Κεφάλαιο 8.

66 14 17
                                    

Μόλις τον είδα να πλησιάζει με το τριαντάφυλλο στο χέρι,αμεσως ένιωσα πολύ παράξενα. Είχα θυμώσει τόσο πολύ μαζί του που αν μπορούσες να σκοτώσεις με ένα βλέμμα,αυτος θα είχε σκοτωθεί εκατομμύρια φορές έως τώρα.

Αλεξ:γεια σου Βαλερι... Αυτό είναι για σένα. Είπε και μου έδωσε το τριαντάφυλλο με ένα στραβό γελάκι να εμφανίζεται στο πρόσωπο του από καλύπτοντας έτσι τα λακάκια του.

Βαλ:ευχαριστώ δεν ήταν ανάγκη. Είπα ψυχρά. Ενώ μέσα μου ήθελα τόσο πολύ να τον πνίξω αλλά ταυτόχρονα και να τον αγκαλιάσω. Πως το καταφέρνει αυτό θεέ μου;

Αλεξ:κοίτα Βαλερι το ξερω πως σε πληγωσα αλλά σου ζητάω συγγνώμη. Δεν θέλεις να είμαστε πλέον φίλοι;

Βαλ:φίλοι; αφού ούτε καν που με θυμωσουν Αλεξ, πότε δεν θα ξαναγίνουμε αυτό που ήμασταν παλιά!!

Μόλις είπα αυτά τα λόγια έκανα κινηση να φύγω αλλά άρπαξε τον καρπό μου και με έφερε απότομα κοντά του.

Βαλ:τι θέλεις Αλεξ;; θα με αφήσεις επιτέλους ήσυχη; πρέπει να καταστρέψεις και τα γενέθλια μου τώρα;; είπα ενώ προσπαθούσα να συγκράτησω τα δάκρυα που πάλευαν απεγνωσμένα να κυλήσουν στα κοκκινα μάγουλα μου.

Αλεξ:σσσ... Ηρεμισε Βαλερι μην κλάψεις σε παρακαλώ. Πάμε λίγο κάπου να μιλήσουμε μόνοι μας σε παρακαλώ..

Βαλ:εντάξει. Αλλά μόνο για λίγο.

....

Με τράβηξε απ το χέρι και κατευθύνθηκαμε προς μια απομακρυσμενη γωνία του κήπου.

Βαλ:λοιπόν λεγε σε ακούω. ειπα σταυρωνοντας τα χέρια μου.

Αλεξ:άκου Βαλερι. Δεν σε εχω ξεχάσει. Πότε δεν το έκανα. Απλά δεν σε γνώρισα εξωτερικά. Έχουν περάσει 6 χρόνια απο τότε.

Βαλ:μην προσπαθείς να δικαιολογείς. Εγώ δεν σε θέλω πλέον στην ζωή μου.

Καθως έκανα κίνηση για να φύγω τον άκουσα να φωνάζει πίσω μου...

Αλεξ:Βαλερι!!!!!

Τότε γυρησα να τον κοιτάξω.

Αλεξ:θυμάσαι την υπόσχεση μας; είχαμε πει ότι ποτέ δεν θα πληγωσουμε ο ένας τον άλλον.

Βαλ:ναι Αλεξ μου. Αλλά επίσης είχαμε πει ότι ποτέ δεν θα με άφηνες μόνη μου. Όμως το έκανες.

Τότε αμέσως βρέθηκε πολύ κοντά στο πρόσωπο μου και με κοίταξε έντονα στα μάτια. Ψυθηριζοντας μου"σορι κεκακι"

Με φώναζε έτσι από πολύ μικρή επειδή μια φορά σε μια γιορτή όπου έκανε το σχολείο είχα ντυθεί ένα γιγάντιο κεκακι. Ήταν πολύ ντροπιαστική στιγμή.

Τότε το πρόσωπο του άρχισε να πλησιάζει επικίνδυνα το δικό μου ώσπου ένιωσα τα χείλη μας να ακουμπούν ελάχιστα μεταξύ τους.

Ξαφνικά ένιωσα ένα παράξενο συναίσθημα... Δεν ξέρω πως να το περιγράψω αλλά ένιωσα την μυρωδιά του Αλεξ πολύ έντονα σαν... Σαν να ήθελα να τον δαγκώσω. Συνέλθε βαλ τι βλακειες λες.

Τότε ο αλεξ πλησίασε ακόμα περισσότερο,με άρπαξε από την μέση και άρχισε να με φιλάει βίαια. Τότε δάγκωσε απαλά το χείλος μου έτσι ώστε να αφήσω ην γλώσσα του να περάσει. Εγώ όμως αντιστάθηκα και απομακρυνθηκα προσγιωνοντας στο μάγουλο του ένα χαστούκι.

Τον κοίταξα ενώ αυτός κρατούσε το μάγουλο το στο σημείο όπου τον χτύπησα και σχημάτισε ενα μικρό γελάκι.ποσο με εξαγρυωνει όταν φέρεται έτσι σαν αναίσθητο. Μα τι λέω αναίσθητο ειναι.

Ξαφνικά ενώ κοιτούσα τον Αλεξ μέσ στα νεύρα,τα πάντα άρχιζαν να σκοτινιαζουν γύρω μου...

.....
Βαλ:Αλεξ....δεν....δεν νιώθω καλά...




Γειά σαςςςς

Ελπίζω να σας άρεσε το κεφάλαιο ❤️❤️❤️

Είχα καιρό να ανεβάσω κεφάλαιο but don't blame me please😢😢

Γράψτε σχόλια για να μου πείτε τι δεν σας άρεσε και τι θέλετε να διωρθωσω  ή την γνώμη σας για το κεφάλαιο

Κisses😘😘😘😘


sweet biteWhere stories live. Discover now