..

FAST FORWARD (Saturday Event: Tournament)

 Now! This is it talaga. Wow. How I love taekwondo. Dumiretso ako sa tournament, ngayon na kasi yun eh. Tamang-tama na nakapagwarm up na ako. Pinark ko si Nitch at inayos ang gamit ko. May narinig akong pumarada sa likod ko pero hindi ko pinansin, wala akong paki eh. Tumakbo ako sa elevator na pasara. Pero biglang may tumawag sa akin. Boses pa lang alam ko na eh. Hays! Hindi ko na lang pinansin.

"Alia, your hoodie." Lumingon ako.

Wow kung sino pa ang ayaw mong nakikita siya pa talaga ang lagi mong nakakasalamuha araw-araw. Bumalik ako at pinulot yun pero sinadya kong apakan ang paa niya, makaganti lang.

"Hindi ka talaga marunong tumanaaw ng utang-na-loob anoh?" untag niya sa akin. Sabay na kami sa elevator, kainis, bakit pa kasi nahulog ko toh.

"You should be thankful 'cause I saved your life." dugtong pa niya. Tumingin ako sa kanya.

"Hey! I didn't asked for you help!" pasinghal kong sagot.

Umiling lang ito at kinindatan pa ako. eto na naman ang weakness ng heart ko dahil nagkaka arrhythmia. Inirapan ko lang siya. Nakarating kami sa gym. Aalalayan niya sana ako paglabas sa elevator pero hinampas ko yung bag ko sa ulo niya.

"Get your hands off me.!!!" singhal ko. Narinig ko siyang nag hiss.

Dumiretso ako sa dressing room at nagpalit. Black belt2 din ako pero feeling ko walang wala ako sa galing ni Jairus. Minsan kasi pinag match kami ng mga kasamahan namin dito sa club. Ako kasi yung tao na kapag hinamon, kakagat talaga kaya pinatulan ko yung mga kasamahan ko. Pero nung nag sparring kami wala akong pinuntos ni isa kaya hiyang hiya ako sa sarili ko at naiinis ako dahil parang pinamukha sa akin na wala akong alam. oo nga pala nasabi ko na ito before.

Asian tournament pala to kaya may mga korean, thai, japanese at iba pang dumalo. May maliliit, masel-maselan ang katawan kahit babae, may matangkad, may kulot may straight, etc.

HOURS PASSED

GAME OVER

Sa boys, Philippines ang nanalo, sino pa ba kundi si JAIRUS KENNER SCOTTI, nakakasawang pakinggan. GrrRR. Awarding na ng girls, bronze medallist Yushi Amato, silver medallist, Alia Myrrh Carlton, and the Gold Medallist, Eun Lee. Nginitian pa ako ng koreanang to, gusto kong sipain sa mukha eh. Ang yabang, grabeh, mas mayabang pa sa akin eh.

Tapos na pero di pa rin ako makapaniwala sa nangyari, sudden death kasi yung nangyari at naunahan niya akong binigyan ng pamatay niyang sipa. Nauna siyang nakapuntos kaya siya ang nanalo. Kung boxing lang to, magpaparematch ako eh.

YES! I don't have the spirit of sportsmanship that other players have. Palpak na naman ako ngayong araw na itoh, tagal pa naman ng next tournament kainis talaga. Sarap basagin yung sobrang puting mukha nung koreanang yun.

Pauwi na ako ng mapadaan ako sa kanila, mukhang ako ang pinag-uusapan nila ah, tumingin kase sila sa akin tapos may nagbubulungan pa. Binigyan ko sila ng (not to be mentioned cause it's bad ) sign at dumiretso sa elevator.

Pagpasok na pagpasok ko, may nakasabay na naman akong unggoy. Lalo na naman akong nabwisit.

"Nice game, mas magaling ka but you underestimated her. Anyway it's a close fight. Just accept the result and don't take it seriously. Remember, it's just a game." at kailangan pa talagang ipamukha sa akin.

Tooot. . .toot. . . tooot.

Umuusok na talaga ang tainga ko sa inis at galit na kanina ko pa tinitimpi. Sapakin ko sana pero hinawakan niya ang kamay ko.

"OucH! Bitiwan moh ako.!!!" at hinila ko ang kamay ko. Inilapit niya ang mukha niya sa mukha ko.

Saktong bumukas ang elevator. Binitawan naman niya ang kamay ko. Dali-dali akong lumabas. 

"Get lost!!! I don't need your advice!" sigaw ko at tinulak siya paside.

"Haharang-harang."inis kong bulong ko.

Humalakhak siya kaya tumalikod ako at binato yung hawak ko na trophy. Tumakbo na ako palayo dahil naluluha na ako sa inis at galit. Arghh!!! Sumakay ako kay Nitch. Sayang yung trophy, idagdag ko sana sa collections of trophies. Pero baka nabasag na yun. Tanga ko rin anoh. Inis na inis ako sa sarili ko. ako rin, di ko naiintindihan ang pag-uugali ko eh..

=============================================================================

JAIRUS'S POV

Napailing na lang ako ng saluhin ko yung trophy na binato ni Alia sa akin. Gaga talaga ang babaeng yun, ang taas ng pride kaya hindi matanggap na talo siya nung koreana. Yung iba nga, tuwang-tuwa kahit hindi nanalo basta makapasok lang bilang finalist pero siya, ibang iba talaga. How can I tame that kind of woman. Nakita niyo naman ang ugali ng babaeng napupusuan ko, pero kahit ganyan yan, hindi ko mapigilan ang puso ko na hanggang ngayon, siya pa rin ang minamahal. Grabe anoh? Hindi ko magawang maturn off sa ugali niya.

Iniuwi ko na lang yung trophy niya, remembrance lang galing sa kanya. Idagdag ko na rin sa mga trophies ko. Halos puno na ang malaking kwarto sa dami pero okey lang, worth it naman, nakakataba sa puso na kahit 22 pa lang ako, madami na pala akong napanalunan. Dami ko palang achievements. Sumakay ako kay Raven. I passed by the University kung saan ako grumaduate, that was last year. I graduated from this school as a cum laude from the Civil Engineering department and a top 6 board exam passer. Tapos na pala ang graduation nila. I heard hindi raw kasali si Alia sa graduation march dahil may ginawa na namang hindi maganda, oo nag pala, kailan ba siya gumawa ng maganda. Bilis nga naman ng araw, ang daming nagbago, kasama na dun si Alia, from being a nice girl to a horrible brat. Hanggang ngayon, wala pa rin akong nagawa para mabago siya. Hindi na niya alam ang tinatahak niyang daan. Sana talaga pumayag siya sa plano ko.

ALIA'S POV

Monday morning ang flight namin. Ito na ata ang pinakamasayang nangyari sa pamilya ko. Nag-enjoy naman ako at pati rin sila kahit may business transaction pa ring nagaganap but atleast I had the chance to be with them even just for four days. Natutuwa daw sila na nangyari yun para nakapag unwind sila. Sabi pa nga ni dad na uulitin daw naming magbakasyon pero hindi ko alam kung kailan mauulit yun.

Nandito na ulit ako sa Pinas, yehey party party, back to my normal life again. I'm wondering kung anong gagawin ko ngayon, out of school na kasi ako eh. Syempre tapos na ako sa college kahit hindi ako umattend sa Graduation day namin. Hmm. Ano kayang thrill ang naghihintay sa akin. Nanonood ako sa sports channel nang may ipalabas silang advertisement,

"To all interested motocrossers who want to join the 25th Philippine National Motocross Competition, registration is still going on, until tomorrow at 9:00 am."

"Wooohooo! I love this." sigaw ko ng mapanood yun. Rest day ko muna ngayon, bukas na lang ako magpaparegister.

 VOTE PO 

Abangan niyo na lang ang mga susunod na pangyayari ha.. jejeje Thank you and Enjoy... don't forget to read my other story..

Surprise is better than promise. Tapos na po yun. And yung one shot ko.. hanapin niyo na lang sa profile ko.. thank you..!! =)