ခ်မ္းခ်မ္းစိမ့္စိမ့္နဲ႔ ေရခ်ိဳးၿပီးတဲ့အခ်ိန္ ။ ေခါင္းစြပ္အေႏြး
ထည္ အစိမ္းေရာင္ေလးႏွင့္ အနက္ေရာင္ေဘာင္းဘီ
ပြပြတထည္တြဲဝတ္လ္ု္ိက္ကာ လြယ္အိတ္ထဲက စာအုပ္
အလြတ္ကို ထုတ္ယူလိုက္ၿပီး အိမ္ေအာက္ထပ္ကို
ဆင္းလာလိုက္သည္ ။ အေမ့နားမွာ ကပ္ၿပီး မုန္႔ဖိုး
အတင္းေတာင္းေနတဲ့ အငယ္ေကာင္ ေျဗာင္အြန္ဝူး
ကို လ်ွာထုတ္ေျပာင္ျပလိုက္ေသးတယ္ ။
" အဲ့တာ ဘယ္လဲ ! မိုးခ်ဳပ္ေနမွကို ။ "
အငယ္ေကာင္ကို အတင္းတြန္းဖယ္ထုတ္ေနၿပီး အိမ္
အဝေရာက္ေနၿပီျဖစ္တဲ့ သူ႔ကို လွမ္းဆူျပန္၏ ။
" ခ်န္းေယာလ္ဆီ ။ "
လက္ထဲက စာအုပ္အလြတ္ေလးကို မ်က္ႏွာပန္းလွ
ေအာင္ ေထာင္ျပလိုက္ရေသးသည္ ။
" ေႏွာင့္ယွက္ဖို႔ဆို မသြားနဲ႔. ။ "
အငယ္ေကာင္က သူ႔ကိုတလွည့္ျပန္ၿပီး ေလွာင္ရယ္ျပ
ေတာ့သည္ ။ ႐ႈံ ့မဲ့ ႐ႈံ ့မဲ့ျဖစ္သြားတဲ့ မ်က္ႏွာကို TV
သတင္းထိုင္ၾကည့္ေနတဲ့ အေဖက ျပံဳးစိစိနဲ႔လွည့္ၾကည့္
ၿပီး ရယ္ျပန္သည္ ။ အေၾကာင္းသိေနသူေတြမို႔
ခ်န္းေယာလ္နဲ႔ပတ္သက္ရင္ မတရားကိုစေနၾကတာ။
" စာသြားေမးမွာပါဆို ။ မေႏွာင့္ယွက္ပါဘူးဆ္ုိဗ်ာ။"
အေမ လွမ္းေအာ္ေခၚမွာဆိုလို႔ ဖိနပ္အျမန္ထိုးစြပ္ၿပီး
ေျပးထြက္လာခဲ့လိုက္သည္ ။ အခ်ိန္အားျဖင့္ ၇နာရီ
သာ႐ွိေသးတာမို႔ ခ်န္းေယာလ္တေယာက္ စာၾကည့္ခံု
မွာ မားမားမတ္မတ္ႀကီး ထိုင္ေနေလာက္ႁပီ ။
အိမ္ခ်င္းက ကပ္ေနတာအျပင္ သူ႔မိသားစု နဲ႔ ကိုယ့္
မိသားစုကလဲ ႏွစ္အိမ့္တအိမ္ပင္ ။
" ေမ့ ဘတ္ဟြၽန္းေလးလာတယ္ ။ "
TV ၾကည့္ေနရင္းကေန ခ်န္းေယာလ္ေမေမက လွမ္း
ၾကည့္ၿပီး အိမ္အေပၚထပ္ကို လက္ညိဳးထိုးျပေလရဲ႕။
