Merhametsiz : İntikam Varoluşum Yokuşu #Watys2019

3. bölüm : köpeğinin cenazesine gider gibi , daha çok öldürmeye meyilli

Birini sevmek ayrı bir dert , onu koruyamamak ayrı bir dert .

Yeniden herşeyin başladığı o yere gelmiştim , okul da kendimi güvende hissediyordum . Aslında benim için hiç bir yer güvenli değil çünkü ben bir sakarlık ve bela mıknatısıyım .
Okulun dik merdivenden çıkmaya çalışıyordum bir yandan da okulun girişini kontrol ediyordum . Uçar derecesine çıktığım merdivenlerde durduğumda omuzumda bir sıcaklık vardı .

" Günaydın Selin "

Ada bana bakıp gülümsüyordu .

" Günaydın Ada , nasılsın ?

" Eh işte yani , sınıfa birlikte çıkalım mı ? "

" Olur tabiki "

Ada ile kol kola merdivenden yukarı 3. Kata çıktık ve sınıfın kapısına geldik .

" Oturacak bir yerin yoksa benimle oturabilirsin Ada "

Ada'nın yüzündeki sıcak gülümsemesi ve kahkülü ile gerçekten çok şirin bir kız olduğunu söyleye bilirim . Kore guruplarına ve kedilere bayılıyor , birlikte kitap okumayı ve konuşmayı en çok sevdiğim sayılı kişilerden biri benim için.

" Olur , nerede oturuyorsun ?"

Dün oturduğum yere oturmak için arka tarafa gittik . Ben cam kenarına oturdum ve kafamı sıraya yasladım .

" Günaydın kaçak " diye mırıldandı Görkem.
Kafamı kaldırıp yüzüne baktım .

" Ya tabi ne demezsin "

İçeri giren tarih öğretmenin sesi ile ayağa kalktım .

" Günaydın çocuklar size iyi bir haberim var "
" Biliyorsunuz ki yakında önünüze zor sınavlar çıkacak ve sizin daha fazla gayret göstermeniz ve çalışmanız gerekiyor . Bu yüzden müdürümüz Asaf beyin aldığı karar üzerine , saat 8 ve 12 arası gece kursları açılmıştır . Zorunlu değil ama katılmanız öneririm "

Ada ile ortak kararımız üzerine gece kurlarının matematik , fizik ve edebiyat bölümlerine kendimizi yazdırdık daha sonra ise Görkem ile konuşup onuda aynı kursa yazdırdım .
Öğe arası için sınıftan çıkmadım , biraz oturup daha sonra kulaklığımı takip müzik dinleyerek sıranın üstünde birleştirdiğim kollarımın üstüne kafamı koyup gözlerimi araladım .
Öğle arası bittiğinde ben uyuyordum . Açtığım şarkılar gerçekten çok fazla uykumu getirmiş , bende sıranın üstünde uyumuştum . Kalktığımda üstümde Görkem'in ceketi vardı .

" Görkem ? " Diye mırıldandım.

" Günaydın prenses "

Kafamı kaldırınca gözlerim Görkem'in gözlerine kenetlendi .
Acaba ne kadar zamandır buradaydı , yoksa beni mi izlemişti.

" Ceket için ... teşekkürler ..."

Sesimde ki bitkin ve uykusuz tonu fark etmemiştir umarım çünkü onu daha da üzmek istemiyorum .
Oturduğu yerden kalkıp yanıma geldi ve elini alnıma koydu .

" Hastamısın ? "

" Hayır . Ben sadece biraz uyumak istiyorum o kadar "

" İstersen seni evine bırakabilirim . "

" Tek başıma da gidebilirim "

" Ya o şerefsiz yine peşine düşerse "

" Taamam "

Sesindeki acıyı ve öfkeyi fark edebiliyordum . Onu bu halde bırakırsam da daha kötü olacağını . O yüzden çıkışta beni eve bırakmasına izin verdim .