The Pain Of Loving You(Completed)✔️

CHAPTER 5

CHAPTER 5

HINIWA ni Chander ang pulso niya kitang kita niya ang masasaganang dugo na lumalabas sa pulsuhan niya,
Nanlambot ang tuhod niya sa nakita ng may marinig siyang sigaw sa may pintuan ng kusina.

"Chander!" Sigaw ni Thaddeus na tumakbo palapit sakanya. Nanginginig ang mga kamay na nabitawan niya ang kutsilyong hawak habang dahan-dahang napaupo.

Agad naman siyang niyakap ni Thaddeus hindi siya makapalag dahil nanghihina na pa din siya.

"Chander, baby don't close your eyes." Pagkasabi nito sakanya ay agad siya nitong pinangko.

Namimigat ang talukap ng mga mata niya, huling narinig niya ang tunog ng sasakyan at tuluyan ng nagdilim ang paligid.

Nagising siya isang silid, mukhang nasa hospital siya, base na rin sa IV na nakakabit sa sa kamay niya.

Napatingin siya sa gilid ng kama kung saan may taong nakadaupdop at mukhang natutulog, pero mahigpit nitong hawak ang kamay niya.

Sinubukan niyang umupo dahilan para magising si thaddeus sa tabi niya, nang magtama ang mga mata nila bumadya ang pag-aalala sa mukha nito at agad itong nagsalita.

"Are you okay? How are you feeling? May masakit pa ba? Are you hungry?" Aligagang tanong nito.

Nagulat man sa kung anong ginagawa ng at kinikilos nito ay hindi niya pinahalata ang ang pagkagulat niya, bumalik ang ala-ala niya na ginawa nito, ang pagpapalayas, pagbibintang at pagpapatay ng pag-asa sa utak niya pati na di ang pagkawala ng anak nila at ang dahilan kung bakit nasa hospital siya ngayon.

Pinanatili niya ang walang emosyong mukha, at binaling sa ibang direksyon ang tingin niya, ayaw niyang makita ang mukha nito.

"Why do you care?" Walang emosyong niyang sabi.

"Your my wi-"

"Don't talk as if you meant it, because honestly saying, You never treated me as one."

Napipilan ito sa sinabi niya. "Why are you even here? What, are you happy now, or because your guilt is hunting you down and you want to clean up your fucking conscience."

"No, it's not that." Malungkot nitong sabi but she won't fall for that.

Siguro kung siya pa yung dating Chander maniniwala siya pero ngayon? No fucking way.

"Then what huh, to laugh at me because my baby is gone? Ano masaya na ba kayo, Miserable na ako, wasak na wasak na ako! Sumagot ka, masaya na ba kayo! You ruined me, nothing's left wala na yung kaisa-isang taong dapat makakasama ko, yung sanang pag-asa ko, wala na! Patay na! thanks to you and your mistress."

"No." Sabi nito na bahagyang nakayuko.

"Then what!? God Damn it!" Pasigaw niyang sabi.

"I'm sorry." Sabi nito.

"I'm sorry?" Hindi makapaniwalang sabi niya at sinampal ito. "I'm sorry!" Saka sinampal ang kabilang pisngi nito.

"Mababalik ba ng sorry mo ang baby ko ha! Tell me, maibabalik ba! Maibabalik ba nun ang pagkatao kong sinira niyo! Maibabalik ba! Ano, Maibabalik ba!? Because even I, don't know if I'll still come back after of what you did, Hindi ko na alam kung kaya ko pang mabuhay sa mundo!" Sigaw niya dito habang sinasampal ito ng paulit-ulit.

Nang mapagod siya walang buhay siyang humagulgol." Wala na ang baby ko, wala na siya hindi niyo na siya maibabalik sakin, Wala na." Umiiyak niyang sabi agad namang tumabi sakanya ang asawa at niyakap siya ng mahigpit.

Pinagbabayo niya ang dibdib nito pero wala itong pakealam mahigpit lang siya nitong niyakap.

Nang mapagod siya sa pagbabayo sa dibdib nito, umiyak nalang siya ng umiyak hanggang sa hindi niya na kaya pang umiyak.