Gözlerimi açtığımda bir odadaydım. Tam yattığım yerden kalkıyordum ki ağrıyan başımla tekrar yattım. Ne olduğunu hatırlamaya çalışıyordum. En son Poyraz beni bekle dediğinde gitmiştim ve parkta,ikimizin gittiği parkta oturmuştum. Ağlıyordum ki başıma biri vurmuştu. Bunlar hep piç kurusu Poyraz yüzündendi! Eğer Dogukan'a da bana da söz verip İrem'in yanına gitmiş olmasaydı ben de burada olmazdım! Sahi ben neredeydim acaba? Kim beni kaçırırdı ki? Tam bunları düşünürken kapı bir anda açıldı ve içeri kapşonlu biri girdi. İlk başta taniyamamis olsam da çok zaman geçmeden tanıdım. Bu Cenker'di! Poyraz'ın aldığı kitabın içinde olan notlara sebep olan kişiydi! "s-sen" dedim. "merhaba sevgilim." dedi ve bana yaklaşmaya başladı. Oturduğum yerde gidebildiğim kadar geriye gittim. "biz artık sevgili değiliz Cennet,unuttun mu beni Müge'yle aldatmıştın!" diye cirladim. "ah güzel yüzlüm,unutmayacagini biliyordum ama bu bir hataydı" dedi ve yüzümü okşamak için elini uzattı fakat yüzümü çektim. "neden beni kaçırdın hayvan" dedim. "seni kaçırmadım sadece benim olanı geri aldım." dedi. "ben asla senin değildim,bundan sonra da olmam" dediğimde sinirden titriyordum. "tabii ki benimdin güzel yüzlüm ve bundan sonra da benimsin,o Poyraz denen kaçığın değil" dediğinde ağzım açık kaldı "Poyraz'ı nereden tanıyorsun" dedim. "geçmişinde unuttuğun çok şey var güzel yüzlüm" dedi. "evet Cenker geçmişimde eksiklik var ve keşke sen de eksik olsaydın!" diye bagirdigimda çenemi sıkıca tuttu "bana bak,geçmişini unutmuş olabilirsin ama ben unutmadım,ben seni aldattiktan sonra olanları unutmuş olmalısın. dur da ben sana hatırlatayım." dedi ve bana daha da yaklaştı. "sen bizi opusurken gördükten sonra o lanet olasica hastaneye geri döndün,tam ordan birlikte çıkmıştık ki sen geri döndün. seni her gün gormeye geldim fakat sen yeni birini bulmuştun,beni unutmaya çalışıyordun asla beni içeri almadılar. Sonra bir gun gizlice içeri girdim ve seni gördüm. seni o çocukla gördüm. Poyraz ve seni gördüm! Çok eğleniyor gibi gözüküyordunuz. Ben de gittim. Ne zaman gelsem sen onunlaydin. Gülüyordun. Bir gun hastahaneden cikmissin,haberim olmadı. Sonra da ailen beni görmemen için ıstanbula buraya yollamışlar seni. Fakat burda da geçmişin seni bırakmadı,bak Poyraz burada! "diye bağırdı. "yalancı!" diye bağırdım ve onu ittim. Hıçkıra hıçkıra ağlıyordum. Gerçek olabilir miydi bunlar? Poyraz beni tanıyor olabilir miydi? "ister kabul et ister etme ama sen benimsin güzel yüzlüm" dedi. "kes sesini! güzel yüzlün eskide kaldı senin" diye bagirdim ve ağlamaya devam ettim. saçımı okşadı "her şey geçecek,ıstanbuldan bir gidelim,eski hayatımıza dönelim ışte o zaman herşey eskiye donecek. o zaman tekrar mutlu olacağız." dedi.bir anda aklıma geldi "o mesajlar,gelen çiçekler. Hepsi sendendi değil mi? ah tanrım başka kim olacak ki?" dedim. Güldü "evet" dedi. "Ben ne kadardır buradayım?" diye sordum. "dün gece geldin ve şu an öğlen." dedi. Acaba Poyraz merak etmiş miydi? Yoksa kaçtım mı sanmıştı? "sen dinlen güzel yüzlüm. ben de birazdan yanına geleceğim." dedi ve gitti. Titriyordum fakat sinirden. Çıkarken kapıyı açık unutmuştu salak. Sanırım evden gidiyordu. Sokak kapısının kapandığını duydum ve başımı kapıdan çıkardim. kimse gözükmüyordu. Odadan çıktım ve evi dolaşmaya başladım. sokak kapısına gittiğimde kilitli oldugunu fark ettim. elbette ki bir yerde yedek anahtar olmak zorundaydı. Cenker fark etmeden onu bulmalıydım. tüm evi alt üst etmiştim fakat hiçbiryerde yoktu. bakmam gereken tek bir yer vardı tam oraya bakacakken kapı açıldı ve Cenker içeri girdi. "evi güzel buldun mu?" dedi. Arkamı döndüm ve odaya ilerledim. Odaya girince de kalktığım yere geri yattım. Ben nasıl kurtulacaktım bu manyaktan? Başım çok aciyordu. Keşke Poyraz kaçırıldıgimi bilseydi,hemen gelip beni kurtarırdı diye düşündüm fakat nereden anlayacaktı o hayvan? kesin kaçtığımı düşünmüştü. Peki ya geçmişim? Doğru muydu Cenker'in anlattıkları? Orada bir arkadaşım olduğunu hatırlıyordum,her şeyi onunla paylaştığımı da hatırlıyordum fakat ayrintili bir biçimde hatırlamiyordum. Acaba zorlasam adını hatırlar mıydım? Sonu -az'la bitiyordu. ayaz? hayır. alaz? hayır. Poyraz? inanmak istemesem de öyleydi,Poyraz'dı. Gerçekten oydu. Fakat madem onu hatırlamadığımı biliyordu o zaman neden bana kendini hatırlatmadı? Bunları düşünürken aklima telefonum geldi. Pantolonumun gizli cebine saklanmis olan telefonum. Baktığımda orada olduğunu fark ettim ve hemen çıkarıp Poyraz'a "gecmisimden biri beni kaçırdı! yardım et bul beni!" diye mesaj attım. telefonumu geri tam zamanında koymustum. Cenker içeri dalıp "eğleniyor musun guzel yüzlüm?" dedi. "ya,çok eğleniyorum Cenker!" diye bağırırken içimden poyraz yalvaririm bul beni diye dua ettim.
arkadaşlar çok mutluyum tamam 900 okuma olmuş fakat hiç beğeni yok? yani gerçekten uzuluyorum. beğenmiyor musunuz anlamıyorum yani yorum veya vote hiç yok. biraz daha ilgili davranırasanız sevinirim :) sizi seviyorum
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Karanlık Gecenin Soğuk Poyrazı
RomanceGece asosyal bir kızdır. Genellikle evde oturup kitap okumayı tercih eder. Diğer kızlar gibi gece barlara gitmeyi sevmez ama Daha sonra bir gün biriyle karşılaşır. Acaba bu çocuk onu değiştirebilir mi?
