Bir kaç saniye öyle durduktan sonrabu akşam işim olup olmadığını sordu.
"Evdem çıkmayı pek düşünmüyorum.Biliyorsun ki dün akşam çıktığımda kayboldum." dedim
"Ben gelip alırım."
"Gerek yok,çıkmasam daha iyi."
"Peki okul çıkışında biraz takılsak?"
Niye bu kadar ısrar ediyorsun ki?? İstemiyorum işte!!!
"Zeynep'in dediğinden daha fazlasısın!"
**********
Tam bir dakikadır yüzüme öylece bakıyor.Düzeltiyorum öylece değil,kırmızı görmüş bir boğa gibi..
Sonunda arkasını dönerek yürümeye başladı.Bir an korkudan öleceğim sanmıştım.
"Hey,bir şey mi oldu?"
"Hı? Şey,olmadı bir şey.Bunu da nerden çıkardın?"
"Bilmem,yüzün soluk duruyordu ondan."Korkudandır o canım korkudan.
"İyiyim,bir seyim yok merak etme Emir." dedim en samimi gülümsememle.
"Ben sınıfa gidiyorum.Geliyor musun?"
"Geliyorum,bekle."
Emir en arkaya geçip oturduğunda bende onun önündeki sırama oturmuştum çoktan.Ardından çantamı sıraya bırakıp kitaplarımı çıkarmaya başladım.Zaten çok geçmeden Zeynep'te gelmişti.
"Nerdeydin sen? Her yerde seni aradım." Sesi gerçektende endişeli çıkmıştı,yüz ifadesi de bunu destekliyordu.
"Sınıfa gelmiştim.Kapıda da Emir'le karşılaşınca sınıfa girdik.Afedersin seni de orada bırakıp gittim."
"Saçmalama,tabiki önemli değil." dedi çantasını sıraya bırakırken.
Ders zilinin çalmasıyla birden Zeynep'in sesini duydum.
"Eyvah! Şerafettin'in dersi!" der demez içeri kel,gözlüklü,kısa ve hafif şişman bir adam girdi.Yüzündeki ciddi ifadeye bakılırsa canımıza okuyacağı kesin.
Ders başlayalı neredeyse 15 dakikayı geçmişti ama kimseden ses çıkmıyordu.Bu 15 dakika içinde tam 10 soru çözmüştük.Adam bir yandan çözüyor,bir yandan da siliyordu.E yuh!
Zeynep bana fısıldayarak "Anladın mı şimdi dersin başında niye öyle dediğimi?" dedi.Sadece kafamı sallamakla yetindim.Ciddi anlamda niye öyle dediğini anladım.Adam tam bir felaket.
"Kesin geometriden kaldım bu sene!"
Şerafettin Hoca Emir'in dediğini duymuş olucak ki ona doğru seslendi.
"Emir,kalk bize x'i bul! " dedi o otoriter sesiyle.
"Orda işte hocam,8'in yanında.Gelmeme hiç gerek yok yani."
"Dalga geçme benimle!Otur,bir daha dersimde sesini duymayacağım." Yine o ses tonuyla konuşmuştu.
Bu sırada da Emir gülerek yerine oturuyordu.
Dersin sonuna geldiğimizde artık ellerimin ağırdığını farkettim,Şerafettin Hoca sayesinde tabi.Neyse ki bugün tek dersi vardı.
Teneffüs boyunca yerimden kalkmadım.Ben otururken Zeynep'le Emir kantine gitmişlerdi.Bana da süt almalarını söyleyerek kafamı sıraya gömmüştüm.
Zilin çalmasıyla Emir ve Zeynep gülerek içeri girdiler.Zeynep'in elinden sütü alırken oturması için yan tarafa doğru kaydım.
Ardından Nilgün Hoca'nın sınıfa girmesiyle ayağa kalktık.Başıyla oturmamızı işaret edip kendi de masasına geçmişti.
