Hayatımda kısa bir süre sonra sevdiğim adamdan darbe alacağıma inanmazdım. Ben boşluğa düşen kişi olmuştum.
Üstelik bütün hayallerimi onunla geçirmek isterken. Bir de o gece hiç beklemediğim an, işte zamanı geri almak isterdim. Ama artık geri alacak ne gücüm kalmıştı ne de beklentim sadece bana kalan bir avuç hayal kırıklığı.
Ben hep hayaller kurdum. Annemin, babamın, sıcak bir yuvamın olması gibi, her gece üzerim açıldığında örterek, saçlarıma öpücük konduran, şefkatli bir baba gibi hayaller.
Bazen de konuşabileceğim tek arkadaşım, bana kıyamayan anne gibi. Söylesenize benim hayallerim bu kadar masumken hayat neden adil değildi?
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Uzaktan
AksiBir yaşında yetimhaneye bırakılan, küçük bir kız yetimhanede istenmediği bir hayat sürmüş uzun bir zaman boyunca. İstenmediğini farkettiği ilk an kendi ayaklarının üzerinde durmak için onu sevdiğini düşünen biriyle birlikte olmuş fakat hayal kırıklı...
