Karanlık Gecenin Soğuk Poyrazı

Kavuşma

Cenker yaklaşmaya başladıkca,ben de geri gidiyordum. En sonunda sırtım duvara dayanınca köşeye sıkışmıştım. "eskiden ne güzel eglenirdik değil mi? Mutlu olurduk? Neden şimdi de olmuyoruz? A dur,hatırladım,çünkü arada poyraz var" dediğinde sinirlendim dişlerimin arasından "poyraz'ın adını ağzına alma,ve Cenker ben asla seninle mutlu olmadım!!" Diye tısladım. "Gece kendini kandırma,biz o Poyraz gelene kadar hep çok mutluyduk" dediğinde "sen öyle san" diye bağırdım. "tamam,şimdi olmadiysak o zaman bundan sonra bizden mutlusu olamaz,sonuçta hafızası olmayan biri,gördüğü herşeye inanır." Dediğinde gözlerim fal taşı gibi açıldı,"bana ne yapacaksın" diye sorduğumda ise Cenker "goreceksin güzel yüzlüm,biraz bekle ve sonsuza kadar mutlu olacağız" deyip odadan çıktı. Titriyordum,bana hafızamı kaybettirecekti! Poyraz ne kadar beni kirmis olsa da,şu an yanımda olmasını,ona sarılarak korkumun uçup gitmesini o kadar çok isterdim ki. Artık ayaklarım beni taşıyamiyordu,yatağa gidecek gücüm de yoktu. Yere,olduğum ahşap döşemeye çöktüm. Bunları daha fazla kaldiramazdim. Ya Cenker haklıysa? Ya gerçekten Poyraz ve ben önceden tanistiysak? Fakat böyle birşey varsa neden poyraz bana anlatmadı? Gerçekten anlamıyordum,anlam veremiyordum ve bir an önce Poyraz'ın beni bulması için dua ediyordum. Eğer bulamazsa ne olacaktı? Cenker beni gerçekten de götürebilirdi ve gerçekten hafızamı yok edebilirdi. Bundan eminim çünkü geçmişimde Cenker'den öncesini hatırlamıyorum. Belki de eskiden de aynısını yapmıştı? Bunları düşünürken diğer kapinin,dış kapının çaldığını duydum. Cenker anahtarı arıyordu fakat bulamazdı,onu ben almıştım. İçeri gelip,"dışarı cikarsan aşk demem seni öldürürüm" dedi. "manyak" diye tısladım. Sırıttı ve dışarı çıktı. Kapının açıldığını duyduğum anda yerimden fırladim.

"üzgünüm sizi rahatsız ettim fakat acaba sizde çekiç olma imkanı var mı? Çünkü yeni taşındık ve ben,kendi çekicimi bulamıyorum" diye bir ses geldi. Bu poyraz'ın en yakın arkadaşı Ayaz'dı! "içeri gelin lütfen,ben de size getireyim" dedi Cenker. Başkası görse kibar sanardı bu hayvan herifi. Ayak sesleri yaklaşıyordu,Cenker içeri girdi ben de yatağa zıpladım. "sakın dışarı çıkma,sadece bir komşum çekiç almaya gelmiş,eğer dışarı çıkarsam bununla kafanı patlatırım" dedi ve dışarı çıktı. Cenker mi aşıktı? Ölsem de inanmazdım. İçeriden bir ses gelmişti ve sonrası sağır edici bir sessizlik. Yoksa bu hayvan Ayaz'a birşey mi yapmıştı? Ayaz yaralanmis miydi yoksa iyi miydi? Bunları düşünürken kapı açıldı ve ayaz göründü. "Ee naber kayıp kız" dediğinde çığlık atıp Ayaz'ın boynuna sarıldım. "sana birşey yaptı mı" dediğinde kafamı iki yana olumsuz anlamda salladım. "iyi bakalım,bizimkini daha da delirtmeden çıkalım buradan" dedi. Demek ki beni merak etmişti. Odadan çıktığımda yerde yatan ve basi kanayan cenker'i gördüm "o-o öl-öldü mü?" Diye korkarak sordum. "hayır ölmesin diye de ambulansı çağırdım bu yuzden acele etmeliyiz" dediğinde kafamı salladım ve koşmaya başladık. Arabaya bindigimizde ambulans geldi. Biz de hemen gittik. Eve girdiğimde Emir,Poyraz ve Dogukan oturmuş beni bekliyorlardi. Biz içeri girdiğimiz anda Poyraz aglamaktan şiş gözlerini bana döndürdü ve gulumsedi. Koşup sarıldım. Gerçektende Poyraz'a böyle satılacağını dusunemezdim bile. "piç kurusu" diye tısladım kulağına "evet savurgan?" dedi. "beni bulamazsın,seni kaybederim diye çok korktum" dedim. "seni kaybederim diye o kadar korktum ki,3 gündür aramadık yer bırakmadım." Dedi. Sarilmayi bıraktım. "sahi,siz beni nasıl buldunuz?" Diye sordum. "cenker'i birisi görmüş,şans o ki,ayazla aynı apartmandaymis." Dedi Poyraz. "eh beni görmek yoksa ben gideyim?" Diye konuştu emir. "en büyük kucaklama seni bekliyor emir!" Diye bağırdım ve emir'e koştum. Sarıldık "seni merak ettim prenses" dedi. Ben de sadece daha sıkı sarıldım. "ya yeter ama" diye Dogukan ayırdı,ben de hemen Doğukan'ı kucakladım. "Naber ufaklık" dedim. "sen geldiğin için daha iyiyim Gece abla." Dedi. "tamam şimdi biİm Gece'yle doktora gitmemiz lazım,bir şeyi var mı diye kontrol ettirmeliyiz" dedi Poyraz "tama biz de çıkalım" dedi Emir ve Ayaz'la birlikte gittiler. "hadi" dedi Poyraz. "bir seyim yok,bana bir sey yapmadı" dedim. "emin misin? Dağılmış gözüküyorsun" dedi Poyraz. "evet dağıldım,ama geçmiş yüzünden dağıldım Poyraz. Bana eskiden tanıştığımızı nasıl soylemezsin?" Dediğimde saskinliktan ne diyeceğini bilemedi ve başını yere eğerek "üzgünüm ama ne bilmek istiyorsan her şeyi açıklayacağım" dedi