Burn My Heart [GxG COMPLETED]

Chapter 22: HUWES

TORI

"Ma--mahal?"

Sinubukan kong ilapit ang kamay ko sa mukha nya pero iniwas nya itong muli.

"Aww"

Nag alala ako nang marinig ko ang pag aray nya.

"Wag ka na munang gumalaw mahal. Masakit pa yan eh."

I'm trying to be strong. I really am trying pero I want to cry. Hard. The person I loved the most, mula pa nung Elementary, yung taong ipinag laban ko kahit na mahirap at nangangapa. Yung masungit na Burn? Yung leader ng shady group? Okay lang sa akin kahit ganun sya basta wag lang yung ganito.

Nan lalamig ang buong katawan ko.

"Love pahinga ka lang dyan tatawag ako ng doktor."

Pag talikod ko sa kanya ay nakita kong papasok naman ang tatlo sa loob ng kwarto.

"She, doesn't know who I am. Nakalimutan nya ako guys"

Hindi ko alam yung kaba takot at sakit na nararamdaman ko.

"HAHAHAHAHAHAHAHA"

My world shook nang marinig ko silang lahat na nagtatawanan.

I slowly looked back at Burn na malakas ring tumatawa kahit nakikita kong masakit ang ulo nya.

Nag lakad ako papalapit sa kanya.

"You guys are assholes!"

Iyak na ako ng iyak sa harap nila. Lumapit ako kay Burn.

"And you! You're one hell of a jerk! How could you play me like that!?"

Pulang pula na ang mukha ko kakaiyak. Nakita ko ang reflection ko sa salamin na nasa wall na kaharap ko.

"Awwwwe. Kawawa naman ang mahal ko. Haha come here."

Itinaas nya ang dalawa nyang kamay at ako naman ay sinalubong sya ng yakap.

"Please don't do that again. Ayokong kalimutan mo ako."

Naramdaman kong ngumiti sya.

"Syempre hindi. Hinding hindi kita kakalimutan. Mahal na mahal kita eh."

Sinalubong nya ako ng halik sa labi pagkatapos ng yakap.

"Paano na yung boyfriend mo. Sorry di ko natawagan yun kasi di ko naman yun kilala."

Tampu tampuhan ako kunwari pero nag selos talaga ako doon.

"Wala lang yun mahal. Susubukan ko na sanang mag move on nang sampalin mo ako. Pero sa mga narinig ko sa cafeteria, I know na may laban pa rin talaga ako sa puso mo."

I kissed her on her cheek. Kung saan ko sya sinampal.

"I'm sorry about that mahal"

Ngumiti lang sya at tumango.

"Ano, eexit na ba kami o whatever? Nasa ospital tayo ha wala tayo sa hotel."

Natawa kaming lahat sa pag sabat ni Roxy. Kahit kailan talaga to si Roxy panira ng trip eh.

"Actually, Love."

Nakaramdam ako ng kaba. Sobrang kaba but this is it. I won't let her get away from me this time.

"When we were younger, I always think about you, I always want to make you happy. Mahal na talaga kita noon pa eh. As in noon pa. Kahit nasa states ako ikaw pa rin at walang pumalit. I love you so much; no, Let me rephrase that. I love you more than much. There's nothing in this world ang makakapantay at makakahigit pa sa pag mamahal ko para sayo."