7. bölüm : Varoluşum yokuşu

6 5 0
                                    

Bahçeye girdiğimizde Selin'in söylediği araba yoktu ve giriş kapısı ardına kadar açılmıştı . Arabadan kendimi dışarı attım ve eve girdim , merdivenlerden koşarak çıktım . Selim'in odasına geldiğimde kapı açıktı ,yerde sandalyeleler ve kırılmış birkaç çerçeve içinde fotoğraflar vardı. İçeri girdiğimde Selin yoktu , telefonu yerde parçalanmış duruyordu . Lavaboya ve banyoya baktım ama yoktu , yatağın arkasında ağır kokulu bir mendil parçası vardı , eğilip elime aldım . Deniz ve Burak odaya apar topar girdi .

"Abi kız yok (!) Gitmiş. Selin'i kaçırmış o şerefsiz (!) "

Elimde mendille ortada kalmıştım . Ailesine nasıl açıklayacaktım , kızının canının tehlikede olduğunu nasıl söylerdim .

"Abi kız gitti... kız gitti , yetişemedim...kız gitti "

Deniz ve Burak yanıma oturdu .

" Görkem tamam abicim bulacağız "

"Nasıl bulacağız ? Abi nasıl bulacağız ? Hiç bir iz yok-)

Camda gelişi güzel bantlanmış iki fotoğraf asılıydı . Bir tanesinin üstünde silinmiş gibi gözüken yazılar vardı . Sendeleyerek ayağa kalktım ve camın kenarına tutunarak ilk fotoğrafı aldım , diğer fotoğraftaki yazıları sesli bir şekilde okudum .

" Her prenses bir prens için yaşar , annen benim prensesimdi ama şimdi sen benim prensesim olacaksın asi prenses "

Okuduklarımdan sonra kimse konuşmuyordu .

" Selin'in...o-onun kaybettiği karısı olmasını istiyor..."

" Görkem "

" Selin'i bulmamız lazım . Hemen ."

" Polisi arıyorum"

" Tamam."
...
Deniz salonda polisle konuşuyordu , bende Selin'in babasının yanında yatağın üzerinde oturuyordum .

" Biliyordum ama hiç bişey yapamadım "

" Nasıl ?"

" Fotoğrafta ki , Selin'in annesi Banu... "

" O kadın da..."

" Çok uzun zaman geçmişti , unuttuğunu düşünmüştüm..."

" Selin'in annesini alamayınca... Selin'i aldı "

Duyduklarım ile daha da kötü oluyor nefes almaya cesaret edemiyordum .

" Kızınızı ilk okuldan beri seviyordum... "
Bana nemli gözlerle bakıyordu.
" Onu korumak için her şeyi yaptım , düştüğünde elini tuttum ve yanind olacağıma söz verdim"

Gözlerimi kapadım ve başımı eydim . Gözlerimden yaşların akmasına izin verdim . Omzumda bir çift el hissedince kafamı kaldırdım .

" Kızıma baktığın için teşekkür ederim "

"Ona bakamadım... kim bilir şimdi nerede...o adam... "

" Selin'i bulacağız "
-------------------------------------------------

Gözlerimi açtığımda bir odadaydım , kimse yoktu . Korkuyla etrafa bakındım.
Kalkıp kapıya kadar gittim , kapıyı ne kadar zorlasamda açılmadı . Etrafta sadece bir cam, kapı , yatak , dolap ve lavabo vardı. Lavabonun kapısını açtım ve içeri baktım , cam ya da kapı yoktu . Gözüm aynadaki yüzüme kaydı . Tenim solmuş ve göz altlarım morarmış . Evde olanları birden hatırlayınca lavabodan çıktım , kapıyı zorluyor ve sesimi duyarlar diye bağırıyordum . Karşı taraftan biri kapıya yumruk atınca gerileyip yere düştüm . Düşmenin etkisiyle kurtulmaya çalışırken kapıya ve duvara vurduğum bileğim ağrımaya başladı.

Merhametsiz : İntikam Varoluşum Yokuşu  #Watys2019Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin