Beauty And The Beast [Book 2]

Κεφάλαιο 12

«Τρελάθηκες; Σου είπα να μην την αγγίξεις ναι η όχι;»
«Μου το είπες»
«Και τότε γιατί την χτύπησες; Πήγες ν την σκοτώσεις Σελίν»
«Γιατί πάντα όλα πρέπει να κοινούνται γύρω από εκείνη;»
«Ξέρεις γιατί»
«Δεν με ενδιαφέρει το γιατί... εγώ θέλω τον Ντέρεκ»
«Δεν θα σε αφήσω να πειράξεις την μικρή... είσαι επικίνδυνη»
«Τι κανεις;»
«Συγγνώμη Σελίν... δεν έχω άλλη επιλογή»
Δυο από τους βρικόλακες που δούλευαν για τον Σάιρους έπιασαν την Σελίν και την κλείδωσαν στο υπόγειο του σπιτιού στο οποίο εμένα ο Σάιρους. Η Κάιλι εφτασε στο σπίτι λίγο μετά...
«Είσαι καλά;»
«Θα ζήσω... η αδερφή σου είναι πολύ σκυλα όμως»
«Θέλω την βοήθεια σου» της είπε και την οδήγησε στο υπόγειο...
«Δεν θέλω να βγει από εδώ μέχρι να το αποφασίσω εγώ»
«Κάτι θα κάνω» είπε και άρχισε να κάνει ένα ξόρκι που θα εμπόδιζε την Σελίν να βγει από εκεί αλλά θα εμπόδιζε επίσης και τον όποιονδηποτε να μπει.
«Έτοιμο.... να θυμάσαι... δεν μπορείς να μπεις δεν μπορεί να βγει... μόνο εγώ μπορώ να μπω»
«Σε ευχαριστώ και συγγνώμη για ότι έγινε... έχει ψύχωση με τον Ντέρεκ από παλιά... έχει ξανά σκοτώσει για να τον κερδίσει»
«Δεν θα το κάνει όσο είναι εκεί μέσα... και τώρα πάμε... έχουμε και μια επίσκεψη να κάνουμε» είπε και τον οδήγησε στον βάλτο με τους λύκους.
«Κάιλι»  είπε ο Τζακσον «Τι κανεις εδώ;»
«Κάποιος ήθελε να σας γνωρίσει» είπε και τότε μέσα από τα δέντρα εμφανίστηκε ο Σάιρους.
«Τι έκανες Κάιλι... έφερες εδώ έναν από αυτούς;»
«Δεν είναι ο οποιοσδήποτε... είναι ο πρώτος βρικόλακας στον κόσμο και τον εμπιστεύομαι απόλυτα»
«Κανένας βρικόλακας δεν είναι άξιος εμπιστοσύνης»
«Τζακσον... είσαι όπως σε θυμάμαι»
«Οπα; Γνωρίζεστε;»
«Γνώριζα την μητέρα σου Κάιλι... έτσι γνώρισα και τον Τζακσον»
«Πάνε χρόνια όμως από τότε»
«Έι Τζακσον θυμήσου δεν μπορεί να μπει... είστε ασφαλής αν και δεν νομίζω ότι κινδυνεύετε»
«Δεν θέλω το είδος μου να πεθαίνει από το δικό σου πως και εσυ δεν θες να χάνεις τους δικούς σου από το δικό μου είδος»
«Το είδος σου όμως έχει την δυνατότητα να θεραπεύσει τους δικούς του... να δημιουργήσει κι άλλους... εμείς αυτό δεν μπορούμε να το κάνουμε»
«Μόνο εγώ και ένα υβρίδιο μπορεί να θεραπεύσει... και σαν εμένα δεν υπάρχει κανεις άλλος πέρα από την αδερφή μου και υβρίδια δεν υπάρχουν πολλά στον κόσμο αλλά ναι έχουμε ένα πλεονέκτημα»
«Δεν θέλω συμφωνίες μαζί σου»
«Αυτό θα σώσει την οικογένεια σου... και τον γιο σου»
«Τον ποιον;»
«Δεν ήξερες;»
«Σταματα»
«Τζακσον τι λέει;»
«Βλακείες»
«Ποσό χρονων είναι τώρα; 6;»
«Είναι 7... και τον προστατεύω χρόνια... δεν σε χρειάζομαι»
«Τζακσον έχεις.... έχεις γιο;»
«Θα σας αφήσω να τα πείτε... σκέψου την πρόταση μου»
«Μου χρωστάς πολλές εξηγήσεις»
Του είπε και εκείνος της έκανα νόημα να τον ακολουθήσει»
«Δεν σου είπα τίποτα γιατί δεν μιλάω για αυτό αχεσον ποτε... το ήξερε μόνο η μαμα σου και η Έβελιν»
«Σε ξέρω τόσα χρόνια... νομίζω ότι έπρεπε να μου το πεις»
«Αλεξ... έλα εδώ» φώναξε.
«Δεν έκανα τίποτα»
«Όχι φιλαράκο... δεν σε θέλω για αυτό»
«Τι έγινε;»
«Κάιλι... να σου γνωρίσω τον γιο μου»
«Μα μπαμπά είπες να μην το λέμε πουθενά» είπε χαμηλόφωνα ο μικρός.
«Ναι αλλά η Κάιλι είναι φίλη μας και μας αγαπάει... θα κρατήσει το μυστικό μας»
«Μπορώ να πάω να παίξω τώρα;»
«Μπορείς» είπε και ο μικρός έφυγε τρέχοντας.
« Νόμιζα ότι ήταν αδερφός της Έμιλυ»
«Έτσι του έχουμε πει να λέει... είναι ο μοναδικός γιος του αρχηγού αυτής της αγέλης.... όταν μεγαλώσει θα πάρει την θέση μου... έχασα την μητέρα του... δεν μπορώ να χάσω και εκείνον»
«Πως πέθανε η μαμα του;»
«Την έλεγαν Αλις... ήταν όμορφη... ήμουν πολύ ερωτευμένος μαζί της... δολοφονήθηκε από έναν βρικόλακα μπράτσα στα μάτια του παιδιού... ήταν μόνο τεσσάρων... και είδε την μάνα του να πεθαίνει μπροστά στα μάτια του... να ναι καλά η Έμιλυ που με βοήθησε πολύ μαζί του όταν έβλεπε τα βάρδια εφιάλτες με την μαμα του... ακόμα
Βλέπει αλλά δεν είναι τόσο συχνοί όσο τότε»
«Τζακσον... λυπάμαι πολύ... γιατί δεν μου το είπες;»
«Προστατεύω τον γιο μου»
«Δέξου την πρόταση του Σάιρους Τζακσον... αν δεν εμπιστεύεσαι εκείνον εμπιστευσου εμένα»
«Δεν μπορώ να ρισκάρω»
«Τζακσον μπορεί το ξόρκι μου να σας προστατεύει αλλά δεν θα κρύβεστε για πάντα... ίσως είναι μια ευκαιρία.... μια ευκαιρία τον γιο σου να έχει μια ζωή χωρις κίνδυνο... αλλά μια ευκαιρία και για εσάς να ζήσετε χωρις φόβο»
Είχε δίκιο... Πόσες φορές εύχονταν να ζούσε έτσι αυτός και η αγέλη του... Αλλά μπορούσε να εμπιστευθεί τον Σάιρους; Δεν ήταν σίγουρος... Για ένα όμως ήταν απόλυτα σίγουρος... Μπορούσε να εμπιστευτεί την Κάιλι