Ballerina Girl- R5

19. Seriously?!

Rydel geeft me een knuffel en dan zie ik de anderen ook staan. 'Sorry ik kon ze niet tegenhouden en ik moest Riker wel meenemen aangezien hij als enige wist waar je woont,' zegt ze als ze merkt waar ik naar kijk. Ik knik en laat hun binnen. 'Gaat alles goed?,' vraagt Rydel en pakt mijn schouders vast. Ik knik maar kijk bang naar de anderen. 'Viel hij je weer gewoon aan?' Iedereen kijkt gelijk naar me. Nogmaals knik ik. Gosh wat wil ik graag weer praten, zelfs stotteren is niet erg meer. Even kijkt ze naar de jongens en trekt me weer in een knuffel. 'Wil je anders vannacht bij ons slapen, morgen hebben we toch vrij?' Ik pak mijn mobiel en open de notities. 'Graag' typ ik er en laat het aan haar zien. 'Zal ik je helpen met je spullen pakken?,' vraagt ze me. Ik knik en neem haar mee naar mijn kamer, de jongens achterlatend. Ik pak een een shirt, een broek, schoon ondergoed en doe het allemaal in mijn tas. Ook pak ik mijn oplader, tandenborstel, borstel en nog wat andere spullen waarna we weer naar beneden gaan. 'Klaar om te gaan?' Riker staat op van de bank, net als de rest. Ik knik en ga dan met hun mee naar buiten. 'Wil je bij mij achterop?,' vraagt Riker als we buiten staan. Ik knik weer en ga achterop op zijn fiets zitten.    

Na even zijn we weer bij hun thuis en spring ik van Rikers fiets af, waarna ik gelijk op de grond val en een steek van pijn door mijn enkel voel gaan. 'Yaël!' Rocky zit al gehurkt naast me terwijl de anderen er ook aankomen. 'Wat gebeurde er?,' vraagt Riker dan. 'Geen idee, ze viel gewoon,' zegt Rocky waarna ik knik en mijn enkel vast pak. 'Laat me eens kijken,' zegt Rocky en pakt voorzichtig mijn enkel vast. Ik bijt op mijn lip en voel tranen in mijn ogen opkomen als hij zijn hand om mijn enkel slaat. 'Rocky, je doet haar pijn.' Riker's stem laat me opkijken en gelijk kijk ik in zijn bruine ogen. 'Ik denk dat je enkel verstuikt is,' zegt Rocky dan. 'Guys, kom dan helpen we haar even omhoog en naar binnen.' Riker, Rocky en Ratliff pakken me vast en tillen me op waarna ze me naar binnen dragen. Binnen zetten ze me neer op de bank en dan verdwijnt Rocky gelijk naar de keuken. Riker komt naast me zitten en kijkt me even aan. 'Gaat het?,' vraagt hij dan. Ik knik even kort en kijk hem dan aan. Rocky komt de kamer weer ingelopen met een warme doek. Hij legt hem op  mijn enkel die ik al op een stoel had gelegd. 'Dit moet helpen,' zegt hij en loopt daarna weer weg.  'Sorry dat het allemaal zo moet lopen,' zegt Riker dan en staat op. 'Als ik je niet omver had gelopen was je leven zoveel beter geweest.' Hij loopt weg en kijkt me niet meer aan. Hij denkt toch niet serieus dat mijn leven beter was geweest zonder hem? Dan zou ik alleen zijn, zou ik niet geweten hebben dat ik kon zingen, had ik niet de meest geweldige vrienden ever, en nog veel meer. Ik zou er alles voor over hebben om weer te kunnen praten, zelfs stotteren is niet erg meer.