Merhametsiz : İntikam Varoluşum Yokuşu #Watys2019

1. bölüm : sessizlikte kan aktı , kaç bin hayatı kararttı

Adım Selin ve ben bir sorun mıknatısıyım , nereye gitsem hep sorunlar arkamda biriki veriyor . Daha ilk okuldaiken okulun merdivenlerinden düşmüştüm ve kolum bir ay alçıda kalmıştı , ondan da önce mahallemizin en sinirli adamının camına top atmıştım ve cam param parça olmuştu .
Daha bir sürü şey saya bilirim ama konumuz bu değil . Bu yılda eski okulumda aşırı sıkıcı bir döneme başlıyordum ve bu sefer tek bir fark vardı .
Okulun başlamasına saatler kala normal bir kahvaltı yapıyordum , babam içeri girdi ve karşıma oturup gazetesini okumaya başladı .
" Bu sene B için fazla iyi gördüğümüz için bu sene seni A sınıfına aldırdım "
" Neee (!?) "
" A sınıfında daha iyi olucağını düşündüm "
Daha ben ama baba demeye kalmadan babam elime öğrenci kimliğimi tutturdu ve çıktı . Tabi bende orada kala kaldım . Anneme yalvardım yakarım ama o da benim için bunun daha iyi olacağını ve yine arkadaşlarım olacağını söyledi ve konuyu kapattı , bende çantamı ayarlamak için oflaya poflaya üst kata çıktım ve aceleyle hazırladığım çantamı sırtıma atıp merdivenden aşağı koşarak indim . Okula beni babam bırakıyordu , lisenin önüne geldiğimizde bana harçlığımı verip işe gitti .
Okulun geniş bahçesinde ilerlerken birinin beni izlediği izlenimine kapıldım , belli etmeden arkama baktım . İşte ordaydı ; siyah bir pardösü ve yüzünü kapatan bir şapka takmıştı .
" Hey dikkat et "
Bir anlık şaşkınlıkla önüme döndüm ve okulun en belalı
tipini karşımda buldum : deri ceket , siyah botlar * yazın ortasında bu botlar neden ?* Ve siyah bir eldiven . O kıyafetlerle pek uyuşmasada kızıl kahve saçlar ve deniz gibi tehlikeli ve gizemli mavi gözler ... şimdi onu daha ayrıntılı anlatırdım ama yüzüne yaklaşık bir dakikadır bakıyorum ve artık garipleşmeye başladı .
" Özür dilerim ... Önüme bakmıyordum ... " Diye söylenip uzaklaşmaya çalıştım ama elini omzuma attı ve kulağıma bişeyler fısıldadı .
" Galiba takip ediliyorsun ... , uzaklaş buradan (!)"
" Ne (?!) Sen nereden- "
"Çünkü tam arkanda , ben geliyorum çabuk sınıfa çık ve seninle konuştuğumu belli etme "
"T-tamam "
O da biliyordu ve bir anda beni korumaya başlamıştı . Hemen sınıfa çıkıp sıranın altına sığınmak istiyorum . İlk önce koşmayı düşündüm ama sonra ortalıkta hiç neden yokken kosmamın çok dikkat çekeceğini düşündüğüm için vazgeçtim ve yavaşça yürüyerek ilerlemeye başladım . Sınıfa çıkan merdivenlerden resmen uçtum ve sırama oturup beklemeye başladım . Yaklaşık beş veya onbeş dakika sonra sınıfa o girdi ... tam önündeki sıraya oturdu ve arkasını dönmeden konuşmaya başladı .
" Ne zamandır peşinde ?"
" B- ben bilmiyorum... Bu sabaha sana çarpmadan önce onu gördüm ve sonra sen sınıfa çıkmamı söyledin ... bende sınıfa çıktım "
" Peki hala okulun önünde mi ? "
Okulun önünde biri beni takip ediyordu .... Tanrım ... acaba neden beni takip ediyordu ? , yada hala oradan ayrılmadan beni mi bekliyordu ?.
" Hayır , o sen içeri girdiğinde kapıdan uzaklaşıp gitti "
" Tanrım ... peki beni neden koruyorsun ?"
" Çünkü ben ... Onu tanıyordum. Yani ben öyle düşünüyorum . Neden burada olduğunu bilmiyorum ama asla iyi bir nedenle buraya gelmedi "
"Nasıl ... Peki o kimdi ?"
" Emin değilim ama bu okulda eskiden okumuş ve mezun olmadan önce hapse atılmış . Daha sonra onu gören olmamış "
" Peki bunun benimle ne alakası var ?"
"Eski sevgilisi de bu okuldaydı ve sana çok benziyordu : siyah saçlar ve buzul mavisi gözler ..."
Duyduklarım beni etkilemişti ve belki de üzmüştü , ama hala benimle olan alakasını çözememiştim .
" O kıza ne oldu peki ?"
" Sevgilisi için çok endişeleniyordu ve psikolojisi iyiden iyiye bozulmuştu bir hafta sonra okulun arkasında ... Onun ... O biriyle yakalandı tabi bu olayı o da öğrendi ve sırf ondan intikam almak için tam yirmi sekiz yıl hapiste bekledi "
" Bana gerçekten benziyormuydu ?"
" Bu okula geldiğinden beri seni izliyorum ve sana şu kadarını söyleyeyim : Her şekilde benziyorsun , konuşman ,gülüşün , gülünce dudakların kıvrımları , ağladığında bile ona benziyorsun . Üçüncü sınıftaydık senin üstünde kırmızı bir ceket vardı ve saçlarının bukleleri yüzünün yanından sarkıyordu o gün merdivenden düştüğünde ki endişen ve ağladığında yüzünde oluşan yüz hatlarına kadar benziyorsun ki ona "
Yıllardır bu okuldayım ve bana bu kadar benzeyen birini hiç fark etmemiştim ... ve beni asıl şaşırtan şey , ben bile tam olarak o günü hatırlamazken onun bu kadar ayrıntılı hatırlaması beni gerçekten şaşırtmıştı.
" O zaman çok küçüktüm ve ayağım bir ay alçıda kalmıştı "
" Alçının üstüne o zamanlar en yakın arkadaşın olan Melek imza atmıştı "
Anılarım canlanmıştı o günleri hatırladıkça . Eski sınıfım , eski okulumda geçen günlerim .
" Sen bunları nereden biliyorsun ?"
" İlk okulda ve orta okulda seninle aynı sınıftaydık ama sen daha çok sınıfın kız gurubu ile takılırdın yani benimle hiç konuşmamıştın o yüzden hatırlamaman normal "
Offf kendimi tam bir salak gibi hissediyorum ... Eski sınıfımdan biri hep yanımdaydı ve ben onunla hiç konuşmamıştım .
" Peki o kişi ... benden ne istiyor ?"
" Şuan o olup olmadığından emin değilim ... ama sen yinede ne olur ne olmaz onu gördüğünde beni ara , hemen yanına gelirim "
Sırasının altından bir kalem aldı ve beyaz bir not kağıdına numarasını yazdı ve cebime attı .
" Ben şuanda gidiyorum dikkatli ol "
Hani hep içinizde bir yerlerde büyük bir korku vardı ve o korkuyu tetikleyen birde kabus ... Olaylar sadece bir dakikalıktır , acılar bir dakikalıktır , en büyük kayıplar bile sadece bir dakikada gerçekleşir , en acı intikamlar bir dakikada alınır ... Ama bu olaylardan sonra yaşananlar bir ömürlüktür ... Bir dakika bile almayan olaylar arkasından büyük acılar getirir . Kötülerin hatalarının sonuçlarını hep iyiler üstlenir . Belki hiç tanımadığım bir kızın hatası yüzünden ben tehliedeyim . Belki hiç tanımadığım bir katilin bıçağı beni acılar içinde ölümle baş başa bırakacaktı . Bu adam kimse tehlikeli biriydi ve onun hedefi artık o kız değil bendim , tek suçum o kıza benzemekti ... ve şimdi intikam alınmak istenen kişi ben olmuştum .... Keşke hiç yaşamasaydım çünkü her gittiğim yerde başka bir olay geliyordu başıma ve bu artık beni zorlamayla başladı ...
Hep böyle değilmi ki ? Hayat bize karşı hep sert ve acıma duygusu alınmış gibi ...