The Comeback

ten >>

Chapter 10:

CORONATION:

"Sino ba yung winner?! Kayo I-1 di ba?! Sabi ng isang mataray na prof.

"Opo kami nga." Sagot ni pat.

"Saan mo napulot yan. Ikaw ba talaga big winner?! Ba't ganyan suot mo?!" Tila tumingin siya sa akin mula ulo hanggang paa.

"Nakatsinelas ka pa!" Pahabol niya.

Gusto ko ng umalis. Napahiya ako kay pat!

"Hayaan mo na yon. Pilipinas nga tayo eh! Ano gusto niya mag-gown ka pa?!" Ani ni Pat.

"Hay. Muka akong pulubi dito. Ang gaganda nila. Bongga ang mga suot." Sagot ko.

"Ikaw naman ang nanalo. Talbog sila oh di ba?! Picture na lang tayo bhe. Tingin ka don oh! Lola ko yan." Pagchcheer niya.

Ngiti ngiti. Picture picture. At dahil wala si mommy. Si yaya lang andyan to watch me.

"Ang ganda mo iha! Wag ka sisimangot ah." Sabi ng lola niya.

Yun oh! Stand straight bigla! Kami ang star ngayon and nasa amin ang tagumpay! Ayan start na! Unang una kami! Lahat ng mata nasa amin. Hiyawan ang lahat! Yun nga lang may mga panira.

"PAAATTRICK!!!! Penge naman ng no. mo!!!"

"Ang gwapo mo talaga!!!"

Ang haharot ng mga babae sa ground! BADVIBES! Mga haliparot! Hello?! Andito ang gf oh. Mga bulag ba sila?!

"Penge daw no. mo oh!" Bulong ko kay pat.

"Tumigil ka nga. Ngumiti ka lang!" Sabay hawak ng mahigpit sa kamay ko.

Ihhh! Kilig! ;"> Bagalan lang ang paglalakad. Seize the moment! Breathe in Breathe out! Hmmmm Whhooooo!

Ayan. Introduction na. Nakakakilig. Ba't ganon siya tumitig! Sa center stage with one mic. Lagi niyang hawak ang kamay ko!

"Mabuhay! Patrick dela Riva, kumakatawan sa Perlas ng silanganan, PILIPINAS!" Tapos na siya ako naman!

"Mabuhay. Candida Arabelle Alvarez, kumakatawan sa pitong libo isang daan at pitong mga pulo, PILIPINAS!" Yehey! Di ako nabulol! :))

Ang saya kabitan ka ng maraming sash, suotan ka ng kapa, lalo na ng KORONA! ;)

Nakakaoverwhelmed! Napakasaya dahil hindi mo nabigo yung klase niyo. Ang laki talaga ng nagagawa ng team work. Hindi ko man ito inasahan, atleast na reach namin ang expectation ng teachers. Sobrang thankful ako kay God at binayayaan niya ko ng mga kaibigan at mga kaklaseng hindi nangiiwan.

2 weeks after the coronation.

Nothing heard from pat. Bihira na lang siya magtext, bilang lang sa daliri ang beses ng texts niya. Di na rin niya ko madalas pansinin. Iniisip ko nga baka nagtatampo, kaso wala akong naaalalang ginawa ko sakanya na masama. Mabaho ba ko?! At tila lagi niya kong nilalayuan, di ko na rin siya nahuhuling nakitingin sa akin. Nagbago siya.

After ng klase, bad mood ako kay pat. Kaya maghapon akong tulog, at mga bandang 5pm na ko nagising. I have 3 messages.

>cands, alam naman nating hindi na nag wowork-out tong relationship na 'to. Wala namang nangyayari sa atin. Parang wala lang. Sorry cands.

>Sorry candy. I'm breaking up with you. :(

>sorry sorry sorry. Mas ok na siguro to. Saka na lang pag ok na tayo!

Nung nabasa ko ito, para akong naparalisa. It's so hard to move. Natulala, umiyak ng magdamag. Asking why?! May pagkukulang ba ko?! Hindi na ko nagtext sa kanya after those 3 texts of him. Di ko siya binura sa phone ko. Every night I cry myself to sleep. Iyak ako ng iyak hanggang sa pagmulat ko, umaga na.