Her Downfall

Downfall 6

A/N: Please share this story! Don't forget to vote and comment thank you. Sorry for the late ud! I think last year pa ata? God bless you all!

DEMISE POV,

Nagulat ako sa katok na ng gagaling sa labas ng pintuan kaya't napairap ako at bumangon sa ppag kakahiga. Binuksan ko ang pinto at nakita ko ang yaya namin kaya nag salita ako nakatulala pa eh.

"What?" Tamad kong tanong rito.

"Ma'am si sir at ma'am andito na ho sumabay daw po kayo sa umagahan." Magalang na saad ng aming yaya. Tumango naman ako at pumasok na sa kwarto ko. Napainat naman ako ng katwan tsaka sinimulan asikasuhin ang sarili ko.

Lumipas ang ilang minutos natapos na ako sa pag-aayos ng sarili ko kaya't bumaba na ako at pumunta sa dining area. Naabutan ko sila masayang nag tatawanan at kuwentuhan. Pina-mumukha ba nila na masaya sila kahit wala ako?

Dumeretso ako ng lakad at umupo sa may bakanteng upuan sa right side ng magaling kong ama. Sinimulan ko na hainan ang sarili ko at bigla naman silang nanahimik tsk.

"Good morning demise." Malamig na saad ni mom.

"Morning." Maikling sagot ko. 

Tahimik na kaming kumain pagkatapos ng maikling conversation na iyon. Maya-maya nag salita ang magaling kong ama.

"Demise bakit mo pinahiya si denise sa mga kaibigan niya kagabi?"Striktong saad nito.

"Panibagong loko ba ito ulit?" Natatawang saad ko. Tsaka tinignan si denise.

"Ano bang ginawa ko sayo demise? Bakit kailangan ipahiya mo pa ako sa mga kaibigan ko?" Paiyak na saad ni Denise. Best actress of the year goes to Denise! Ang galing umakto talaga..

"Stop acting Denise, hindi bagay sayo." Kalmado kong saad sakanya tsaka siya nginitian.

"Demise. Hindi bagay sayo. Aminin mo na lang na ipinahiya mo itong kapatid mo sa party niya kagabi!" Iritadong saad ni mom. Napatawa na lang ako sa mga inaasal nila.

"Seriously mom?" Natatawang saad ko sakanya. Pero nakita ko ang sama na ng tingin ni dad. Habang si Denise naman ngiting aso. Kasi galit na naman sa akin ang magulang namin.

"I'm sorry I lost my appetite." Saad ko tsaka nilisan ang dining area.

"Demise! Wala ka talagang respeto!" Naiinis na sigaw sa akin ni dad. Hindi ko na lamang siya pinansin at patuloy na nag lakad at bumalik sa kwarto ko.

Napahinga na lamang ako ng malalim tsaka lumundag papunta sa kama ko.

Ako na naman mali sakanila..

As always walang mag babago don. Ako at ako ang magiging mali sa paningin nila. Nothing change. Napatitig na lang ako sa kisame at patuloy na kinakalma ang sarili sa inis.

Maya-maya tumayo na ako at nag asikaso ng aking sarili kailangan ko na pumasok sa trabaho. Pag-baba ko sumalubong sa akin si dad, dinaanan ko na lamang siya. Pero nag salita siya.

"Once na may ginawa ka uli kay Denise. Hindi mo magugustuhan ang gagawin ko sa'yo demise.." Seryosong saad ni dad. Hindi ko na lamang siya pinansin at nag patuloy sa pag lakakad. Pumunta na agad ako sa garage at kinuha ang sasakyan ko.

Pag dating ko sa kumpanya ko, agad akong sinalubong ng secretary ko napakunot ang noo kasi mukhang kabado 'to at hindi mapakali.

"M-ma'am. Mister Lucas Silver is here he wants to see you." Kabadong Saad ng secretary ko.

"Sabihin mo sakanya. I'm busy." Saad ko at pumunta na sa elevator. Mag sasara na sana ito ng biglang may pumigil dito. Lucas Silver...

"Hey! Oh hi my Dear Demise." Naka-ngiting bati ni Lucas. Tinignan ko lamang siya ng wala kaintere-interesado na tingin.

"Woo! Cold.." Saad nito at tumawa pa.

Hindi ko siya pinansin at maya-maya bumukas na ang elevator kung saang floor ako. Pagkalabas ko sinusundan niya pa rin ako.

Hanggang sa makarating ako sa opisina mo nakasunod pa rin siya.

"What do you want?" Kalmado kong saad rito, tsaka umupo sa swivel chair ko.

"Let's grow together, you know Ang Silver enterprise at ang kumpanya mo once na nag sama yan boom! Mas malaki ang income na papasok at mas lalago ang parehas nating kumpanya." Ngising saad nito. Tinignan ko siya at nag salita.

"Can't you see? I'm not interested to your cheap company." Nagising saad ko rito. Nakita ko na nainis siya sa sinabi ko. It's true his company it's a cheap. I'm just being honest to him.

"Oh really? Silver enterprise is top 3 in whole Philippines. You think that's cheap?" Ngising saad nito. Napairap lang ako sakanya at tumawa.

"It's still CHEAP. I'm the top 2 and your just a top 3." Natatawang saad ko rito.

"Really? Let's see..." Saad nito para bang may masamang plano. Akala niya ba matatakot ako? In his dreams!

"You know when the top 2 and top 3 na mag sama we will be the top 1." Dagdag nito.

"Kabahan na ba ako jan?" Natatawa kong saad rito. Walang kwentang idea.

"Hmm.. maybe?" Ngising sagot nito.

"Well. If you think kinakabahan ako? In your dreams mister. Pwede ka ng lumabas." Saad ko rito at tinignan na ang papel na hawak ko.

"Goodbye my future?" Mapaglarong saad nito, Hindi ko siya pinansin at tinuon ang aking mata sa papel na ito.

Marami pa akong gagawin, nasasayang lang ang oras ko sa lalaking to. Narinig ko na lamang ang pag-sara ng pinto. At mukhang nakaalis na nga. Napahinga na lang ako ng malalim. Because this is another problem..