Buurtpolitie Liefde en Familie

Hoofdstuk 1

Tineke pov

Ik zit nu te ontbijten. Te denken aan mijn collega's op mijn werk. Te denken aan mijn partner Koen en Femke
Femke komt me zo bekend voor. Dat gevoel heb ik al sinds de eerste dag dat ik haar zag. Ik kijk op de klok en zie dat het al kwart voor 8 is. Snel haast ik mij naar mijn auto en stap ik in. Ik rij snel naar het kantoor waar ik net op tijd aan kom. Iedereen is hier al en de chef stond al te wachten. "Sorry chef ik heb me overslapen". De chef zei dat het niets was en verdeelde snel de taken. " Tom en Robin patrouille, Floor en Femke papierwerk, Brigitte en Eric verder werken aan die ene zaak en Koen en Tineke papierwerk. In de namiddag wisselen Robin en Tom om met Femke e n Floor en Tineke en Koen mogen gaan flitsen aan de school. Iedereen aan het werk". Iedereen vertrok naar zijn/haar wagen of bureau. Ik ging met tegenzin naar mijn bureau en begon te zuchten. "Wat is er" vraagt Koen. "Papierwerk is nu het enige wat ik haat aan onze job". Koen moest lachen en ik begon te blozen. "Gaat het wel goed Tineke" vroeg Koen. "Ja waarom" antwoordde ik "je wangen zijn rood" grinnikte hij. Ik draaide snel Mn hoofdweg en zei dat we er beter aan beginnen voor de chef boos wordt.

Femke pov
We zaten met de papieren bezig toen we aan het meepraten en lachen waren met Tineke en Koen. Floor was er alleen niet zo bij. "Is er iets Floor" vroeg ik. "Nee waarom zou er iets zijn" zei ze. "Je zit er zo afwezig bij" merkte Tineke op. "Ik slaap de laatste tijd slecht" loog Floor. Ik twijfelde of ze de waarheid sprak maar ging er verder niet op in. Dan kwamen Robin en Tom binnen
"Mannen het is al lang middag he" zei Robin. Samen gingen we allemaal naar de refter en begonnen we met eten. Ik volgde een gesprek tussen Tineke en Floor en zei soms ook iets. "Weten jullie waar Brigitte is" vroeg Tom. "Ze zijn sporen aan het zoeken van die eigenaardige moord" zei Tineke. "Misschien eten ze tussendoor in de auto, ze weten wel wat ze doen hoor Tom" voegde ik toe. Na onze middag vertrokken ik en Floor samen met Koen en Tineke naar onze anonieme wagens. "Ik ben toch blij dat wij niet moeten flitsen" zei Floor een beetje enthousiast. "Dat kan toch nog leuk zijn, dat is een ganse namiddag in de auto zitten en praten" zei ik vanuit de auto. Flore kreeg een glimlach op haar gezicht en stapte ook in. "Dit is toch ook een ganse namiddag praten met elkaar" zei ze met een nog grotere glimlach. "Ja maar als we een oproep krijgen is het wel gedaan met de babbel". Zei ik met een kleine glimlach terug. De hele namiddag waren we aan het praten over onze hondje Billie en Maurice. Toen we terug kwamen op kantoor waren Koen en Tineke nog niet terug. "Waar zijn Koen en Tineke" vroeg Floor aan Patrick. Toen ging de dispatch. Het is de stem van Tineke. "Versterking gevraagd aan de Lindelaan om iemand klem te rijden we rijden richting park". Patrick antwoordde dat ze eraan kwamen. Floor en ik liepen terug naar onze auto en reden met loeiende sirenes er naartoe. "Hopelijk halen we het" zei Floor geconcentreerd. "Ja hopelijk" zei ik goed oplettend terug. Toen we aan de straat kwamen zagen we een auto in volle vaart remmen. We hoorden ook de sirene van de wagen van Koen en Tineke. De mannen hadden blijkbaar schoten gelost dus hebben we ze in de boeien geslagen en mee genomen naar kantoor waar ze in de cel werden gestoken. Toen Koen en Tineke terugkwamen zeiden we hun dat ze gezocht werden door ons door overvallen. We hadden ze eindelijk gepakt en nu konden we naar huis. Ik was zo moe dat ik eten maakte , het op at, Billie eten gaf en in mijn bedje ging liggen. Ik viel meteen in slaap

Dit is mijn eerste hoofdstuk van mijn verhaal en mijn eerste zelfgeschreven boek. Tips zijn altijd welkom en hopelijk vinden jullie het goed.