03. Life changing?

49 2 0
                                    

Die dag was Rydel elke keer naast me komen zitten als ik alleen zat. 'Yaël, hebben we veel huiswerk voor morgen?,' vraagt ze me als ik naar de kluisjes loop. 'N-nee niet e-echt,' antwoord ik. 'Al-leen v-voor Engels.' Ze glimlacht en komt naast me lopen. 'Heb je zin om met mij naar mee naar huis te gaan?,' vraagt ze dan. 'Dan maken we samen ons huiswerk en kunnen we elkaar ook beter leren kennen.' 'Is g-goed.' Ze glimlacht. Nadat ik mijn jas uit mijn kluisje had gehaald pakten we onze fietsen en gaan op weg naar Rydel's huis. 'Heb je nog broers of zussen?,' vroeg ze onderweg. 'N-nee,' antwoordde ik. 'Jij?' Ze knikte. Tuurlijk ze had Riker, dacht ik bij mezelf. 'Natuurlijk Riker, maar ik heb ook nog 3 andere broers en een vriend die ook bij ons in woont,' zei ze. 'Ik zal je straks wel aan de rest voorstellen.' Ik knikte en verder fietste we in stilte. We stopten bij een groot huis, ergens aan de andere kant  van de stad. 'Wauw,' was het enige wat uit mijn mond kwam. 'We laten het niet echt vaak aan anderen zien,' zei Rydel toen ze mijn gezicht zag. 'Kom.' Ze loopt naar de deur toe en maakt die open. 'Je hoeft niet bang te zijn.' Ik volg haar naar binnen en kom uit in een grote hal. 'Hey Ryd, ben je thuis?,' horen we een stem vanuit de woonkamer. 'Ja,' zegt ze terug. 'Je kan je jas hier ophangen, je schoenen daar neer zetten, en wil je wat drinken?,' zegt ze terwijl ze haar jas en schoenen uitdoet. 'N-nee h-hoor.' Ze glimlacht naar me en loopt dan weg. Ik hang mijn jas op en zet mijn schoenen bij de rest neer. Wow daar staan wel heel veel schoenen. 'Ryd, hoe was je-' Ik kijk hem aan in zijn prachtige bruine ogen. 'Heey,' zegt hij zonder weg te kijken. 'H-hey,' zeg ik terug. 'Yaël, kom dan laat ik je de rest zien.' Rydel komt achter Riker staan en port hem in zijn zij. Hij kijkt weg en begint rare bewegingen te maken waardoor ik moet lachen. 'Kom,' zegt ze terwijl ze mijn pols vastpakt en me mee neemt naar de woonkamer. 'Wow, d-dit is g-groot.' Ze kijkt me glimlachend aan. Ik kijk naar de personen op de bank. Riker is intussen ook bij ons komen staan en kijkt me aan. 'Jongens, dit is Yaël. Yaël dit zijn mijn broers Rocky,' ze wijst naar een jongen van ongeveer onze leeftijd, met half lang bruin haar en een lief gezicht. 'Ross' een iets jongere jongen met net zo blond haar als zijn zus dat warrig zit en met een ondeugend gezicht. 'Ryland' een jongen die een heel stuk jonger is en donker blond haar heeft. 'En Riker ken je natuurlijk al. Ellington is op zijn kamer, dus die laat ik je zo wel zien,' zegt ze. Ik knik en kijk de kamer rond. 'Vind je het mooi?,' vraagt, volgens mij, Ross aan me. Ik knik. 'We wonen hier pas maar vinden het wel een leuk stadje.' Ik glimlach naar hem. 'Nou zij praat ook niet veel, leuke vriendin Rydel,' hoor ik Ryland vanuit een hoekje van de kamer zeggen. Ik kijk weg van hun en kijk naar mijn voeten. 'Ryland!,' hoor ik vier stemmen zeggen. 'He Yaël, het geeft niet hoor,' zegt Rocky vanaf de bank. Ik kijk weer op en zie dat ze allemaal naar me kijken. 'Eigenlijk vind ik het wel schattig, zo lijk je wel een beetje op Ariel, uit The Little Mermaid.' Ik kijk naar Ross en zeg dan: 'Ik-k b-ben ni-niet z-zo r-rood' Ze lachen waardoor ik voel dat ik rood word en weer naar de grond kijkt. Als ik een hand op mijn schouder voel kijk ik op naar degene van wie de hand is. Riker kijkt me glimlachend aan. 'Ik snap dat ze niet zoveel praat met dat gestotter,' zegt Ryland. Rocky geeft hem een zachte klap tegen zijn hoofd aan. 'Ik denk dat ze er niks aan kan doe, of wel?' Ik schud mijn hoofd. 'Kom, dan gaan we naar boven toe,' zegt Rydel terwijl ze me sleurt naar de trap

Ballerina Girl- R5Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu