"254 Jaar Van Huis" (Nederlands/Dutch)

HOOFDSTUK 2

De sfeer in de club was gezellig. Zodra we de ruimte binnenstapte werden we overvallen door de lucht van alcohol en zweet. De hele dansvloer was vol en aan de bar zaten mensen over de muziek heen naar elkaar te schreeuwen. Ik liet mijn blik over de menigte glijden en zag een jongeman al sippent aan een biertje me aankijken. Caat tikte op mijn schouder en vroeg of ik meeging dansen. Zonder dat ik überhaupt antwoord gaf pakte ze mijn hand en trok me mee de dansvloer op. Toen ik omkeek zag ik dat de jongen me nog steeds aanstaarde, maar aangezien Grayson kwam aanlopen met de eerste ronde shots vergat ik hem al snel weer.

Jana, Caat en ik namen de ene shot wodka na de andere en al gauw waren we alledrie zo aangeschoten dat we vergaten wie en waar we waren. Eigenlijk is het best wel lekker om op z'n avond je helemaal los te laten gaan. Het is alleen jammer dat we dit moeten doen onder deze omstandigheden.

Caat's p.o.v:
Die Grayson die Sophie vanmiddag meenam mag er best wezen. Normaal gesproken ben ik eigenlijk absoluut niet een meisje dat zomaar met de eerste de beste jongen wilt, maar nu voelt het anders. Al vanaf het eerste moment dat ik Grayson zag voelde ik dat er een connectie was tussen ons. Snel trok ik Jana en Sophie mee naar de wc om mijn make-up te fixen. Niet dat het eigenlijk uitmaakt. Als Grayson op het moment net zo dronken is als ik boeit het hem waarschijnlijk vrij weinig of mijn oogschaduw is vervaagd. Terwijl Jana oppeens gauw een toilet binnenrende gaf Sophie mij een peptalk:

'Caat, je ziet er zo verdomd goed uit vandaag. Grayson zou gek zijn als hij jou niet wilt. DUS IK ZOU ZEGGEN GA ERVOOR. En doe het veilig!'

'Wauw Sophie dat is zo inspirerend. Maar maak jij je eigen niet druk. Ik ga morgen wel een morning after pil halen ofzo.'

'Ohhh Caat, wat ben jij toch een sterke, verantwoordelijke vrouw.'

Ik lachte alleen maar en liep zo sexy als ik kon de deur uit op zoek naar Grayson. Hij stond ergens in een hoekje te dansen. In zijn eentje. Wat gek was was dat hij wel de hele tijd bleef lachen en probeerde te praten met andere. Maaarrrr zijn clubgenoten waren niet echt geïnteresseerd in een conversatie met de dronken buitenlander.
Toen Grayson mij uiteindelijk zag liep hij enthousiast naar me toe en omhelsde mij stevig. Er hing een ongelofelijke alcohol lucht om hem heen maar dat boeide niet. Ik geloofde immers dat dat hetzelfde geval was bij mij. Grayson legde zijn arm om mijn middel en nam me mee naar buiten om frisse lucht te halen.

'Dus Caat, wat brengen jou en je vrienden naar Bangkok?' vroeg hij moeizaam.

'Nou eigenlijk zijn we hier voor Sophie. Haar vriendje is vrij recent overleden en hij had nog een of ander ding dat hij moest doen. Vlak voordat hij stierf schreef hij een brief naar Sophie waarin hij haar vroeg om dat te doen. Maar aan ons wilt ze niks kwijt over de inhoud. Eerst had ze het brilliante idee om hier in haar eentje naar toe te gaan. Gelukkig konden Jana en ik de vertrek datum achterhalen en zijn we haar achtervolgd naar het vliegveld. Ze was helemaal niet boos ofzo dat wij haar hebben gestalkt. Weetje Grayson, Sophie is echt een lieverd hoor, maar toch zou ik het erg fijn vinden als ze aan ons zou vertellen wat er gaande is. Dan zouden we haar kunnen helpen.'

Grayson keek me diep in mijn ogen aan, fluisterde: 'Ik snap je helemaal', legde beide handen op mijn wangen en kuste me heel zachtjes. Zijn lippen voelde zo zacht en warm aan dat ik kippenvel kreeg op mijn armen. Ondanks dat er overal mensen en geluiden waren voelde het even alsof Grayson en ik de enige op deze plek waren. Maar nogmaals, beiden waren we nogal dronken. Dus dat gevoel zou goed gekomen kunnen zijn door de alcohol. Grayson duwde met het puntje van zijn tong tegen mijn lippen en ik liet hem naar binnen. Nu begon ik pas echt enthousiast te worden. Helaas werd onze sessie onderbroken door een voorbijganger die iets in het Thai tegen ons begon te schreeuwen. Geen van ons verstond er iets van, dus keken we elkaar lachend aan.

'Zou je misschien mee willen gaan naar een wat rustigere plek?' vroeg Grayson plotseling heel verlegen.

'Oh heel graag.' glimlachte ik naar hem.

Na een tijdje rondlopen door de straat kwamen we beide tot de conclusie dat dit hem niet ging worden. Inmiddels was de alcohol redelijk uitgewerkt en konden we beide weer normaal lopen. Toch was de passie die we voelde voor elkaar absoluut nog niet verdwenen. Voor de zoveelste keer deze avond pakte Grayson me weer vast en nam me mee naar een steegje achter de kroeg waar onze vrienden waren.