sweet bite

Κεφάλαιο 4.

Valerie's pov

Μόλις άνοιξα τα μάτια μου, επεξεργαστηκα τον χώρο γυρω μου και τότε κατάλαβα πως βρισκόμουν στο δωμάτιο μου. Αμέσως κοίταξα την ώρα και είδα πως ήταν 8:40.

Οχ! Οχι! Έχω αργήσει!

Άρχισα να ντυνομαι όσο πιο γρήγορα μπορούσα και έτρεξα με τα πόδια ως το σχολείο.

Ήμουν ακόμη πολύ κουρασμένη και είχα τρομερό πονοκέφαλο οπότε, αφού είχα χάσει ήδη την μισή πρώτη ώρα, σκέφτηκα να μην μπω στο μάθημα και να περιμένω μέχρι να χτυπήσει το κουδούνι.

Καθως έκανα μια βόλτα γύρω από το προαύλιο, το βλέμμα μου έπεσε πάνω σ αυτά τα γνωστά υπέροχα ματιά.

Κοιταζομασταν για αρκετή ώρα, ώσπου, ένα άλλο αγόρι τον σκουντηξε στον ώμο και χάσαμε την οπτική μας επαφή.

Random:εεε! Αλεξ τι κάνεις ρε;

........

Ξεκίνησα να πηγαίνω προς τις τουαλέτες αλλά ένιωθα ότι κάποιος με παρακολουθούσε...

Γύρισα να κοιτάξω αν όντως είχα δίκιο και τότε βρεθήκαμε πρόσωπο με πρόσωπο.

Βαλ:τι κάνεις στις γυναίκες τουαλέτες Αλεξ;!

Αλεξ:ήθελα να σου μιλήσω σχετικά με χθες... Στο κλαμπ.

Βαλ:γιατί τι έγινε στο κλαμπ.;

Αλεξ:δεν θυμάσαι;! Λυποθυμησες όταν χορεύαμε και σε έφερα σπίτι σου μαζί με μια φίλη σου.

Αλεξ:αλήθεια, εσύ πως ξέρεις το όνομα μου;

Βαλ:δεν με θυμάσαι καθόλου;

Αλεξ:γιατί θα πρεπε;

Όταν άκουσα αυτές τις λέξεις από το στόμα του, κάτι ένιωσα να σπάει μέσα μου και τα μάτια μου άρχισαν να υγραινουν..

Βαλ: όχι δεν θα πρεπε. Είπα και έκανα να φύγω όταν με τράβηξε απότομα από το χέρι προς αυτόν.

Βαλ:άφησε με!! Είπα με όση δύναμη είχα.

Αλεξ:όχι αν δεν μου πεις, ποια είσαι και γιατί τώρα κλαις!

Οι φλέβες του είχαν πεταχτεί έξω και ένιωθα ότι ήταν πολύ θυμωμένος.

Βαλ:να μην σε νοιάζει!!τσιριξα.

Αλεξ:μιλησα γαμωτο!!! Είπε και έδωσε μια δυνατή γροθιά στον τοίχο όπου και σχηματίστηκε μια ρογμη.

Τον κοίταξα με γουρλωμένα ματιά, κάνοντας ταυτόχρονα βήματα προς τα πίσω ταραγμένη. Φαινόταν να έχει μετανιώσει γι αυτό και με κοιτούσε με ένα ντροπιασμενο ύφος, ενώ τον άκουσα να λέει μέσα από τα δόντια του "σόρι".

Εγώ χωρίς καν να το σκεφτώ άρχισα να τρέχω.

Εκείνη την στιγμή χτύπησε το κουδούνι και είδα την Μελ με τον Καμ  να έρχονται προς το μέρος μου...

Βαλ: καλημέρα παιδιά! Είπα με ένα ψεύτικο χαμόγελο στο πρόσωπο μου.

Μελ:γιατί δεν μπήκες την πρώτη ώρα;

Καμ:και γιατί είσαι λαχανιασμενη;

Μελ:σε κυνηγούσε κανένας;

Βαλ:εεεε παιδάκια μια-μια τις ερωτήσεις παρακαλώ.

Μελ&Καμ:τι έγινε;

Βαλ:σαν τι να έγινε; απλά από κοιμήθηκα και άργησα να έρθω γιαυτό δεν μπήκα στην τάξη.

Καμ:και γιατί είσαι λαχανιασμενη;

Βαλ:εεεε... Γιατί έκανα τζοκινγκ! Είπα και καλά με ενθουσιασμό.

Το ξέρω ότι αυτό ήταν λίγο κλισέ αλλά αυτό μου ήρθε να πω εκείνη την στιγμή.

Καμ:Βαλερι εσύ βαριέσαι να πας από το δωμάτιο σου στο μπάνιο που απέχει 1 μέτρο και έκανες τζοκινγκ; μας δουλεύεις;

Βαλ:απλά ξύπνησα με διάθεση οκ;

Μελ:οκ;..

Λογικά δεν με πίστεψαν. Το είδα στην έκφραση που είχαν στα πρόσωπα τους. Αλλά αυτή τη στιγμή δεν με απασχολεί αυτό το θέμα. Το μόνο πράγμα που σκέφτομαι είναι ο Αλεξ και το πως έκανε αυτή τη ρογμη στον τοίχο. Μα καλά πως έχει τόση δύναμη;  παράξενο.

*τότε χτύπησε το κουδούνι και με έβγαλε από τις σκέψεις μου...

....

Προσπαθούσα να τον βγάλω από το μυαλό μου αλλά μάταια.

Εκείνη την στιγμή τον βλέπω να μπαίνει μέσα στην τάξη  και να  κάθεται διπλα μου σαν να μην συμβαίνει τίποτα.

Αλεξ:πως σε λένε; με ρώτησε και τα νεύρα μου άρχισαν ξανά να φουντώνουν.

Βαλ:Βαλερι αν και θα έπρεπε να το θυμάσαι. Είπα με ένα παράπονο ζωγραφισμένο στο πρόσωπο μου.

Αλεξ:αντε πάλι τα ίδια. Είπε με αγανάκτηση. Μπορείς να μου πεις που στην ευχή σε ξέρω;

Άνοιξα το στόμα μου θέλοντας να απαντήσω όμως με διέκοψε η φωνή της καθηγήτριας.

Καθηγητρια: Ρόμπερτς! Γουλφ! Μπορείτε να μου πείτε τι συζητάτε τόση ώρα που προφανώς είναι πιο σημαντικό από το μάθημα μου;

Alex pov
  Τι;;;; Βαλερι Ρόμπερτς;;; δεν μπορεί! Αυτή είναι;;

Γειά σαςςςςς ελπίζουμε να σας άρεσε το κεφάλαιο.

Στο επόμενο θα δουμε τελικά τι τρέχει με την Βαλερι και τον Αλεξ!

Love youuu❤️❤️❤️❤️❤️❤️