hoofdstuk 2 Sander

27 4 2
                                    

Shit! De trap kraakt als ik er op stap. Muisstil loop ik naar de deur van mijn vaders slaapkamer. Snel doorzoek ik de hele kamer, alle laatjes. Sinds Mara, mijn zus, weg is gedraagt pa zich vreemd. Ik mag niet eens meer alleen over straat terwijl ik vijftien ben! Opeens voel ik iets onder zijn kussen, ik tast onder de kussensloop en voel een brief, en nog iets. Als ik het onder het kussen vandaan haal zie ik dat één een foto is van mijn moeder, Mara en mij, het andere is een briefje. Met kloppend hart lees ik de inhoud;

Wij hebben je dochter. Vervul de opdracht of je zoon volgt...

Om 07:00 in de zilveren steen. Er ligt een enveloppe met verdere instructies.

Donderdag 6 september.

Als ik klaar ben staat er één ding vast. Ik ga en maak er op het briefje 07:15 zodat pa later gaat. Morgen is het zover. Ik krijg er meteen de zenuwen van.

Om 06:55 stap ik de Zilveren Steen binnen. Ik ben zwart gekleed en ik heb een pet diep over mijn ogen getrokken. Ik kijk om me heen, rechts staat een tafeltje waar vier stoelen omheen staan. Op een van de stoelen ligt een dikke enveloppe. Ik pak hem en loop gehaast naar buiten. Als ik buiten sta en ik de brief lees komt er een diepe frons op mijn voorhoofd want dit kan alleen mijn vader doen... Toch ga ik het proberen.

Help!Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu