HAYATIMIN MAVİSİ (Dylan Sprayberry FanFic)

4.BÖLÜM

Şaşkınlığımı bir kenara atıp konuşmaya başladım.

"Sonuç olarak benim yüzümden olmuş. Özür dilerim böyle olsun istememiştim." dedim ve hayal kırıklığıyla arkamı dönüp yürümeye başladım. Jeff'in yanına gittim.

"Bir sonraki sahne ne zaman çekilecek?" diye sordum.

"Yarın çekilecek tatlım" dedi.

"O zaman ben çıkabilir miyim?" diye sordum.

"Tabi ki." dedi ve gülümsedi Jeff. Ben de gülümsemesine karşılık verip arkamı döndüm ve makyaj odasına ilerledim. Odaya girdiğimde makyöz koltukta laptoptan film izliyordu.

"Merhaba,rahatsız ediyorum ama makyajımı çıkarır mısınız?" dedim. Makyajdan pek hoşlanmıyorum ama bazen yapmak zorunda kalıyorum.

"Tamam" dedi kadın filmini bölmemin verdiği keyifsizlikle.

Makyajımı çıkardıktan sonra giyinme kısmına gidip mavi elbisemi giydim ve kabine rol için giydiğim kıyafeti. bıraktım. Çantamı da alıp odadan çıktım. Daha sonra ilerleyip bahçeye geçtim. Tam setin çıkışına yöneliyordum ki arkadan bir ses duydum.

"Arya,bekle!" bu ses Dylan'a aitti.

"Evet?" dedim sorarcasına. O da adımlarını yavaşlatarak yanıma geldi. Nefes nefeseydi çünkü koşmuştu.

"Bugün,beraber bir şeyler yapalım mı? Tabi sen de istersen?" dediğinde kalbimin atışı hızlandı.

"Olur" dedim istekle.

Beraber setten çıktık ve yürümeye başladık.

"Nereye gidiyoruz?" diye sordum.

"Sen de istersen,benim evime. Sinema odasında film izleriz hem."

"Bana uyar." dedim. Sonra yürüdük ve bir arabanın yanına geldik. Kapıyı açıp bindi Dylan. Ben de bindim. Arabayı sürmeye başladığında radyoyu açtı. Çalan şarkı Alan Walker-Faded idi.Sesini açıp bası yükseltti. Güzel ve haraketli bir şarkı olduğundan o direksiyona ritim tutarak , ben de bacağıma ritim tutarak şarkıya eşlik ettik.

Şarkı bitmeden evlerine gelmiştik. Çok büyüktü. Gerçekten fazla büyüktü. Çok heyecanlıydım ve heyecanımı durduramıyordum. Umarım heyecanıma yenik düşüp saçmalamam.

Kısa olduğunu biliyorum ama bu bölüm geçiş bölümü olduğu için böyle yaptım. Sizi seviyorum.