Hoofdstuk 4

309 8 0
                                    

Tineke pov

we hadden besloten om het feestje binnen een paar dagen te doen omdat we nog maar juist de verjaardag van de chef gevierd hadden en anders was het te kort op den bal. ik en Koen zaten in onze auto om verder op patrouille te gaan. "De dispatch is stil deze namiddag he Tineke" zei koen plots. "Da had je beter..." Ik was nog niet uitgesproken of daar was de dispatch. "Flash flash er is versterking gevraagd bij een gijzeling bij de Spar kunnen jullie zo snel mogelijk daar naartoe gaan. "We gaan er onmiddellijk naartoe." antwoorde ik terwijl ik de sirene opzette. eens aangekomen zag ik e wagen van Femke en Floor staan. "Ik hoop dat ze veilig zijn" net op het moment dat ik dat zei hoorde ik een schot gelost worden. Ik keek meteen door het raam en zag Floor staan maar Femke zag ik niet staan. Ik begon me zorgen te maken. "We gaan naar binnen gaan Tineke dan weet je waar Femke is Tineke." Zei Koen als hij merkte dat ik me zorgen maak. " Ik hoop dat er niks mis is met haar" antwoorde ik hem bezorgd terug. Ik keek terug door het raam en zag dat Floor werd vastgebonden. "Ze zijn gegijzeld Koen" zei ik tegen Koen doe zijn kogelwerende vest aandeed. We gingen naar de achterdeur in de hoop dat die openstond. "Tineke we hebben geluk hij staat open" zei Koen toen hij naar de deur keek. Ik ging voor hem naar binnen en Koen legde een hand op mijn schouder en keek naar achter om te zien dat ze niet achter ons opduiken. "Ben je klaar om binnen te gaan?" Vroeg ik zo stil mogelijk aan Koen. Hij knikte en we gingen naar binnen. " Wapens neer!" Roep ik met Mn wapen op een van de overvallers gericht. "Shit die blonde heeft er andere agenten bij gehaald" zei 1 van de gijzelaars boos. "Je weet wat we gingen doen he" zei een andere overvaller met ene grijns op zijn gezicht. Ik keek naar Floor. De gijzelaars hadden hun wapens gericht op Floor en Femke. "Je hebt er om gevraagd." Zei de eerste gijzelaar weer boos. "Wapens neer " zei Koen plots boos. Ik keek naar Floor en Femke en toen schoot 1 van de gijzelaar die zijn wapen op Femke richtte. Toen wou de andere gaan lopen maar Koen pakte hem vasts en boeide hem. Ik ging naar de tweede gijzelaar en boeide hem ook vast. Terwijl Koen hun vasthield maakte ik Floor en Femke en bevrijdde de andere mensen. Daarna ging ik naar Femke. "Gaat het" vroeg ik bezorgd. "Mijn been doet pijn " zei Femke rustig.
Ik deed mijn vest uit en legde die op de wonde. Ik duwde erop en Femke kroop ineen van de pijn. "Sorry Fem" zei ik omdat ik er niet tegen om haar zo te zien. "Het doet pijn Tineke maar ik vertrouw jou" zei ze om me gerust te stellen. Ik pakte mijn walkie talkie. "Alfa 210 aan Dispatch" zei ik tegen de dispatch. "Dispatch luistert" klonk het van de andere kant. "Stuur asap een ambulance naar ons laatst gekende adres. Collega is gewond geraakt en ook aspa versterking voor die mannen op te halen" zei ik in een adem. Floor stond ondertussen met tranen in haar ogen naar ons te kijken. "Probeer vol te houden Fem" zei Floor toen ze erbij kwam zitten. Maar zonder resultaat, Femke viel flauw. Toen de ambulance er was zei de spoedarts dat ik juist gehandeld had. "Tineke wil jij mee met Femke" vroeg Koen aan mij. Laat Floor maar meegaan. Ze keek me bezorgd en dankbaar aan. "Wij komen achter jullie aan he Floor. "Is goed " antwoorde ze. Ze ging mee met de ambulance en ik en Koen reden er achter met de anonieme wagen. Even later zaten we in het ziekenhuis te wachten tot de dokter kwam. Bij mij en Floor kwamen er tranen in onze ogen. Koen probeerde ons gerust te stellen. Toen kwam er een dokter ." Zijn jullie familie van mevrouw Van Acker?" Ik stond recht "ik ben haar halfzus" zei ik erachter. "En meneer en mevrouw?" Vroeg de dokter "wij zijn vrienden en collega's" zei Koen omdat Floor niks kon zegen van de zorgen. "Wel ik mag jullie meedelen dat we de kogel succesvol hebben kunnen verwijderen. Ze ligt enkel nog in coma door de pijn en waarschijnlijk de shock van geraakt te zijn." Zei de dokter " komt ze er nog wel uit" vroeg ik bezorgd. "Ja maar we kunnen niet zegen wanneer " zei de dokter.

Dit is mijn 4 de hoofdstuk tips mogen jullie achter laten of privé sturen. Hopelijk vinden jullie het nog steeds een leuk verhaal. Het kan zijn dat er morgen en overmorgen geen deel komt maar ik heb hebt te druk. Sorry daarvoor alvast.
Greetz Lien

Buurtpolitie Liefde en FamilieWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu