Ballerina Girl- R5

21. Goodbye LA

Sorry dat het zo'n crappy en kort hoofdstuk is maar ik wou hier een apart hoofdstuk van maken
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Nadat ik de hele dag heb ingepakt en op de klok zie dat het al 8 uur 's avonds is besluit ik toch maar het goede te gaan doen. Nani had gelijk, daarvoor had ik ook mijn stem terug gekregen. 'Mam ik moet even ergens heen, ik ben zo weer terug,' zeg ik en pak mijn jas. 'Yaël?,' vraagt ze dan. 'Ja?' antwoord ik. 'Je stottert niet meer.' het ongeloof is op haar gezicht te zien. 'Inderdaad,' zeg ik met een glimlach en ga naar buiten om mijn fiets te pakken. Ik kreeg mijn stem terug om het juiste te gaan doen en dat ga ik nu dus ook doen. Snel fiets ik naar het grote huis waar ik de laatste tijd zo vaak geweest ben. Ik bel aan en na even doet Ross de deur open. 'Heey,' zeg ik voorzichtig. 'Hey, kom binnen,' zegt hij dan. 'Dat hoeft niet, ik wil alleen iets tegen jullie zeggen.' Ross kijkt me verbijsterd aan. 'Ja ik stotter niet meer.' 'Ross wie is er bij de deur...' Riker is gelijk stil als hij mij zit. 'Yaël?,' vraagt hij dan. 'Ja?,' zeg ik zachtjes. 'Kan ik even met jullie praten?,' zeg ik dan. Riker kijkt me met grote ogen aan. ''G-guys, willen jullie even komen,' roept Riker dan naar binnen. Even later verschijnen de anderen ook in de deuropening. 'Heey Yaël,' zegt Rydel gelijk als ze me ziet. 'Hey, voor het geval jullie het vragen, ja ik stotter niet meer, maar ik wil iets zeggen. Morgenochtend vertrek ik omdat mijn vader een nieuwe baan ergens anders heeft gekregen. Ik wil niet dat jullie me zoeken, mijn nummer zal ik niet veranderen maar ik wil gewoon niet dat jullie me komen zoeken. Sorry guys, jullie waren echt geweldige vrienden maar ik moet echt weg,' zeg ik en zet een paar stappen naar achter. 'Maar...' hoor ik dan iemand zeggen. Rocky duwt Riker naar voren en neemt de anderen dan weer mee naar binnen. 'Nu heb je toch gekregen wat je wou, het lijkt net of je me nooit heb gekent,' zeg ik en loop naar mijn fiets toe. 'Yaël ik zal je nooit vergeten,' zegt hij dan. Ik zet een stap naar hem toe en sta dan tegenover hem. Zachtjes druk ik mijn lippen op die van hem. Onze lippen bewegen insync en Riker pakt mijn heupen vast. Ik sla mij armen om zijn nek en voel Riker dan om mijn toestemming vragen. Snel maak ik me los uit zijn greep en pak mijn fiets. 'Tot ziens,' zeg ik en laat Riker verbijsterd achter. Sorry Riker, maar het kon niet anders, denk ik als ik weer richting mijn huis ga.