Cola Hırsızı

1.

Alarmın o lanet sesiyle güne başladım.Okulun başlamasına tamtamına dört gün kalmıştı.Dört gün! Of yaaa! Her zaman yaptığım gibi şimdide söylüyorum.

"Carpe Diem"diye uykulu sesimle söylendim.Hayat felsefem.Anın tadını çıkarmak yani.

Uyandım ve odamdaki lavaboya gidip rutin işlerimi yapmaya başladım.Ve ahh hayır! Bu gün adet günümdü.Öf ya! Şimdi gelsin regl acıları, pedler, baş ağrıları ve benim agresifliyim. Ama en iyisi çikolatalaaaarr. Çikolatalara bayılırımm.Bu gün perşembeydi. Dolabımın önüne geldim ve cin bir şort üzerine salaş siyah nirvana tişörtüm, beyaz converslerim ve renkli bilekliklerimi taktım. Bileklik takmaya bayılırım.Ayak bileğimede birisini taktım. Saçımıda ev topuzu yapıp odadan çıktım.Makyajdan nefret ederdim.

Şanşanlı evimizin merdivenlerinden aşağı inmeye başladım. Ben böyle bi evi sevmezdim.Zaten şanşanlı olan hiç bir şeyi sevmem. Bana böyle küçük, şirin bi ev olsa bile yeterdi. Ama babam her zaman her şeyin en iysini isterdi.

Aşağı geldiğimde babam bir elinde qazete diğer elinde kahvesini yudumlayarak masanın baş köşesinde oturuyodu. Gidip kendi yerime oturdum. Büyük bir gülümsemeyle babama baktım "Günaydın" dedim.

Babamda bana gülümseyerek "Günaydın kızım" dedi.

Sonra babam qazeteye döndü bende sabahları çok bir

şey yiyemediğim için bi peynir dilimi yedim.Portakal suyumu bitirdikten sonra ayağa kalkıp babama "Bu gün sinemaya gidicem" dedim.

Başını qazeteden kaldırmadam "Ahmetle gitmek istemiyomusun yine?" diye sordu. Ahmet amca bizim şöförümüzdü.Ama babam hep çalışanlarıyla çok yakın olduğunda onlarla arkadaş gibi bir yakınlık kurardı.

"Hayır baba. Ben her zamanki gibi yalnız gidicem" deyip babamın yanaklarından öpüp kapıya yöneldim. Ama ondan önce odama gidib bi kaç para cebime sıkıştırdım. Cüzdan veya çanta taşımayı sevmezdim. Telefon ve kulaklıklarımıda aldıktan sonra aşağı indim.

Gerçekten yalnız olucaktım. Berke dışında hiç arkadaşım yoktu. Oda kuzenim. Belki bu yıl onların okuluna giderdim. Aslında ezik falan diğilim.Yani arkadaşım yok dediğimde ezik olduğumu düşünüyorlar.Ama neden arkadaş edinmediğimi bilmiyolarki. Zaten insanlar hep her şeyi bilmeden, nedenini bilmeden konuşmazlarmı?

Okulumda çok havalıyımdır ya. Oda hiç kimseyle arkadaş olmadığımdan. Arkadaş olmayı sevmezdim.Yalnız olmak güzeldi. İçimden Carpe Diem diye fısıldadım kendime.

Kapımın önüne geldiğimde babama "Baba bu yıl beni Berkelerin okuluna kayıt etdirsene" diye son harfi uzatarak söyledim.

"Tamam" dedi.Zaten her istediğimi yapıyodu.Benim babam birtane abi ya  

"Seni seviyorum babaaa"

"Bende seni seviyorum prenses"

Bana hep prenses der.Bana öyle seslenmesini seviyorum.Kendimi özel hissetiriyor. Mutfağa gidip Fatma sultana arkadan sarılıp yanağını öpdüm.Tabiki bu hareketime alışkındı ama yinede irkilmişti.Gülerek bana dönüp sarıldı. Yanaklarını sıkıp "Görüşürüz Fatma sultan" dedim.Fatma sultan bizle çalışıyodu.Ben doğduğumdan beri bizle.Annem yerine koyduğum kişi

"Görüşürüz kuzum.Kendine iyi bak.Ha göz yaşartıcı sprey yanındamı?" diyerek bana baktı ve onun bu endişeli haline gülerek kıkırdayıp "Olmazmı" diye söyledim.

Sonra dışarı çıkıp Ahmet amcayada selam verip kulaklıklarımı taktım ve otobüs durağına doğru yürümeye başladım. Otobüsü beklerken telefonuma baktım ve bir mesaj vardı.