BLOODY MOON [HeeO ×MoonByul]

ondan uzak dur

" Hey ! Hey! "

Moonbyul yatağının altındaki küçük pencereden gelen sese yönelip kafasını yatağın altına sokmuştu.
Küçük kahverengi gözlere denk geldiğinde yatağın altından çıkmaya yeltendiğinde kahverengi gözlerin sahibi tekrar konuştu.

"Hey neden kaçıyorsun ? "
Sadece konuşmak istiyorum.

Moon daha çok panikleyince kanayan tırnaklarını yağlı saçlarına geçirmişti.
Uzun zamandır hastanede hemşireler haricinde kimseyle konuşmamıştı ve buna pek de hazır değildi.

"Dışarı gelsene Mırrr "

" Neden kedi sesi çıkartıyorsun ?"

" Çünkü ben bir kediyim "

"Kediler konuşmaz "

" Ben konuşabilirim seni anlarım "

" Sen kimsin? Git burdan "

" Adım HeeO . En azından sen bana öyle de. Senin ismin ne ? "

" M-Moon "

" Dışarı gelsene "

" Çıkamam "

"Ben gelirdim de kapalı alanlarda pek uslu duramıyorum . O yüzden bahçeye gel bir saat sonra  "

HeeO son söylediğini sessiz ve tıslayarak söylediğinde Moon ister istemez tedirgin oldu. Kendisi zamanında çok kötülük yapmış ve bunun vicdan azabı yüzünden bu durumdaydı belkide bu dünyada tek güvenilemeyecek kişi kendisiydi.
Ne kadar bahçeye çıkmak istesede HeeO 'dan uzak durma isteğide ağır basıyordu.
Burda kimse normal değildi. Ne kendisi ne de bir başkası hepsi deliydi.

Elini duvarda gezdirdiğinde aklına bir zamanlar çok sevdiği sevgilisi geldi.
Ne kadar da çok sevmişti onu öldürecek kadar.
Ona silah doğrultuğundaki gülümsemesi ve dedikleri aklından çıkmıyordu.

" Moonbyul , bu dünyada olmasada başka bir dünyada mutlu olacağız sen ve ben ... "

Sevdiği kız kanlar içinde yere yığıldığında tek yapması gereken o silahı kendisine doğrultmaktı ama yapamadı .

Odanın kapısı açıldığında hemşire Moon 'un yanına çömelip ağzına bir kaç tane ilaç sıkıştırdı.
Titreyen eliyle suyu yudumlarken
hemşire diğer elinini inceliyordu.

" Sen hâla tırnakların ile duvarı mı kazıyorsun ? "

Yanıt alamayınca ilaç arabasındaki sargı bezleri ile tırnaklarını sardı.

" Eğer bir daha yapmazsan sargıyı çözerim tamam mı? "

Hemşire tekrar yanıt alamayınca kalkıp odanın kapısına doğru adım atarken Moonbyul sessizce fısıldadı

"HeeO 'yu tanıyor musun? "

Hemşire bir süre donuk donuk baktıktan sonra hızlıca nefesini verdi.

"Ondan uzak dur . Sana söyleyebileceğim tek şey bu. İnan sen dâhi ona bulaşmak istemezsin "

" Ya bulaşmak istersem ? "

"Koleksiyonuna dahil olursun.
Ondan sadece uzak dur "

Hemşirenin yüzü düştüğünde Moonbyul'a bakmadan odadan çıktı.
HeeO sadece av olarak gördüğü insanlarla iletişime geçmek isterdi.
İçinde saflık bulunduran insanları severdi HeeO. Hemşire , Moonbyul hastaneye geldiği ilk günden beri onu tanıyordu ve yaşadıklarını da biliyordu. Ve Moonbyul'un içindeki saflık ....Onu HeeO'dan uzak tutmalıydı.