VAMPIRE DIARIES - EXO

6

(Sehun'un kıyafetleri, aşağıdaki gibidir bu yüzden böyle hayal edin)

26 Eylül

Sevgili Günlük,
Çok uzun zaman oldu ve neden yazmadığımı gerçekten açıklayamıyorum ama şu anda seninle bile konuşmaktan korktuğum şeyler var.

Öncelikle, olabilecek en kötü şey oldu. Baekhyun ve Suho ile birlikte mezarlığa gittiğimiz gün, yaşlı bir adam orada saldırıya uğradı ve neredeyse ölüyordu. Polis hala saldırganı bulamadı. İnsanlar adamın deli olduğunu düşünüyor, çünkü uyandığında karanlıktaki gözlerden, meşe ağaçlarından ve yaratıklardan söz etmeye başladı. Ama o gece olanları hatırlıyorum ve merak etmeden duramıyorum. Bu beni çok korkutuyor.

Bir süre herkes çok korktu. Çocuklar hava karardıktan sonra evden çıkmıyor ya da gruplar halinde dolaşıyordu. Ama üç hafta oldu ve hala saldırı gerçekleşmedi, böylece heyecan yatıştı. Chen dayım bunu başka bir evsizin yapmış olabileceğini düşünüyor. Wook'un babası, yaşlı adamın bunu kendi kendine yapmış olabileceğini söyledi. Bir insan kendi gırtlağını nasıl ısırabilir, anlayamıyorum.

Neyse, ben zaten çoğunlukla B Planı'yla meşguldüm. Şimdilik her şey yolunda gidiyor. Chen amcam sayesinde Jackson Wang'tan birkaç mektup ve Suho sayesinde bir buket kırmızı gül aldım. Herkes bir zamanlar Sehun ile ilgilendiğimi unuttu. Yani sosyal pozisyonumu düzelttim. Rose bile artık sorun çıkarmıyor.

Bugünlerde Rose'un ne yaptığını hiç bilmiyorum aslında. Onu artık öğle yemeklerinde veya okuldan sonra görmüyorum. Eski grubundan tamamen uzaklaştı. Ama bunu hiç umursamıyorum açıkçası.

Şu anda gerçekten umursadığım tek şey var: Sehun.

Baekhyun ve Suho bile bunun benim için ne kadar önemli olduğunu anlamıyor. Birer erkek olarak beni, Sehun'a karşı neler hissettiklerimi anlamaları gerekiyor.

Onlara söylemekten korkuyorum. Deli olduğumu düşünmelerinden korkuyorum. Okulda sakin ve kontrollü görünüyorum ama içten içe... Şey, her gün durum daha da kötüleşiyor.

Xiumin dayım benim için endişelenmeye başladı. Bugünlerde yeterince yemek yemediğimi söylüyor ve haklı. Derslerime veya eğlenceli bir şeye odaklanamıyorum. Ondan başka hiçbir şey düşünemiyorum. Ve nedenini anlayamıyorum bile.

O korkunç günden beri benimle hiç konuşmadı. Ama sana tuhaf bir şey söyleyeyim mi, geçen hafta tarih dersinde ona baktım ve onu bana bakarken yakaladım. Aramızda birkaç sıra vardı ve sırasında yan dönmüş halde bana bakıyordu. Bir an için neredeyse korktum ve kalbim deli gibi atmaya başladı. Bir süre bakıştık ve sonra bakışlarını kaçırdı. Ama iki kez daha oldu ve her seferinde, daha onu görmeden önce bakışlarını üzerimde hissettim. Gerçekten. Hayal gücümden kaynaklanmadığını biliyorum.

Tanıdığım çocukların hiçbirine benzemiyor.

O kadar yalnız ve o kadar uzak ki. Kendi tercihi sanırım. Futbol takımında gerçekten başarılı oldu ama takımdaki çocukların hiçbiriyle zaman geçirmiyor. Belki biraz Chanyeol ile. Chanyeol, onun konuştuğu tek kişi. Görebildiğim kadarıyla kızlarla da dolaşmıyor. Belki polis olduğu söylentisi işe yaramış olabilir. Ama insanların ondan uzak durmasından çok sanki asıl uzak duran o. Ders aralarında ve futbol antrenmanlarından sonra gözden kayboluyor. Onu kantinde bir kez bile görmedim. Üniversite öğrencisiyle kaldığı villasına kimseyi davet etmemiş. Okuldan sonra da kafeye asla uğramıyor.